Brood uit de oven en de laatste klusjes

 De laatste dagen van onze vakantie zijn aangebroken, een vakantie waarin we weer het één en ander gemaakt, gebouwd hebben,  maar ook heerlijk hebben genoten van het prachtige weer en de leuke bezoekjes.

Donderdagmorgen nadat Harmen zijn fietsrondje gemaakt had zijn we begonnen met een soort van trailer voor onze boot te maken van hout. 

Op internet hadden wij iets gevonden "Ranturi" die duidelijk was en die zeker door ons nagemaakt kon worden. 

Hiervoor hadden wij het materiaal al aangeschaft en na goed kijken, meten, zagen, schroeven, toch weer de wieltjes aan de binnenkant schroeven i.p.v. zoals we eerst hadden aan de buitenkant is er een prachtige ranturi gekomen. Hiermee kunnen wij onze boot gemakkelijker het land op lieren en hebben we er ondertussen een passende boom opgezet met een dekzeil erover zodat onze boot er winter klaar bij ligt.

Vrijdag was de dag dat we de oven zouden gaan gebruiken, maar voordat we dat deden hebben we eerst nog een klusje geklaard. Uit Nederland hadden we namelijk een 6 meter deelbare vlaggenmast meegenomen voor onze Fairybell. Deze moest goed in de grond gezet worden, dus een mooie plek uitgekozen en opnieuw weer cement aangemaakt en nu staat de beginkoker in een betonnen voet. Het overgebleven cement hebben we nog mooi in het hokje kunnen storten zodat echt alles daar voorzien is van een betonvloertje. Onze buurvrouw Eija kwam langs en had eekhoorntjesbrood gevonden waarvan wij ook een paar kregen. Deze paddenstoelensoort groeien vlakbij ons en zijn voor de Italianen een delicatesse. Nou Harmen heeft deze paddenstoelen samen met een uitje gebakken, wat kruiden en crème-fraîche erdoor geroerd tot dit heerlijk prutje ook voor ons echt wel een delicatesse werd.

Hierna was het tijd voor Helen om de oven op te stoken terwijl Harmen ondertussen 2 soorten deeg klaar maakte, nl. een brooddeeg en een pizzadeegje. Toch wel spannend hoor, hoe zou de oven gaan branden, wordt het wel warm genoeg en lukt het bakken ook. Het was niet moeilijk om de oven aan te krijgen, maar omdat hij toch nog flink vochtig was kwam er heel wat rook uit de schoorsteen. Maar goed, na een dik anderhalf uur werd de rook wat minder en begonnen de stenen aan de buitenkant ook al warm aan te voelen. Eerst ging het fozzia deeg er in, maar o jee, de oven was zo heet en toch nog wat te veel vuur erin, dat de broden al gauw aan de buitenkant een beetje zwart werden. Er weer uitgehaald, vuur eruit geschept en opnieuw brood er in, nu ging het al veel beter. Dit brood samen met het culinaire paddenstoelen prutje was het smullen geblazen... heerlijk !!.

Daarna ging de pizza de oven in en deze kwam er niet veel later ook top uit. Jongens wat was dit leuk, oké we moeten nog wel wat leren, ook heeft de oven een paar scheuren opgelopen en hebben we wat zaken opgezocht m.b.t. vuur op Tulikivi stenen. Omdat onze stenen de warmte erg goed vast kunnen houden maar dat het nog beter is een binnenoven te maken van chamotte platen. Deze vuurvaste stenen worden ook in kachels geplaatst. Een volgende keer dat we hier zijn gaan we daarnaar kijken. Gisteren hebben we nogmaals de oven opgestookt, want ja, oefening baart kunst en zijn er heerlijke stokbroden gebakken. 

Vandaag zijn we dan echt begonnen met de dingen op te ruimen voor het vertrek. Zo zijn de sneeuwstokken weer langs de weg geplaatst, de kamer alvast weer in kerstsfeer gebracht, het buitentoilet aangestampt, kota schoongemaakt, hout alvast klaargelegd voor aankomst in de winter en zijn de houthokken daar waar noodzakelijk afgedicht met zeil voor de enorme sneeuw die hopelijk valt. Zelfs onze schaatsen liggen scherp klaar om te gaan gebruiken. 

Morgen rijden we naar Turku en gaan dan op de boot naar Stockholm. Woensdag rijden we dan door Zweden naar Malmö, en daar weer op de boot naar Travemunde en zijn we als alles meezit donderdagmorgen rond half 6 weer thuis.

Het speciale project ... Tulikivi speksteen-oven

 Dit blogverhaal gaat over het speciale project van Rob waarbij Helen flink heeft geholpen.

Zoals we al eerder schreven hadden Rob en Harmen een "kirppis" bezocht oftewel  een rommelmarkt. Hierbij had Rob het één en ander op de kop getikt, waaronder een ovendeurtje en een paar platen speksteen. Dit speksteen komt hier vlakbij uit de buurt namelijk bij de Tulikivi mijn. Tulikivi betekent vuursteen.

Rob had in zijn hoofd om bij ons een steen/pizzaoven te bouwen en daarbij kwamen deze speksteenplaten en deurtje goed van pas. Met elkaar hebben we een plek gevonden tussen de grote stenen die er liggen. Hier was door een paar kleinere stenen te verplaatsen een prachtige ruimte waar deze oven gebouwd zou kunnen worden. Het houthok was bijna klaar maar hiervoor hadden wij nog 1 pak bitumensingels te kort, waardoor we toch even naar Juuka moesten. Rob wou eigenlijk nog wel een keer naar de man van het speksteen omdat hij wat meer spekstenen nodig had.

Zo zijn Helen en Rob maandagmorgen vroeg naar Juuka gereden en hadden het geluk dat Timo, de man van het speksteen, nog thuis was. Hij herkende Rob en zo konden we heel wat mooie stenen in laden. (De auto kwam achter steeds lager te liggen). Het leuke van dit verhaal is, dat Timo eigenlijk nooit eerder een rommelmarkt had gehouden, dit was namelijk de eerste keer.. Maar goed, snel het ander materiaal ingeslagen zodat we thuis gelijk goed aan de slag konden.

Geweldig, terwijl Harmen het houthok af heeft  gemaakt zijn Helen en Rob aan de slag gegaan. Een buitenoven was iets waar Helen het ook weleens overhad en nu is haar wens ook uitgekomen. 

Tjonge jonge wat een gouden handen heeft Rob. 

Met de speksteenplaten, waarbij sommige zeker 5 cm dik zijn hebben we een binnenwerk/oven gemaakt en alles is met andere stenen/keien tot een prachtig geheel gevormd. Ondertussen begon het te regenen en hebben we er een provisorisch tentje boven gebouwd. 

Na diverse keren inwassen en schoonpoetsen moet het nu nog uit harden en kunnen we zeer waarschijnlijk zaterdag de oven in gebruik nemen. Wij vinden het er zo geweldig uitzien, het valt niet echt op. Aan de achterkant zie je grote enorme stenen en loop je eromheen zie je de oven die heel natuurlijk in de omgeving opgaat. Echt top! Marja die bij ons even langs kwam was zo ervan onder de indruk dat ze zelf ook wel zo iets wil.

Maandagavond zijn we met z'n drietjes heerlijk uit eten gegaan. Dinsdag was het alweer de laatste dag van Rob en zijn de mannen gaan wandelen in het Nationaal Park terwijl Helen het houthok heeft geschilderd.s' Avonds was het het water heel rustig en dus heerlijk weer om met de boot een tochtje te maken. 

Vanochtend heeft Harmen Rob om 04.15 uur naar Joensuu gebracht zodat hij met de trein naar Helsinki kon en vanmiddag terug vloog. Wij hebben vandaag het houthok van binnen afgetimmerd en ingericht.

Werk aan de winkel

In ons afgelopen verhaaltje hadden wij geen nieuwe dingen te vertellen, des te meer nu. Omdat Rob dus zou komen (collega Harmen) en die graag samen met ons wat wil doen, zijn we maandag naar Juuka geweest om hout op te halen voor ons nieuw verbouw project. Ja hoor we gaan weer wat bouwen cq verbouwen.

Toen we 10 jaar geleden met de bouw van ons huis startte bleef er veel resthout over. Van dat rest hout hebben wij toen een stukje schuur en een gedeelte van het houthok gemaakt en nu na 10 jaar is dat wel aan vervanging toe. Vandaar dat wij hout hadden besteld en dat werd afgelopen woensdag gebracht. Dinsdag was het hier namelijk heel slecht weer, het was een echte herfstdag met regen en harde wind.

Woensdagavond heeft Harmen Rob van de trein uit Joensuu gehaald, bij het vuur van de kota en ondertussen een worstje klaarmakend heerlijk bij geklets en natuurlijk alle dingen laten zien die er in de afgelopen 5 jaar na zijn laatste bezoek zijn bij gekomen. 

Na een korte nacht, een duik in het meer en goed ontbijt konden de heren niet langer wachten om het houthok te bekijken, te slopen en moest er heel wat kuub gekloofd hout er eerst uitgehaald worden zodat er opnieuw iets kon komen. Maar o wat vervelend .... er stond een boom in de weg, deze werd omgezaagd en bleef hangen in een andere boom dus ....deze ook om. Jongens en we hebben al zoveel hout!!!

Met ons drieën zijn we flink aan de slag gegaan en stond er aan het eind van de middag al een framewerk klaar van een flink hok. Het is heel fijn om natuurlijke materialen die in het bos liggen te gebruiken. Zo zijn de staanders en leggers van boomstammen gemaakt. Na deze noeste arbeid was het was het voor de eerste dag wel welletjes en werd de sauna en kota klaargemaakt.

De volgende dag werden de platen hierboven op gelegd, wordt het geheel met bitumen daksingels bedekt en met witte lijsten afgewerkt. Zodat het er straks hetzelfde uitziet als ons huis en garage. Marja had ons voor de middag uitgenodigd om bij haar te komen eten, omdat de dag ervoor al zoveel gedaan was en het zeker niet alleen een werkvakantie voor Rob moet zijn, stopten we op tijd. In de namiddag hebben we gezellig bij Marja gegeten en mochten de mannen toch nog even aan het werk, maar dan met de grill.

Woensdag zijn Harmen en Rob eerst naar Juuka gereden omdat we toch nog wat te weinig hout hadden en Helen is met Marja naar Lieksa gegaan. Lieksa ligt op ongeveer 1 uur en 15 min. hier vandaan. Ga je via het water dan ligt het bijna precies tegenover ons en is het maar 18 km, maar met de auto rijdt je om het Pielinen meer heen. De heren hebben een ochtend gehad, waarin ze op de sneup zijn geweest naar hout, een rommelmarkt hebben bezocht, waarbij Rob nog wat leuke dingen op de kop heeft getikt voor een projectje hier, maar daar later meer over.Bij thuiskomst zijn ze gelijk het dak op gegaan en is het dak bijna af.

Na een leuke middag winkelen hadden Helen en Marja wat minder geluk, op de terugweg bleek een voorband van de auto lek te zijn, Marja had hier de dag ervoor ook al een probleem mee gehad en was deze gemaakt d.m.v. een prop. Nu vertrouwde ze het niet en werd de Volvo hulplijn gebeld. Om een lang verhaal kort te maken heeft het, dit komt door de afstanden, ongeveer 3 uur geduurd voordat er een andere auto gebracht werd en de dames richting huis konden rijden. Gelukkig was het mooi weer en waren ze met z'n tweeën zodat het lange wachten niet vervelend was. Maar waren ze wel erg blij om weer terug te zijn.

Mooie plaatjes

 We kunnen blijven schrijven wat we allemaal aan het doen zijn in en om het huis. Maar de afgelopen dagen zijn daar geen grote veranderingen in gekomen. Harmen blijft geregeld sportief bezig met hardlopen of fietsen en is hij niet te vergeten met hout bezig, zoals zagen of kloven. Helen heeft de afgelopen dagen o.a. blauwe besjes gezocht, al zijn die dit jaar beduidend kleiner dan afgelopen jaar, doordat het droog en erg warm is geweest. Ook heeft ze kaarsen gemaakt van oude restjes kaars. De auto is voor de keuring geweest en ... natuurlijk goed gekeurd. Wanneer het niet te hard waait gaan we om de beurt een rondje suppen en zitten we 's avonds heerlijk op de veranda te lezen.

Daarom hebben we er nu voor gekozen eens wat mooi plaatjes er op te zetten. Wanneer s'avonds de zon zakt en we zien dat er mooie luchten zijn, gaan we naar een plek vanwaar we de zon prachtig zien ondergaan in het meer. We zitten daar op een enorm rotsplateau te genieten van de stilte en het prachtige schouwspel.                                 

En dan de prachtige luchtweerspiegelingen in het Pielinenmeer terwijl wij met de boot een tochtje rond de eilandjes aan het maken waren.

Of zoals gisteravond toen het had geregend en in de lucht een prachtige regenboog te voorschijn kwam, dan zijn we sprakeloos hoe mooi de natuur en zijn omgeving er uit kan zien. Dus vandaar een kort blogverhaal en wat MOOIE PLAATJES, die voor een aantal mensen bekend voor kunnen komen omdat we ze ook op ons   eigen Instagram account plaatsen.