Op de valreep nog . . .

Op de valreep van het jaar nog een verhaaltje voor ons blog, maar ook op de valreep toch nog verrassend  een witte wereld en natuurlijk op de valreep:
Iedereen een heel gelukkig en gezond 2014 toe gewenst - Kailkille hyvää ja onnellista uutta vuota!

De afgelopen dagen hebben we niet veel bijzonders mee gemaakt, wel heeft Helen weer een kleine uitstalling mogen organiseren in het het restaurant van haar eigen gemaakte Kerst/winter spulletjes, en ondertussen heeft ze ook al het één en ander verkocht. Omdat het ijs nog steeds flink dik is en je er nog makkelijk op kunt staan heeft Harm maar zijn winterhengel (dit is een heel kort hengeltje) op gezocht om te gaan ijsvissen. Het wak is groot genoeg om daar met je hengeltje en made te gaan vissen. Jammer, genoeg dachten de vissen hier anders over en hapten ze niet toe.
Afgelopen weekend  zijn hier bijna alle vakantiehuisje bezet door Russen die op wintersport gaan. We hebben de pistes even bekeken maar dat zag er niet zo geweldig uit. Bij beide bergen zijn er twee afdalingen begaanbaar gemaakt door met sneeuwkanonnen er sneeuw op te spuiten. Ook met Huskies of rendieren voor een slee rijden is niet mogelijk.

Gelukkig vervelen wij ons niet want er lag nog steeds hout dat gezaagd en gekloofd kon worden en s' avonds zitten wij verslaafd aan de buis gekluisterd om de serie The Eagle te volgen.
Vandaag 31 december eerst even met moeders gebeld want die heeft haar verjaardag, daarna heeft Harm wat dode struiken uit het bos gehaald en is Helen begonnen met de grillplaats aan te steken omdat wij hierop onze stoofpot klaar wilden gaan maken. Ook hebben we de oliebollentradtie hoog gehouden en terwijl we heerlijk bezig waren begon het zachtjes aan te sneeuwen. Nadat het beslag gerezen had (in de sauna), Harm de ingrediënten voor de stoofpot zover klaar had gemaakt zijn we alle twee aan de gang gegaan.

De één met stoven en de ander met bakken en ondertussen bleef het behoorlijk door sneeuwen. Heerlijk! Toen alles klaar was hebben we naar Martti en zijn familie oliebollen en kwarkbolletjes gebracht. Even een lekkere wandeling door de sneeuw van bijna 3 km in het donker. Voor vanavond wensen we iedereen een gezellig avond toe en een goed uit einde. 

It giet net oan

Zo als in de titel al staat geschreven, "it giet net oan". Nou zullen jullie waarschijnlijk denken "wat gaat dan niet door"? de Elfstedentocht hier. Toen Harmen afgelopen dinsdag terug kwam van het hardlopen had Helen de Friese doorlopers ondergebonden en een aantal "rondjes" geschaatst. De schaatsen hingen eigenlijk als winterdecoratie maar ja wanneer de eigen schaatsen thuis liggen probeer je het op de oudjes en die gingen nog prima. Ook Harmen heeft het even geprobeerd, hij is de klapschaats gewend en vond het toch wel moeilijk om op de ouderwetse houtjes te schaatsen.

Goed het was maar van hele korte duur want op het moment dat wij dit verhaaltje schrijven ligt er toch wel een 5 cm water op het ijs en de vooruitzichten zijn nu ook weer niet dat het hard gaat vriezen. Jammer, want dan had hier toch een prachtige ijsvloer gelegen! Trouwens ook de koek en zopie stonden er niet, daarom zijn we zelf binnen maar aan de slag gegaan. Onze traditie is altijd om met Kerst koekjes te bakken, we hebben wel jaren gehad dat we 's ochtends begonnen met het maken van de verschillende deegjes en wanneer we dan tegen de avond klaar waren hadden we tussen de 600-700 koekjes gebakken, allerlei verschillende. Nu moeten jullie niet denken dat wij die allemaal zelf hebben op gegeten, maar vrienden, buren, ons werk en familie kregen dan een bordje met de eigen gemaakte koekjes. Nou zoveel hebben we nu niet gebakken, het bleef bij ongeveer 60 stuks.

Voor het Kerstdiner hadden we een mooi stukje eland met stoofpeertjes en truffelrijst. Het doet bijna niet onder voor "de Jouster Tour". Het weer is hier op dit moment erg warm voor de tijd van het jaar en het dooit flink, wat je nu te voorschijn ziet komen is een ijzige ondergrond dus dat is oppassen geblazen. De dagen, of te wel het daglicht, is erg kort. 's Ochtends om half tien is het licht maar 's middags om drie uur valt de schemering in en kunnen we niet veel meer buiten doen. We vullen onze dagen heel relaxt, wat lezen, houtzagen, hakken en kloven, handwerken,'s avonds film kijken (jammer genoeg is the Killing afgelopen, maar we hebben een nieuwe Scandinavische serie nl. The Eagle), lopen en natuurlijk niet te vergeten bijna elke dag wel even in de sauna. Het afkoelen gebeurd op het ijs, daar sta je dan, tot je enkels in het koude ijswater bij het wak, koud water over je heen te gooien, brrrr.

Fijne Kerstdagen

We kijken er altijd erg naar uit om weer naar Koli te gaan, de laatste keer dat we hier waren is naar ons idee al weer veel te lang geleden. Afgelopen vrijdagmiddag zijn we richting Schiphol gereden, daar hebben we de auto geparkeerd bij Happy parking, dus dat moet goed komen. Op de luchthaven aan gekomen hebben we eerst onze hond Kyla ingecheckt, we hebben altijd veel plezier met haar dus mocht ze ook dit jaar weer mee. Gelukkig was er nog een hond aan boord en was ze niet alleen. Na een vertragende en erg turbulente vlucht kwamen om 22.50 uur aan in Helsinki. Kyla was helemaal door het dolle heen toen we haar weer zagen, het blijft toch altijd weer spannend hoe het met haar is gegaan. Vervolgens hebben we onze huurauto op gehaald en gelukkig stond onze Finse vriendin Marja hier ons op te wachten, want bij haar zouden we een nachtje slapen. Marja woont in Helsinki, voor ons dus ideaal en erg gezellig om daar een nachtje te kunnen slapen. Na een redelijke nacht en een stevig Fins ontbijt zijn we tegen 11.30 uur vertrokken voor een lange auto rit van nog een goede 500 km naar Koli. Na een paar keer te hebben gepauzeerd waren we tegen 17.00 in Joensuu, daar hebben we snel wat inkopen gedaan voor de eerste dagen. Daarna was het nog een uurtje rijden. We hadden thuis natuurlijk wel op de weersvoorspellingen gezien dat de winter in Finland/Koli ver te zoeken was en het eerste stuk zagen we onderweg niet veel sneeuw liggen, dus dat klopte wel. Hoe verder noordelijker wij kwamen zagen we dat op sommige stukken er wel behoorlijk wat sneeuw lag, maar hoe dichter we bij ons huisje kwamen, hoe minder sneeuw er weer lag. Natuurlijk zijn we eerst nog even bij onze brievenbus gestopt, daar werden we heel blij verrast met heel veel post. Geweldig leuk dat veel mensen aan onze vraag gehoor hebben gegeven om de kerstkaart naar ons Fins adres te sturen. Iedereen super bedankt daarvoor, echt prachtig. Er hangen nu veel kerstkaarten van familie,vrienden en kennissen. We hadden wel weer problemen in verband met de gladheid om bij ons huisje te komen ondanks de spijkerbanden van onze huurauto. Het wordt toch echt tijd voor een Jeep hier,of een tank !! Maar met hulp van Marti is het ons toch gelukt om bij ons huisje te komen. Heerlijk om hier weer te zijn. Na een lange en vermoeiende reis zijn we op tijd op bed gegaan voor een lange nacht.

De volgende dag (zondag) heeft Harmen eerst even een rondje hardgelopen en hebben we vervolgens een kerstboom uit het bos gehaald, ach eentje minder valt toch niet op want er staan nog zoveel. Oké, ze zien er wel wat anders uit dan thuis maar er staan nu eenmaal geen Nordmann kerstbomen hier in het bos. Daarna hebben we ons huis in kerstsfeer gebracht, ook buiten hebben we de nodige lichtjes aangebracht en ziet het er erg gezellig uit. We zijn hier alleen op dit moment, al onze buren zijn er niet, het is dus lekker stil en rustig. De temperatuur is op dit moment boven nul, het meer ligt wel dicht en kunnen we ook makkelijk op staan.

We hebben gister nog een wak gemaakt om eventueel te ijsvissen of om af te koelen van de sauna. De Finnen gaan na de sauna afkoelen in het meer, wij moeten daar nog een beetje aan wennen, wij denken zelfs dat dat wennen heel lang gaat duren. Gistermiddag weer heerlijk gebruikt gemaakt van onze sauna, wat is dat toch genieten en afgekoeld bij ons “wak” later zijn we begonnen met het kijken van The Killing seizoen 3. Spannend en verslavend!! Vanmorgen zijn we nog even naar Koli gereden voor wat boodschappen en om even een bezoekje te brengen aan onze Finse vrienden. Iedereen was weer blij om ons te zien, toch leuk. Op de terug weg zaten er opnieuw weer een flink aantal kerstkaarten in onze brievenbus. Wij wensen jullie vanuit een te warm Finland alvast hele fijne Kerstdagen of in het Fins Hyvää Joulua

Nog een paar dagen en dan....

De laatste dagen van onze zomervakantie zijn aangebroken. Dagen waarin we o.a. bezig waren met het opruimen van diverse dingen. Het weer zat niet mee, sinds donderdagmiddag was het omgeslagen en was het vaak zwaar bewolkt en viel er veel regen. Het leek op sommige momenten wel herfst.
Tussen de regenbuien door hebben we nog wel een terrasje kunnen maken bij het kleine huisje. Hier is nu een mini terrasje van kleine pallets gekomen.
Zaterdag zouden we nog wat bomen in stukjes zagen maar met een vrij botte kettingzaag ging dat niet zo gemakkelijk en omdat het weer begon te regenen zijn we lekker binnen gebleven om te lezen en te breien (Helen had een hart om te breien van Yteke gekregen).

Zondag zijn we eerst begonnen met het maken van een aantal suikerbroden omdat we aan het eind van de middag op visite zouden gaan.
Daarna hebben we de stammetjes die nog wel gezaagd waren gekloofd en hebben we de boot op zijn winterplek neer gelegd.
Aan eind van de middag zijn we bij Martti en zijn vrouw op visite gegaan. Hij en zijn vrouw zijn pleegouders hun kinderen vonden het machtig interssant dat wij (buitenlanders) op visite waren. Martti past op ons huisje als wij er niet zijn en bij hem hangt nu ook onze brievenbus. Dus de post van ons komt daar in onze eigen brievenbus.(op de licht grijze staat onze naam en adres).

Vandaag (maandag) eerst maar een nieuwe ketting voor de zaag gehaald en nog wat andere boodschappen. We hadden bij de Taitokortelli (handwerkcentrum) in Juuka ook een prachtig schapenvacht gezien, echt iets voor in het huisje. Bij thuiskomst is Harmen weer aan de slag gegaan om wat stammen door te zagen en Helen heeft eerst het schapenvacht een mooi plekje gegeven en toen begonnen met het schoonmaken en wat opruimen in het huisje. Morgenochtend vertrekken we naar Turku om daar 's avonds met de boot naar Stockholm te varen en daarna verder te gaan met onze reis naar Trellenborg, overtocht naar Travemunde en dan op naar huis.
Onze zomervakantie zit er jammer genoeg weer op. We hebben het fantastisch gehad met veel bijzondere momenten en gebeurtenissen. Natuurlijk kijken we er ook weer naar uit om onze ouders, vrienden en kennisen weer te zien.

Hout-werk

De dagen vliegen voorbij, afgelopen maandag is Harmen bezig geweest met het in stukjes zagen van afval hout zodat deze in de grillplaats passen en zo ook nog dienst doen voor het bereiden van ons eten. We proberen namelijk als het weer het toelaat natuurlijk, wat buiten op onze grillplaats te koken. We maken dan een stoofpotje met de ingrediënten die we nog hebben liggen. Op de namiddag zijn we bij de buren Juussi en Brigitte op bezoek geweest, van hun hadden we al die lekkere vis gekregen. Juussi liet ons al zijn visspullen zien en vertelde dat hij zelf blinkers maakt.

Hij had er ondertussen al honderden gemaakt, prachtig gezicht al die blinkers die aan de wand geprikt waren. Hij vertelde ook dat een visvergunning hier wel noodzakelijk was, nou voor het geld hoef je het niet te laten. Voor de mensen die hier een huisje hebben zijn het prijzen vanaf twee euro per hengel en/of fuik, dit is natuurlijk per jaar. Dinsdag was het opnieuw een warme dag en nadat we boodschappen hadden gehaald zijn we begonnen met de 'tuin' wat op te ruimen, als je zo stuk grond hebt is er altijd wel wat te doen. Toen ons huisje gebouwd werd hebben we namelijk heel veel bomen/takken en struiken weg gehaald, dat lag er nog steeds. Het was ondertussen goed ingedroogd, en daarom hebben we bij het water een mooie grote vuurplaats gemaakt om het beetje voor beetje op te branden. Natuurlijk wel met een flinke emmer water erbij,want je weet het maar nooit. Ondertussen heeft Helen het huisje afgemaakt, een sierlijst langs de dakgoot en het raampje aangepast zodat het bij de stijl van het huis past.

Toen we op de namiddag even zaten bij te komen van het gesleep, kregen we een sms van Minna dat ons hout wat we ook nog te goed hadden (was nog van de houtruil, bomen halen en dan iets minder gekloofd en gedroogd hout terug krijgen) er aan kwam. Even later kwam er een grote trekker met twee kuub berkenhout de oprijlaan op rijden. De chauffeur sprak geen woord Engels maar we konden hem wel de plek aanwijzen waar we het hout wilden hebben, zo dicht mogelijk bij het houthok. Hoezo hebben we te weinig hout! Nou laat de winter maar komen, wij zitten er voorlopig nog jaren warmpjes bij. 's Avonds zijn we weer heerlijk in de sauna geweest, daar kom je echt weer lekker van bij. Ook zijn we die avond nog even met ons bootje gaan varen om naar de ondergaande zon te kijken en wat foto’s hiervan te maken. We waren iets te vroeg maar het gaf zeker een aantal prachtige natuur foto's.

Woensdag hebben we eerst maar de twee kuub hout in een recordtempo opgeruimd, binnen een uur hadden we alles in het houthok. Toen zijn we weer verder gegaan met het opruimen van de takken en struiken. Dit was nogal een warm werkje daar bij het vuur en wat is het dan heerlijk dat je zo nu en dan een frisse duik kan nemen in het meer. We hebben al heel wat opgeruimd en de 'tuin' begint er al aardig netjes uit te zien.

Vandaag (donderdag) zijn we even naar Joensuu geweest om te shoppen, dat hadden we deze vakantie namelijk nog niet gedaan. Het weer zou vandaag wat minder worden dus hadden we een goede dag uitgezocht. Lekker even struinen…..

Aan het eind van de middag zijn we naar Eeva-Liisa en haar moeder geweest, die hadden gevraagd of wij voor ons vertrek nog een keertje langs wilden komen. Ze stonden ons met champagne, hamer en spijkers op te wachten. Eeva-Liisa had het lentewandkleed gekocht en zou het op prijs stellen dat we dat met een toast zouden willen ophangen. Nou voor zoiets zijn wij wel te porren, onder het genot van het glaasje heeft Harmen de spijker geslagen en Helen het wandkleed op gehangen. Het was gezellig, bijzonder en we hebben afgesproken contact te blijven houden. Bij thuiskomst kregen we een berichtje van Martti dat er post voor ons in zijn brievenbus lag, het bleek van onze beider ouders te zijn. Leuk! De post brengt nl. niet bij de vakantiehuisjes maar bij hem. We kunnen nu bij hem een brievenbus op gaan hangen zodat onze post daar bezorgd wordt. Het adres blijft hetzelfde.
Hieronder even twee prachtige foto's van  zonsondergang (21.00 uur Finse tijd) en zonsopkomst (04.20uur Finse tijd).

Finse culinaire hoogstandjes

Donderdagmorgen kwam Juussi (Finse buurman) langs. Hij had die avond daarvoor nogal wat vis gevangen en bracht ons Ahven, Kuha en Hauki ook wel baars, snoekbaars en snoek genoemd. De kuha en de hauki had hij al voor ons gefileerd, maar de ahven en een kleinere hauki niet. (hij had er in zijn tas 5 zitten, dat vonden we echter wat te veel en met 1 waren wij ook al heel tevreden). Gelukkig had hij ook deze vis al voor ons schoongemaakt. Afgelopen woensdagavond hadden wij al in onze fuik gekeken maar bij ons zat er niets in. Harmen mocht wel raad aan Juha vragen. (Dit gaan we ook zeker doen)want de Frolic leverde nog geen vis op.. Maar goed hier kregen we aardig wat maaltijden aangeboden.

Dus ’s avonds zouden we de hauki en ahven roken, maar toen we goed en wel het vuurtje er voor aan hadden kwam er een prachtige onweerslucht aan en gevolgd door een fikse regenbui dus hebben we eerst de hauki filet gebakken in de koekenpan . Dit smaakte zeker niet gek. Vrijdag hebben we wat kleine klusjes gedaan, in de sauna hebben we een balkje aan de wand bevestigd alwaar nu een sauna doek aanhangt. Ook hebben we de trapleuningen weer een keertje kunnen verven en de lijsten van het kleine huisje.

Deze avond gingen we dus de volgende vis ahven en hauki roken. Na eerst even wat kruiden (takjes van de jeneverbes , bast van een dennenboom ) onder in de rookoven te plaatsen en een paar suikerklontjes konden de vissen erin gelegd worden en terwijl wij ondertussen een saunagang deden rookte het oventje ons maaltijdje lekker. Een paar aardappelen in het vuur en ons eten was klaar. Zowel de ahven en de hauki smaakte goed. Goh, we leren steeds meer vis te eten. Zaterdag zou Marja met haar moeder en Tuula even bij ons visite komen. Marja zou daarna terug gaan naar Pertunmaa. Ja, en wij vinden het toch erg leuk om hun te verrassen met eigen gebakken producten. Harmen heeft dus heerlijke suikerbollen gebakken en muffins.

Voordat de visite kwam wou Harmen de fuik ophalen omdat die nu al een tijdje (met Frolic-hondenbrokjes) in het water lag. Niets vermoedend toog hij er heen en toen hij de fuik ophaalde spartelden daar nogal wat vis in. Een flinke hauki (snoek) en wat kleinere ahvens. De snoek wat zeker 50 cm., ja en daar stonden wij, hoe nu? Dus de hulp ingeroepen van buurman Jouko (naaste buren) en hij heeft Harmen laten zien hoe je zo flinke vis onderhanden neemt. Hij heeft bij het water een kleine Finse visafslag gemaakt. Er liggen nu dus weer prachtige haukifilet lapjes in onze koelkast i.p.v. in de pan.

We hadden nl. bedacht om die avond geen vis te eten maar weer lekker een stoofpot te maken op het open vuur. Terwijl de visite ons verhaal te horen kreeg ving Kyla als een echte zeehond de ahven die wij terug gegooid hadden. Dit was niet de bedoeling, dus toen wij die vis weer terug gooide voor in het water zodat de meeuwen een lekker hapje hadden, haalde Kyla hem er weer uit. (De vis was al overleden voordat zij ermee aan de haal ging!) Door deze trekjes merk je toch dat Kyla in een zwembadje geboren is, ze is een echte zee-hond!

Vandaag, maar ook de afgelopen dagen, was het prachtig weer dus zijn we vroeg vertrokken met onze boot, eilandjes hoppen. Dus picknickmand gevuld en daar gingen we. Tegenover ons huisje is een redelijk eiland, dit wilden we graag van dichtbij bekijken. Het bleek op een goede kilometer roeien van ons af te liggen en bestaat alleen maar uit stenen en wat bomen. Daarna naar het volgende eilandje richting de houten brug die naar het eiland van ons gaat. Dit bleek een lange landtong te zijn die met een rotspad vast zat aan het land. Hier hebben we heerlijk van onze lunch, de zelfgebakken suikerbrood, genoten.

Verder ging onze reis onder de brug door naar de andere kant van ons eiland. Het werd al flink warm dus na een lekkere duik en een glaasje rosé, ja die hadden we ook meegenomen zijn we weer langzaam richting ons huisje gegaan. Heerlijk een kleine 4 uren op het water geweest. We hebben hierdoor zeker een vakantie gevoel gekregen, wel apart omdat we hier alweer vier weken zijn. Maar .... dat zal wel komen door dat de klussen die we graag deze vakantie wilden doen klaar zijn!
Het weer lijkt de komende dagen geweldig te worden,dus kunnen we nog heerlijk genieten van de warme dagen en de lange avonden waarbij we 's avonds vaak tot heel laat lekker op de veranda zitten en genieten van het uitzicht, de springende visjes en een goed boek.

Weer bijzondere momenten

Zondag zouden we het wat rustiger aan gaan doen want, zondag is tenslotte een rustdag maar goed de mannen waren alweer vroeg bezig, nu met het maken van een zaagbok. We hadden nl. van het thuisfront toch wat opmerkingen gekregen over dat hoe Helen stond te zagen niet helemaal volgens de Arbo regels was en dat hoort toch wel zo. We hadden afgelopen winter een vlizobak meegenomen maar niet gebruikt bij de trap naar boven toe. De bak had nog wat bruikbare attributen die heel geschikt waren voor de zaagbok. Trouwens de bak dient nu nog voor het verslepen van kleine stukjes hout naar de grillplaats. Het is dus een echte multifunctionele bak geweest.

Terwijl Rob de zaagbok aan het maken was, Helen de kweekkas verplaatste bakte Harmen een Mediterraans mosterd brood. De mannen hadden voor de vakantie een workshop broodbakken gehad en dat werd nu in de praktijk gebracht. Omdat we ’s avonds waren uitgenodigd bij Marja en haar familie wilden wij een zelfgemaakt lekkernij meenemen. Dus na 2,30 uur rook het heerlijk bij ons in het huisje naar dit brood waarin kaas zat, voordat het gebakken werd was het door de mosterd gerold en bedekt met zonnebloempitten. Omdat Harm 6 prachtige broden had gemaakt hebben we onze 3 buren een brood gegeven met de uitnodiging om dinsdagmiddag bij ons koffie te komen drinken.

’s Middags zijn we nog langs de Tulikivi groeve en werkplaats geweest om de prachtige kachels en mooie stenen te bekijken. ’s Avonds waren we rond de klok van 18.00 uur bij de familie Hokkanen. Daar waren de tafels al gedekt en werd juist de verse vis die ’s middags door de jongens waren gevangen gerookt. Omdat het kreeften seizoen begonnen was werd er aangevangen met een lied en een heerlijk drankje, Finse wodka, waarna je kon beginnen met het eten van kreeft. Ook was er rekening gehouden met personen die niet zo van vis hielden. (Helen was niet de enige)

Terwijl wij nog aan het eten waren ving één van de jongens een flinke vis en in het bijzijn van Harm en Rob liet hij zien hoe je zo’n vis schoonmaakt. Al met al was het ontzettend gezellig en het eten voortreffelijk. Maandag zijn we eerst naar Joensuu gegaan om bouwmateriaal te halen, ja we wilden namelijk een leuning langs de trap en daar hadden we niet genoeg hout voor. Tevens hadden we van Kari (zwager van Marja) wat handige tips gekregen voor onze bron. Dus de diverse bouwmarkten bezocht, daar zagen we nog een rookoventje en een fuik om zelf vissen te vangen. Bij thuiskomst werd er eerst de pilaren voor de leuning neer gezet. Deze pilaren hadden we nog van de bouw over
Bij Tulikivi hadden we een stoofpot gekocht voor op het vuur. Dus werd het koken uit de bush. Stukken vlees, groente en aardappel kwamen in de stoofpot en daarna goed het vuur opstoken en de pot er boven. De sauna op gestookt dus het programma bestond uit: Sauna, eten+wijntje en tussen door werd ook nog even de fuik te water gelaten. Maar tot op heden zit er nog niets in. Hmmm vergeten we wat of vinden de vissen het niet leuk dat we dit doen? O ja we hebben ondertussen ook nog de bron voor de tweede keer geleegd en het kleine gaatje wat er in zat met speciaal snelcement gedicht.

Maar goed ondertussen hebben we weer heerlijk kunnen genieten van het mooie weer en andere dingen. Dinsdag werd de leuning gemaakt en dat wilden we toch wel graag af hebben voordat de visite zou komen. Ook wilden we de visite trakteren op Hollandse lekkernijen, dus Helen ging een kwarktaart maken. Toen deze bijna klaar was heeft Harmen gevulde koeken gebakken. Om half drie kwamen de Finse buren, ze hadden bloemen en een fles wijn mee genomen. De buren kunnen redelijk goed Engels dus dat was heel prettig. We kregen weer handige tips en tricks en mochten zeker om raad vragen als we ergens mee zaten. Fijn!

Omdat het Rob zijn laatste dag was zijn we toen de visite weg was naar het Nationaal Park geweest. Een prachtig stuk natuur, het was redelijk helder zodat je heel goed heel wat eilandjes kon zien die in het Pielinenmeer liggen. ’s Avonds nog heerlijk bij het vuur gezeten en natuurlijk daar ons eten weer klaar gemaakt. Het rookoventje werd in gebruik genomen door een stuk zalm en de vis die we zondagavond hadden meegekregen bij Marja vandaan. Omdat Rob nog graag rendier wou proeven hebben we nog een stukje rendier in de pan gebakken. Heerlijk om zo wat te eten en natuurlijk een bijpassend wijntje erbij om het eten wat weg te spoelen.

Vanochtend zijn Harmen en Rob vroeg vertrokken, want Rob moest de trein van 06.15 hebben vanuit Joensuu naar Lappeenranta. Alwaar hij de vlucht van 10.30 naar Weeze terughad. Nadat Harmen terugkwam is hij nog maar even in bed gedoken. Het was trouwens ook niet meer zo mooi weer, wel warm maar het regende een beetje. Dus vandaag konden we niet zoveel doen. Wel hebben we nog van de zijingang de leuning kunnen schilderen en is Harmen bezig gegaan om nog wat rest hout in kleine stukjes te zagen. Rob vanuit Finland paljon kiitos voor je geweldige hulp en gezelligheid.

Productieve dagen

Afgelopen woensdag is Rob (collega van Harmen) gekomen. Hij had een vlucht van Weeze naar Lappeenranta en is daar met de trein verder gegaan naar Joensuu alwaar Harmen hem ’s middags van de trein heeft afgehaald. Rob vond ons stekje super mooi. En wat is het dan heerlijk om lekker met een biertje bij te komen bij de grill plaats. Later zijn we nog heerlijk in de sauna (Rob zijn 1e sauna doop ) geweest.

Donderdag is Rob, nu als klusjesman ,gelijk aan de slag gegaan, de handen jeukte om diverse zaken samen met ons aan te pakken. Een van de ideeën( ja, want wij hadden wel wat ideetjes voor Rob om mee bezig te zijn) was om een huisje rond de bron te maken zodat die ’s winters goed geïsoleerd is en tevens dienst doende als opberg hokje. Na wat schetsjes en overleg kwam er een prachtige huisje op papier. Al het hout wat wij nog steeds van de bouw overhadden werd gesorteerd op lengte etc. en daar ging Rob samen met Helen, want ja Harmen had een noodoproep gekregen of hij nog een keer wou helpen in het restaurant. Nadat Harmen aan het eind van de middag thuis kwam stond het mini huisje al klaar Echt geweldig wat wij in één dagvoor elkaar hebben gekregen. En dus allemaal nog steeds van het rest hout. Maar Harmen had ook leuk nieuws, mijn tentoonstelling van wandkleden en andere spulletjes van wol, was weer goed bezocht en er waren opnieuw twee wandkleden verkocht.

Vrijdag stond er een bezoekje aan de plaatselijke bouwmarkt op programma want op het huisje moesten wel echte daksingles komen. Voor Rob was dit gelijk de gelegenheid om naar materiaal te kijken voor ons bootje. Rob is nl. gek van zeilen en wilden natuurlijk van ons bootje een zeilbootje maken. Nadat wij thuis gekomen waren gelijk aan de slag gegaan met het dak van het huisje en terwijl Helen het huisje daarna schilderde is Rob aan de slag gegaan met het maken van een mast, gaffel, tuigje en natuurlijk het zeil. Nadat wij ons eten weer bij de grillplaats klaar hadden gemaakt ging het skûtsjesilen los.

Ja ook hier op het Pielinenmeer hebben wij onze wedstrijden. Het leuke is wij winnen altijd. De start ging wel wat moeizaam (dat hebben de echte boten ook) maar na wat extra roeiwerk ging toch het echt op zeilen lijken. Prachtig om op deze manier ons bootje om te bouwen tot een zeilboot. Nu hebben we drie boten nl, roei,zeil en vissersboot

Vandaag zaterdag stonden de volgende klusjes op het programma, een houthok maken en we zouden de bron nakijken. (het lijkt trouwens wel of we Rob alleen maar aan het werk willen hebben, maar dat willen wij echt niet, maar hij wil dat zelf heel graag doen). Maar goed onze bron geeft op dit moment niet schoon water en dat komt doordat er afgelopen jaar smerig grondwater in terecht gekomen is. Ook wisten we niet dat we de boiler moesten laten leeg lopen elke keer dat wij weer weg gaan, omdat wij dit niet hadden gedaan was er smerigheid in de boiler terecht gekomen. Na het hardlopen van de mannen en daarna een frisse duik ( Helen heeft ondertussen het huisje voor de tweede keer geverfd, zijn ze eerst bezig gegaan met de bron.

En hoe kom je in die bron als het huisje er op staat?

Ja, door dus eerst een echt touwladder te maken, en die dan in de bron hangen, Geweldig wat een teamwork. Eerst is Rob er in gedoken en heeft de wanden van de bron schoon gemaakt, een smerig werkje dat wel. Daarna is Harmen er in geweest en hebben we met een dompelpomp van Jogchum het laatste smerig water eruit gepompt. Ondertussen stroomde er weer nieuw water in de bron,en terwijl het water doorcirculeerde gingen de mannen bezig met het maken van een extra houthok.

 Er is zeker 6 meter houthok bij gebouwd. Ondertussen steeds kijken wat voor kleur water via de pomp uit de bron kwam. Het leek wel een laboratorium op onze veranda, steeds meer glaasje met verschillende kleur bronwater. Aan het eind van de middag was het water heel water schoner dan in het begin. Ja en dan is het nu afwachten of er weer voldoende natuurlijk gefilterd water in komt en hoe dat er dan uit ziet.

Vanavond waren er weer Skûtsjesil wedstrijden, dit keer stond er iets meer wind en was er een extra bemanningslid mee, Kyla wel met een zwemvest aan, want ja, het kan er heftig aan toe gaan. Het was weer van korte duur omdat de wind toch wat aan het draaien was zeilde het niet zo geweldig. En is de wedstrijd opnieuw afgeblazen. Hopelijk deze week iets meer wind, zodat het H2 skûtsje toch nog het ruime sop op kan.

Boom planten en zagen

Zaterdag was het boomplant dag. We hadden namelijk een heel jong eikenboompje mee gekregen die spontaan bij Helen haar ouders was gaan groeien uit een eikeltje.
Deze kleine boom hebben we een beschut plekje gegeven, nu maar hopen dat hij aanslaat.
Omdat er nog steeds gigantisch veel gezaagde stammen lagen moest er een nieuw houthok aan de bestaande gemaakt worden. Dit werd door Harmen gemaakt terwijl Helen ondertussen blauwe bessen ging zoeken voor de bekende Blueberry Muffins.
De verse besjes gingen in de muffin beslag, zodat het zondagochtend heerlijk naar vers gebakken muffins rook, klaar voor de te verwachte visite . Het was zondag jammer genoeg niet mooi weer om buiten te zitten dus de trap kwam omhoog en we konden gemakkelijk met z'n vijven lekker bij de kachel zitten. Ja, jullie lezen het goed, hier hebben we even de houtkachel aan moeten doen terwijl het in Nederland zo heet is. Een beetje een omgekeerde wereld, want in de maanden mei en juni was het hier heel warm. Gelukkig zien de vooruitzichten er heel goed uit, en kunnen wij ook genieten van prima temperaturen,
Het was erg gezellig, de 3 dames vonden ons huisje erg lief en heel handig ingericht, waarbij van alle ruimtes goed gebruik is gemaakt. Ook de werkstukken van Helen zoals de beren, het breien vonden ze erg mooi.

Maandag en dinsdag waren het zaag en kloof dagen. Helen zaagde de stammen op maat zodat Harm ze kon kloven.
Alle stammen/bomen die er lagen en die we met de meivakantie in stukken hadden gezaagd zijn door onze handen gegaan. Heerlijk hoe vaak dat we warmte krijgen van dit hout. Eerst door te zagen, kloven tillen en daarna lekker in de kachel of in de sauna.
Het weer hielp gelukkig een handje mee, niet te warm maar een lekkere werk temperatuur met een stevige wind.

Het resultaaat ziet er natuurlijk prachtig uit. een mooi nieuw houthok met drie rijen hout, laat de winter maar komen. Maar nog even niet.

Omdat er nog veel rest hout ligt van de bouw, doen we geregeld de grillplaats aan zodat dat afval hout daar kan branden.

Ja, terwijl wij dan in de sauna zitten, brand het vuur in de grillplaats zodat wij uit de sauna daar lekker onze warme maaltijd kunnen klaar maken.

Een worstje of lapje vlees, wat eigen gebakken brood, ja wie doet je wat.

Geluk

De afgelopen dagen hebben we weer bijzondere ervaringen opgedaan, en bijzondere mensen ontmoet.

Zo is Harmen gevraagd, i.v.m. een noodsituatie, om te komen helpen in restaurant Alamaja. Even het oude vak weer uit mogen oefenen. Alamaja is een mooi klein haven restaurant in Koli. Een echt seizoen bedrijf waar zo’n 50 gasten kunnen zitten. Omdat we Mika en Kateriina nu al een tijdje kennen,wilde Harmen hun wel uit de brand helpen. Drie dagen heeft hij geholpen, lekkere drukke lange werkdagen,en heel veel Muikku door de handen gehad. Muikku is een soort sardientje die hier heel veel wordt gevangen en gegeten. Hij vond het erg leuk om te doen.

De expositie van Helen wordt flink bezocht, er is veel belangstelling. Een aantal wandkleden zijn al verkocht. Aan een Finse familie en aan een mevrouw die Nederlands sprak maar van Finse origine, ze waren helemaal weg van de wandkleden. Voor vandaag hadden we met beide mensen een afspraak gemaakt in het restaurant omdat ze graag Helen wilden ontmoeten. Ze wilden graag de betekenis, verhaal achter de wandkleden horen.

Bij de laatste familie, drie dames, moeder en dochters was het zo gezellig dat ze ons hebben uitgenodigd om koffie te komen drinken in hun Möki deze middag. Eerst zijn we naar Joensuu geweest om een goede stofzuiger aan te schaffen en daarna zijn we dus later op de middag na enig speurwerk (de afslag was nl. moeilijk te vinden) op de koffie gegaan bij de dames. Bijzonder aardige mensen waarbij we heel gezellig en gemoedelijk hebben gezeten. Leuk om op deze manier weer nieuwe contacten te krijgen.

O ja, er groeide bij hun nog al wat klavertjes en ze vertelden ons dat je weleens een klavertje 4 kon vinden. Nou dat hoef je Harmen niet te zeggen, hij bukte…. En warempel hij vindt een klavertje 4. Die ligt dus nu te drogen tussen een boek. Hoeveel geluk kun je hebben