woensdag 9 mei 2018

Lekker bezig ...

Vrijdagavond stond Harm op het ijs te vissen, nou ja hij gooide zijn hengel uit waar het ijs verdwenen was. Het wilde echter niet bijten en terwijl hij daar stond trok er doordat het overdag had geregend een koude mist over het ijs, waardoor je een mysterieus uitzicht kreeg op de twee eilandjes die voor ons liggen.
De voorspellingen waren dat het langzaam aan beter weer zou gaan worden en dat was de volgende morgen ook zo.
Nadat Harm zijn rondje had hardgelopen hebben we een heerlijke relaxte dag gehad, veel gelezen, beide hebben we spannende boeken die we eigenlijk niet terzijde kunnen leggen. Harm zit in een boek van Jo Nesbo en Helen in één van Arlidge. Maar is er ook heerlijk gebakken, gewoon brood en Focaccia-brood. Vooral het laatste brood was erg lekker. bij het stukje vlees dat we op de vuurplaats 's avonds grillden.
Zondag wilden we graag gaan wandelen in het Nationaal Park van Koli en zijn we dus daarnaar toe gereden. Daar aangekomen was het niet te doen, er lag nog zoveel ijs-sneeuw dat je wel lieslaarzen aan moest hebben om daar te kunnen wandelen. We zijn maar onder aan de bergen langs het meer gaan lopen. Dit was dan wel op de weg maar de auto’s die daar langs rijden zijn op 1 hand te tellen. We zagen kleine watervallen en op veel plekken stroomde het water flink van de berg af. Terwijl we daar liepen merkten we ook dat de paddentrek was begonnen, veel padden sprongen voor ons weg, maar jammer genoeg waren er ook veel die de tocht niet hadden overleefd en door die enkele auto die er reed, waren overreden.
Er waren zelfs padden die pakkerje aan het spelen waren...
Na een wandeling van goed 6 km zijn we naar huis gegaan en hebben beide onze boeken weer ter hand genomen en ja…uitgelezen. Gelukkig hebben we meer boeken mee.
Maandag is er rondom het huis opgeruimd zoals bv de blaadjes die op de oprit liggen zijn  er lagen nog een paar pallets die in stukken gezaagd konden worden en natuurlijk ’s middags weer in de sauna. ’s Avonds hebben we rondom ons stuk van het eiland gelopen.

Gisterochtend werden we wakker en doordat het 's nachts flink had gewaaid was er heel wat ijs voor ons verdwenen. Het was behoorlijk in beweging en toen we op weg naar Juuka bij de brug stopten zagen we daar het ijs flink omhoog kruien.  
In Juuka hebben we nog wat boodschappen gehaald en twee nieuwe struiken voor onze “tuin” gekocht.
Afgelopen zomer hadden we al een rode bessenstruik gevonden en nu hebben we er twee bij gekocht, deze drie struiken staan langs het pad wat naar de garage loopt. Nu maar hopen dat er de komende zomer ook al wat aan zit.

Vanochtend werd Helen rond half 5 Finse tijd wakker en stond er een prachtige zon al te schijnen, die wel even op 
de foto gezet moest worden. Vandaag was het eerst weer even Harm zijn tijd voor het rondje hardlopen, dat doet hij om de dag. Ondanks dat de zon scheen was het wel fris, het had vannacht ook weer wat gevroren en het ijs wat gister weg was lag vanochtend weer voor de deur, het is elke keer weer bijzonder hoe de natuur hier zijn gang gaat. Wij hebben wat kook en bak werkzaamheden verricht, zoals advocaat, Fryske dumkes en kwarkbrood want we krijgen vrijdag Finse vrienden Katariina en Mika op bezoek en die wil je wel iets lekkers voorzetten.

vrijdag 4 mei 2018

Weer als "vanouds"

We zijn weer wat bijgekomen van de prachtige hectische reis en kunnen we nu hier de boel weer wat oppakken.
Het is nog geen "lente" zoals wij die in Nederland kennen, want bij aankomst zagen we nog een flinke plaat ijs en er ligt nog een behoorlijk pak sneeuw. Je merkt nu na een aantal dagen dat de plaat ijs aardig dunner wordt en dat de sneeuw smelt. Er ontstaat n.l. door het smeltwater aardig wat stroompjes die over ons land naar het meer hun weg zoeken.

De stroomstoring waarmee we tijdens de kerst mee te maken hadden is er nog steeds en daarom besloten we woensdag het hoofdkantoor PKS in Joensuu te bezoeken om er naar te informeren. Dit resulteerde in een bezoek gister van twee elektriciens die het kwamen onderzoeken omdat vanuit het hoofdkantoor melding hadden gekregen dat er geen probleem met de stroomvoorziening zou moeten zijn. Helaas, het probleem zit letterlijk dieper. Ergens onder de grond zit in onze kabel een "kink" die de stroom van fase 2 niet doorgeeft. Wat dus inhoudt dat er gegraven moet worden, maar aangezien er nog vorst in de grond zit is dat nu een probleem. Ze hebben wel aangegeven dat het hoofdkantoor een meter heeft die kan meten waar het probleem kan zitten zodat niet de gehele kabel opgegraven behoeft te worden.
Afgesproken dat ze dit kunnen doen ook wanneer wij er niet zijn, gelukkig konden ze ons wel tijdelijk helpen door onze inductieplaat op een andere fase te zetten zodat we "normaal" kunnen koken. Gelukkig maar want vandaag is het slecht weer, het regent onophoudelijk dus geen buiten kook weer, maar een dag om lekker binnen bezig te zijn met o.a. dumkes bakken, lezen en breien.
Zo, anders was het gister, we zijn heerlijk om het huis bezig geweest. Harm is alweer om de dag aan het trainen en daarna hebben we van berkenstammetjes driepoten gemaakt waar we olielampen in hangen. Is de "moestuin-kweekbak" weer voorzien van zaadjes en hebben we natuurlijk ook de sauna bezocht. Het voelt alweer als vanouds.

dinsdag 1 mei 2018

H2 in St. Petersburg


Nu we dit verhaal schrijven zitten we bij te komen op ons vertrouwde plekje in Koli, van een prachtige reis die we afgelopen 4 dagen gemaakt hebben.
We zijn n.l. donderdagavond 26 april met het vliegtuig naar Helsinki vertrokken om daar de volgende ochtend op de trein naar St. Petersburg - Rusland te stappen. Het leek ons een geweldige ervaring om al het moois van St. Petersburg te kunnen en mogen bewonderen en dat hebben we ook gedaan. Om van alles een beschrijving te geven is te veel, daarom bij deze een korte indruk van onze "stedentrip" met wat foto's. Eigenlijk moet je hier in deze stad wel een paar weken verblijven om alles goed te kunnen bekijken.
Het eerste wat ons opviel was dat er veel politie, mensen van het leger op straat liepen en ..... veel autoverkeer die rijen dik al toeterend zich een weg baant door de stad. De verkeerslichten geven aan hoelang je mag oversteken of hoelang het duurt voordat je kan oversteken. Dat er dan auto's nog gewoon rijden daar waar we oversteken, is het dus uitkijken geblazen. maar goed daar kwamen we niet voor.
Ons hotel "Roses" waar wij een studio hadden geboekt lag prachtig dicht bij al de bekende toeristische attracties en daarom verdelen we  hier op ons blog het bezoek aan St. Petersburg dan ook in 3 categorieën om jullie een impressie te geven van wat wij in die 3 dagen gedaan hebben: n.l. bezoek aan de Hermitage, Kathedralen en de ondergrondse schoonheid. Eigenlijk doen we dan wel tekort aan de stad, maar ons advies: ga er heen, aanschouw de schoonheid en de rijkdom van vroeger.




We beginnen met de ondergrondse verborgen schatten, de metro. Voor omgerekend nog geen euro kan je met de metro ondergronds door heel St. Petersburg reizen,
Via lange roltrappen van soms 4 rijen breed kom je onder de grond en daar wordt je al getrakteerd op een pracht en praal.
De meeste ondergrondse stations zijn van marmer waar aan de plafonds de bijzondere kroonluchters of andere verlichting hangen.


Ook kom je soms prachtige mozaïeken tegen en andere mooie ornamenten. Bij een aantal haltes moet je voor een deur wachten en wanneer de metro daarachter dan stopt gaan deze tegelijk met de metrodeuren open en kan je instappen.

Bij één van de een ondergronds-stations waren de pilaren bekleed met geslepen glas, onvoorstelbaar mooi.

Alle haltes hadden wel iets bijzonders, echt heel indrukwekkend, dat onder de grond zoveel mooie "schatten" te zien zijn.


Tijdens een boottocht die we over o.a. de Neva gemaakt hebben, om zo ook een andere kijk van de stad te krijgen.
St. Petersburg wordt ook wel Venetië van Rusland genoemd door zijn vele waterwegen en wel meer dan 500 bruggen.
We zagen o.a. de diverse grote imposante gebouwen, de zomertuin, de Hermitage, de Petrus en Paulusvesting en natuurlijk de Kathedralen, de één nog mooier dan de ander en heel veel met de herkenbare ui/koepel vorm op de torens. Van de bekende kathedralen/kerken die wij bezocht hebben vonden wij toch wel : "de kerk van de Verlosser op het bloed" de mooiste. Deze kerk bestaat uit heel veel gekleurde mozaïeken.
 


Tijdens onze bezoeken in de kerk waar het een pracht en praal was, moest Helen wel haar hoofd bedekken met een sjaal.  Natuurlijk waren er de vele iconen die geschilderd waren of uit half schilderij met goud of zilver beklede lijsten. of de glas in lood ramen, en de vele beschilderde muren, wanden en plafonds. Het viel ons op dat iedereen de iconen kuste.
Er konden speciale gebedsbriefjes ingevuld worden (tegen betaling) die dan in een bus bij het icoon gedeponeerd werd. In elke kerk waren verschillende bij altaren en vaak bestond het hoofdaltaar uit drie deuren waar achter de middelste het offeraltaar school. Tijdens onze bezoeken was er altijd wel een dienst en klonken Russische gezangen. Bij ons laatste bezoek aan een kerk ging er juist een stel trouwen of ...

Het laatste item gaat over de Hermitage, eigenlijk een enorm museum gevestigd in het winterpaleis. Prachtige imposante kleurrijke hoge gebouwen zoals vele die je  in ook St. Petersburg ziet staan. Het museum heeft een enorme collectie aan kunstschatten van verschillende schilders, maar ook andere items zoals bijvoorbeeld sarcofagen uit Egypte of kan je zien hoe de eerste Russen leefden. De tijd was veel te kort om alles van top tot teen te bekijken. Het overdondert je enorm.
Zoveel goud, schilderijen, een wereld op zich. Een bijzonder stuk was wel deze gouden klok die wanneer de tijd was als speeldoos ging bewegen. Van de pauw in het midden gaan de staartveren omhoog, de haan beweegt zijn kop en er klinken belletjes. Wanneer je goed kijkt zie je een Libelle heel langzaam bewegen, deze geeft de seconden aan.
Tijdens het bekijken van de Hermitage kom je ogen tekort, wanneer je naar boven, naast en achter je kijkt mis je ondertussen de prachtige vloermozaïeken. Kortom indrukwekkend.

Wanneer wij nu terug kijken op onze korte maar o zo mooie trip en enorm getroffen hebben met het weer. Want elke dag was het mooi weer en de avonden prachtig om te wandelen, slenteren over de wel bekende Nevsky promenade kunnen we alleen maar dankbaar zijn dat we dit hebben mogen bekijken.