maandag 29 augustus 2011

Terugblik

Onze vakantie is (bijna) weer voorbij, we kijken met heel veel plezier terug op deze vakantie.
We hebben het een geweldige ervaring gevonden om zo op deze manier bij de bouw van ons eigen huisje te zijn. Van de ene kant zijn we blij dat we naar huis gaan (we zijn namelijk aan vakantie toe van het vele werken) maar we hadden ook graag willen blijven om het "karwei" af te maken. 

 

De afgelopen dagen hebben we bezoek gehad van de Ron, Jonna en de kinderen. We hebben elkaar in 2007 te Salla leren kennen, en daarna contact blijven houden. Ze hebben net als ons het Finland virus te pakken. Omdat ze drie dagen in de buurt zaten zijn we wat met elkaar opgetrokken. Ron en Harmen hebben samen een geweldige grill/vuur plaats gemaakt met een bijbehorende zit.
Deze hebben we zondagavond gelijk ingewijd, met de bekende Finse worstjes en een lekker stuk vlees.
Het was erg leuk en gezellig. Ook hebben we zondag nog het laatste hout weggewerkt en omdat het zo mooi weer was zijn we heerlijk in het water aan een dam/pier begonnen.

Vandaag hebben we de laatste zaken met Seppo (uitvoerder) en zijn vrouw Minna door genomen. Hij heeft met een wichelroede de plaats bepaald waar de well komt.(waterput)
Wanneer we met de herfst komen is het huisje helemaal klaar en kunnen we het gaan inrichten. Wel krijgen we hulp bij het installeren van de keuken. Zelf kunnen we dan nog wat kleine werkzaamheden doen.
Tevens hebben we vandaag met de elekticien de elekticiteitpunten doorgesproken en is hij gelijk aan de slag gegaan. De timmerman kon hierdoor nadat de leidingen er in lagen met de afwerking verdergaan. Het is een enorm groot verschil met 5 weken geleden toen we hier aankwamen. Deze week komen de ramen en de deuren erin. We zijn natuurlijk erg nieuwsgierig hoe het er over 7 weken uitziet. En kunnen niet wachten om hier weer naar toe te gaan.!!

zaterdag 27 augustus 2011

De laatste loodjes

Ja de laatste dagen zijn aangebroken. We zitten nog steeds midden in de bouw, zowel binnen als buiten wordt er hard gewerkt door beide partijen. Het terras is zo goed als klaar, de trappen zijn gemaakt alleen het hekwerk moet er nog op. Dat wordt als één van de laatste dingen gedaan, nu kunnen ze er namelijk nog gemakkelijk bij. Binnen is het gehele dak geisoleerd met 25 cm dikke steenwol afgedekt met een plastic laagje en zitten de wandjes van het halletjes en de w.c. er in, ook hier alles natuurlijk weer goed geisoleerd met steenwol zodat je zelfs warm op het kleinste kamertje kan blijven zitten. Teuvo is nu bezig met de kozijnen.
Wij hebben buiten weer heel wat stammetjes doorgezaagd en gekloofd die er nog lagen lagen te wachten op hun beurt.
Ook hebben wij al het hout dat ze bij de bouw weg doen gesorteerd en netjes onder een afdak gelegd. Je weet maar nooit waar je het nog voor kan gebruiken.
Tevens hebben we de zijkant van het houthok net zogemaakt als het schuurtje.
's Avonds als we lekker aan de waterkant zitten en de vissen omhoog uit het water zien springen genieten we volop van de ondergaande zon. Dan pakken we ieder een hengel en zijn we aan het vissen, we vangen kleine baarsjes die ze hier dus eten, maar wij gooien ze weer terug in het meer.
We zitten dus in de möki van Tuula, heerlijk, wel is het even wennen ze heeft nl. nog geen well dus ook geen water. Maar gelukkig is het meer vol met schoonwater. Als we de sauna opstoken zit in de kachel een resevoir voor water wat dan gelijk mee verwarmt zodat je dat kan gebruiken voor bijv. afwas, douchen of scheren.
Het is back to the basic maar met een prachtige omgeving en nog steeds heel mooi weer is dit dus prima vertoeven.

zondag 21 augustus 2011

Nog steeds aan het werk

Ja, zoals de titel al zegt zijn wij nog steeds aan het werk.
Er is deze week ook een tweede houthok gemaakt, want ja, met zoveel hout. Natuurlijk zijn we nog steeds aan het verven. We hebben nu het hele huisje twee keer in de verf gezet. Behalve de onderkanten van het overstekende dak boven de veranda dat is nog maar één keer gedaan. Dit neemt nogal wat tijd in beslag, er zijn van die rare hoekjes waar je niet lekker bij kan komen. We moeten ons soms in de gekste bochten manouvreren om er bij te kunnen. Maar gelukkig is ons lichaam nog erg soepel.....!!!! Maar het is in ieder geval een keer geverfd.
Ja, en dan natuurlijk het prachtige schuurtje wat we gemaakt hebben is nu ook geverfd en verfraaid met een eigen gemaakt hart van berkentakjes van onze omgehakte berkenbomen. Nee....... het is niet een w.c. al lijkt het er wel een beetje op. Maar goed onze fietsen (mountain bikes)staan er in, we hebben er twee planken in gemaakt waarop het één en ander kan staan, een echt schuurtje dus.
Vrijdagmiddag zijn we door onze Finse buren uitgenodigd voor de sauna, daarna een hapje en een drankje.
Heerlijk vooral omdat we bezig waren geweest met het isoleren van het dak d.m.v. 20 cm dikke steenwol, (bah wat jeukt dat spul) was het erg fijn om daarna te genieten van de sauna met bij horende duik in het meer.Leuk om dan je huisje vanaf het water te kunnen bewonderen.
Na de sauna werden we verrast met eigen gemaakte Finse lekkernijen, brood, cake, en paddestoelen die bij ons in het bos groeien.
De laatste dagen was het weer wisselvallig, veel oosten wind en af en toe wat regen, maar vandaag is het weer prachtig. We hebben de pilaren wit geschilderd en onze meegenomen picknick set eindelijk in kunnen zetten.
Ook moesten we vandaag verhuizen, de laatste week brengen we nu door in het huisje van Tuula.
Haar mökki staat 5 km verder op het eiland Hattusaari dan die van ons.

dinsdag 16 augustus 2011

Uitstapje en rest hout

Voor zaterdag hadden we een uitstapje naar Nurmes gepland.
Nurmes is bekend om het "Bomba huis", dit is een grote houten
woning met een geschiedenis.
In 1855 heeft nl. een boer ( Jegor Bombin) dit huis voor zijn enige zoon Dimitri gebouwd. Het huis was 25 meter lang en 10 meter breed. Het huis werd in één zomer gemaakt uit lange ronde balken zonder spijkers te gebruiken. Het belangrijkste gereedschap was een bijl.
Aan de ene kant woonde de zoon met zijn familie waaronder 5 jongens en aan de andere kant stond het vee over twee verdiepingen. Na de dood van Dimitri werd het huis in 5 stukken verdeeld voor elke zoon 1 deel. In 1934 brak men het huis af en het bouwhout werd weer in 5 stapels verdeeld en elke zoon trok één lot voor zijn part.
In 1960 ontstond het idee om het "Bomba-huis" in ere te herstellen en in 1978 was de voltooiing gereed. Tegenwoordig functioneert het als hotel.

Vervolgens gingen we het centrum van Nurmes in, waarvan wij hoge verwachtingen hadden.
Dit viel erg tegen, er waren geen bijzondere bezienswaardigheden en de winkels sloten ook al om 13.00 uur. Ja en als je pas om 12.30 uur het centrum in gaat is het er erg rustig.
Zondagmorgen vertrokken we al vroeg met ons goed gevuld kratje. Bij ons huisje liggen bootjes die je mag gebruiken. Dus maakten wij hier graag gebruik van en roeiden we  (Harmen) langs de kust op zoek naar mooie plekjes om ons kopje koffie te drinken.
Na een uurtje roeien en eindelijk kunnen besluiten waar we zouden voor anker gaan, zagen we een prachtig strandje met een zandbank voor het bootje. Super mooi en lekker genoten van de stilte om ons heen. We zagen de visjes zwemmen in het heldere water.  De terugtocht ging wat moeizamer we voelden ons net alsof we op de Titanic zaten want af en toe doken er allemaal rotsblokken om ons heen op. Ja die moesten we wel zien te ontwijken.
's Middags had Tuula (een Finse dokter) ons voor de koffie uitgenodigd in haar Möki. Tuula had haar opleiding medicijnen in Duitsland gedaan en vond het fijn om dan met ons in het Duits te praten.

Tevens deed zij ons die middag een geweldig voorstel we mogen nl. onze laatste week in haar Möki door brengen. 
Maandag en vandaag zijn we weer op de bouw geweest. Gister hebben we de gehele voorkant van het huisje en onder het dak geschilderd. We zijn tot 's avonds 21.30 uur door gegaan. Ja en of Harm hier nou aan het verven is of aan het paaldansen, dat weet ik niet.....??
Vandaag hebben we van het rest hout (hout wat ze dus niet meer gebruiken) een super schuurtje gebouwd.Hierin kunnen wij onze fietsen en andere spullen opbergen en hij kan zelfs op slot. We willen hem nog in de zelfde kleur als het huis verven en natuurlijk nog een beetje verfraaien.
Ja, jongens na de vakantie kan je ons inhuren voor diverse bouwobjecten.
De timmermannen zijn bezig met het terras.

vrijdag 12 augustus 2011

Het dak is dicht

Zo het dak zit er op en er is over het hele dak dakleer gelegd. Vandaag is de lange kant voorzien van bitumenplaten. Dit is nogal zwaar werk, elk pak weegt 27 kg en moet gestript worden van een beschermlaag, dan op de steiger en dan op het dak. Het wordt gedeeltelijk geplakt en gespijkert. Dit spijkeren gaat met een luchtdruk pistool.
Gelukkig maar want anders moest er heel wat getimmerd worden. Vandaag is ook de laatste hand gelegd aan de meterkast. Deze bevindt zich aan de buitenkant van het huis. Er is een teller ingeplaatst en vanaf nu is er Fins stroom.

Wij hebben ondertussen ook niet stil gezeten. Drie kanten van het huis zitten nu twee keer in de verf.
Ook onder het dak verven we, dit is best af en toe wat eng omdat we dan hoog op de ladder moeten staan en het is ook nog boven je macht.
Dus wat is het dan heerlijk om als je na een dag hard werken je lekker in de sauna kan neer geven. Maar voordat we de sauna in kunnen komt er eerst een lekker pilsje en een advocaatje. (ja de eigen gemaakte is mee)
Jullie zien wel op de foto's dat we weer mooi 
weer hebben, eigenlijk nog steeds.
Het was dus alleen afgelopen maandagochtend slecht en woensdag in de namiddag was er ook even een buitje. Maar voor de rest hebben we het
fantastisch met het weer. Dus wil je mooi weer hebben dan kan je ook hier naar toe. Voor volgende week hebben ze het over 26 graden, ze voorspellen warempel een hittegolf. Dus bel maar even dan zetten we de koffie of het koude
pilsje klaar.



woensdag 10 augustus 2011

Eindelijk ben ik aan de beurt

Ik had me er al een paar dagen op verheugd maar nu is het dan eindelijk weer zover, ik mag net als vorig jaar ook weer wat blaffen  (schrijven).
We zijn nu vandaag/gister precies veertien dagen op reis, nou en ik heb al zo veel leuke dingen meegemaakt echt ongelooflijk wat die twee baasjes van mij nu allemaal weer uitspoken is echt niet normaal.

Toen wij op zondag 24 juli zijn vertrokken vanaf de Beukenlaan was het echt hondenweer, ik was dus helemaal in mijn element. Mijn baasje had weer een prachtige plek voor mij vrijgehouden op de achterbank, maar hij moet toch ook haast eens weten dat dat helemaal niet hoeft omdat ik toch altijd bij mijn vrouwtje op schoot zit. Dat is toch altijd wat vertrouwder dan achterin tussen al die spulletjes. Nou, en die hadden me toch een spul mee. Want ja, jullie hebben vast allemaal wel gehoord dat ze een bos vol bomen hebben gekocht in Finland. Ik ben daar nog maar een keer geweest en dat was in de winter, nou mijn pootjes vroren aan de grond en sneeuw vast dus dat was echt steen koud. Ik had wel een winterjasje aangekregen maar die zat helemaal niet lekker.

Maar we wachten wel af hoe het allemaal komt. Eerst gingen we weer op de boot, daar vind ik nooit zoveel aan, daar kan je niet lekker spelen en rennen. Wat wel leuk was dat Jogchum mee was op de boot, met hem kan ik altijd flink mee stoeien.

Toen moesten we weer een heel stuk in de auto zitten, saai.
Maar ja, dan weer even bij vrouwtje op schoot dan weer even tussen de rommel achterin zitten, zo kwam ik de auto rit wel door. Ook stopten mijn baasjes zo nu en dan even op een parkeerplaats en kon ik even lekkere Finse luchtjes opsnuiven.

Toen we eindelijk in het huisje waren dat mijn baasjes hadden gehuurd zag ik mijn ogen uit, er stond een flinke bank waar ik heerlijk in kan liggen maar ik zag ook een enorm hoeveelheid water voor me liggen. Dus wat denken jullie…naar buiten en als een speer het water in. Mijn baasjes riepen nog iets …maar ik weet niet meer wat. Wat een geweldige plas water met enorm veel stenen. Ik ben gelijk het water in gedoken en ben opzoek gegaan naar mooie stenen.

De volgende dag gingen we naar het bos van mijn baasjes en wat ik daar zag gun ik echt alle honden van de wereld, wat een mooi bos. Echt niet normaal hoeveel takken daar wel niet lagen. Ik wilde ze allemaal wel in mijn bek meenemen, maar had al gauw in de gaten dat dat niet zou gaan. En wat een water, super. Ik vermaak me geweldig hier als mijn baasjes druk aan het werk zijn. Elke dag ben ik hier te vinden. Spelen met mijn frisbee (die mijn baasjes steeds moeten weggooien als ik daar om vraag ) met stokken slepen, stenen opduiken etc ..etc…. En zo nu en dan zit ik heerlijk op een grote steen te mijmeren over hoe mooi het uitzicht wel niet is. Van de week zat ik te denken hoe mooi het zou zijn als ik hier een vriendje had om mee te spelen, want ja, mijn baasjes hebben geen tijd voor me. Ik dacht dat we op vakantie waren maar die zijn alleen maar aan het werk. Toen opeens zag ik een hele mooie hond op me afkomen, het was liefde op het eerste gezicht. Wat een lekker ding. Hij was helemaal wit en hete Aku. Het schijnt de hond van Marja ( mijn baasjes haar goede kennis ) haar ouders te zijn. Een echte stoere Fin dus, wou wat een stuk !!!
Dus wij spelen natuurlijk, ik liet Aku het hele bos en water zien. Maar Aku durfde niet in het water dat vond ik wel wat slapjes aan hem. Maar verder was het een heeeeel leuk vriendje, daar zou ik best eens een hondenbeschuitje mee willen eten.
Een paar dagen later hebben mijn baasjes de hele auto weer ingepakt en gingen we weer op pad. Toen we na een klein half uurtje rijden alweer stopte, geloofde ik mijn ogen niet. We waren namelijk bij Marja haar huisje en daar was Aku dus ook.
Nu liet Aku zijn bos aan mij zien, wat hadden we een plezier. We hebben er zelfs een nachtje geslapen, maar ik sliep gewoon bij mijn baasjes. Aan mijn lijfje jammer genoeg geen polonaise meer, ( bedankt baasjes !!)
Nou jullie lezen het wel ik vermaak me prima, en als het huisje van mijn baasje klaar is, is het hier helemaal fantastisch. Zowel in de zomer als in de winter.

Nu stop ik ermee want mijn eten wordt koud, mijn vrouwtje heeft namelijk een lekkere pannenkoek voor me gebakken. Ik vraag mijn baasje even of hij nog wat leuke foto’s van mij heeft kunnen jullie ook meegenieten.

Een dikke poot van Kyla.
En, oh ja mijn baasje wil ook nog een klein stukje schrijven………

Maandagmorgen konden wij niets, het regende behoorlijk. Toen het om 12 uur droog was kwam Teuvo en konden we hem weer helpen.
Dinsdag kwam Kari weer en konden de beide mannen een flinke haal maken.
Wij zijn begonnen met het verven van het huisje. Dit geeft af en toe wat kunst en vlieg werk of ook wel goed balanceren.
Doordat ze hier met zelf gefabriceerde stijgers werken is het niet altijd even stabiel.
Is de steiger te kort aan een kant dan spijkeren ze gewoon een stukje plank er aan. Is een poot te lang dan zagen ze er weer een stukje van af. Simpel maar effectief. Maar goed, voor ons is dat natuurlijk even goed uitkijken.
Vandaag hebben we de lange zijkant nu voor de twee keer geverfd en de achterkant één keer.
Ook werd vanochtend de elekticiteitskabel in de grond gelegd. Dit ging met grof geweld, er liggen in de grond nogal wat stenen en die moesten er uit toen de geul gegraven werd.

zondag 7 augustus 2011

Hout, hout en nog eens hout

Zo eindelijk hebben we even tijd om een stukje te schrijven.  
Want we hebben vanaf dinsdag niet meer geschreven en dan zouden jullie kunnen denken dat er niets gebeurd. Maar nee niets is minder waar.

Na het bereiken van het hoogste punt, en ja we hebben even met Teuvo nagezeten, hij met een Hollands Amstel biertje, zijn ze woensdag verder gegaan met de dakspanten. Dit komt nogal precies, we hebben nl. een twee punt constructie in het dak en het is dus steeds opnieuw meten en zagen. Woensdagmiddag kwamen Marja en haar twee vriendinnen langs met een fles champagne om ook het hoogste punt te vieren. Zij konden mooi Teuvo in het Fins vertellen dat wij Hollandse biertjes voor hem hadden.


Nadat de lange kant van het huis klaar was konden wij de uitstekende houtdelen in de kleur grijs verven. Deze kleur hebben wij voor het huis uitgezocht. De volgende dagen is deze kant bedekt met dakleer. Hierover komen nog bitumenplaatjes. Ondertussen hadden wij de daklijsten wit geverfd.
Donderdagmiddag kwam Marja met haar ouders langs, precies op het moment dat wij aan pauze nemen toe waren. Ze hadden koffie en heerlijke Finse zelfgemaakt zoete broodjes mee. Wat een timing. Tevens werden we uitgenodigd voor een heerlijke Sauna bij hun thuis. Dat kon onze lichaampjes wel gebruiken.Heerlijk! ’s Avonds op de terug weg naar ons huur huisje hebben we voor het eerst een Eland gezien. Zaterdag zijn we een vrouwtjes eland met haar jong tegen gekomen.

Vrijdag zijn we samen met Marja naar Joensuu gereden om daar wat papierzaken te regelen. Bijv. een verzekering voor het huis met inboedel en grond.

Omdat wij één nacht uit het huur huisje moesten (was daarna weer vrij voor ons) mochten we bij Marja en haar ouders overnachten. Haar vader had die dag verse vis uit het Pielinen-meer gevangen en die mochten wij ’s avonds proeven. De vis werd in een grote ketel gerookt en later met brood en wijn geserveerd. Hier hebben wij heerlijk van genoten, ja ….ook Helen heeft vis gegeten en vond het lekker.

Zaterdag en zondag zijn we weer samen aan het zagen en kloven geweest onze voorraad wordt steeds groter. We hebben zelf een hout hok inelkaar getimmert van oude houten pallets.

dinsdag 2 augustus 2011

Het hoogste punt

We vinden het super leuk dat jullie ons volgen en zo nu en dan een berichtje achterlaten op ons blog.
Sinds wij een Finse dongel hebben kijken wij natuurlijk zelf ook dagelijks op ons eigen blog of er ook een nieuw berichtje op staat. Iedereen reageert zo enthousiast bedankt daarvoor.

Gister was een feestelijke dag nl. we hebben het hoogste punt van ons huisje bereikt.
De Friese windvanger wappert in de top !!
Nadat we met 5 man sterk een balk van 8 meter 70 op de nok van het huisje hebben getild mocht Harmen deze vast slaan, en was het hoogste punt een feit.

Voor ons natuurlijk een geweldig moment.
De traditie in Finland is zo dat je met het hoogste punt een soort van erwten soep eet. Nou, de temperatuur is hier zo’n 22 graden en dan hoeven wij Friezen geen erwten soep. Morgen nemen we wat Nederlandse biertjes en borrelnootjes mee naar de bouw, en gaan we eens gezellig met die Finnen nazitten. Het wordt vast niet laat vermoeden wij… Verder zijn we druk bezig de eerste balken te verven, dat scheelt de bouwers tijd en wij hebben toch zeeën van tijd.
Verder hebben we vandaag de rest van al het hout wat Jogchum en Harmen hadden omgezaagd verwerkt tot mootjes. En daardoor is het uitzicht fantastisch geworden.
De buren rechts van ons kwamen aan het eind van de middag even langs. Wij hadden net een flesje champagne opengemaakt en kwamen ze dus juist op tijd om mee te proosten. Het is een ouder echtpaar waarmee we redelijk goed in het Engels kunnen communiceren.
We voelen ons al echte bouwvakkers, elke morgen bij het ontbijt ligt er een stapel brood klaar om mee te nemen naar de bouw. We maken dan een kratje met van alles en nog wat daarin.

Het weer zit ons geweldig mee, het is prima weer om te werken.
‘s Middags als we terug zijn bij het appartementje duiken we eerst het frisse Pielinen-meer in en zijn we weer bijna helemaal het heertje. Daarna een hapje eten maken en lang uit op de bank met een goed boek. Meestal gaan voor elf uur de luikjes dicht, want ja, bouwvakkers moeten er ‘s morgens vroeg uit, die slapen nooit uit, ze starten hier al om 07.00 uur. (wij komen wel iets later hoor!)