Nieuw ienie mienie projectje

Zoals de titel het al zegt zijn wij begonnen aan een heel klein projectje, een (kippen) hok. Nee niet echt, maar we hadden van Hermen en ook Kari (zwager van Marja) een suggestie gekregen hoe het elektriciteits probleem in het afvalwatersysteem te kunnen oplossen. We hebben hier dus septic tanks en daar komt het afval water in, eerst in een kleine die het op een gegeven moment over pompt naar een grotere. Omdat wij wanneer we er niet zijn de stroom eraf halen, wil het wel gebeuren dat de kleine zo vol water komt, mede door hemel/sneeuw-water dat het elektriciteit bakje dat hier in hangt vol loopt met water. 

Aangezien water en eclectisch nog steeds geen goed huwelijk is, werd het tijd om er wat aan te doen.  Helen heeft al diverse malen dit bakje gedroogd en/of opnieuw gemaakt. Maar goed het project is als volgt, rondom de septic tank hebben wij een soort betonblokken, die nog over waren van de bouw garage, rondom de septic tank in de grond geplaatst. Afgelopen maandag hebben we toch een paar planken moeten kopen hiervoor in Juuka en hebben we een mooie plaat chipwood op de kop getikt, die kregen we namelijk gratis mee. Scheelt wel dat ze ons ondertussen herkennen als die twee klussende Nederlanders!!  

Prachtig die plaat want daarmee is het dak van het hokje gemaakt. Alles liep zo gesmeerd, onze bouwkundige inzichten worden steeds beter en paste alles zo als wij het in gedachten hadden. Het binnenwerk wat wij gemaakt hebben rust nu op de stenen maar niet voordat wij deze binnenplanken geverfd en voorzien hebben met bitumentape, zodat er geen vocht in het hout kan trekken. Dit zie je niet aan de buitenkant omdat hier planken voor zitten.Het geheel hebben we natuurlijk in onze kleur gezet en het dak voorzien van bitumen singels. Alleen nog een witte houten sierlijst en hij is helemaal klaar. O ja in het huisje is een verdieping gemaakt waarop de elektriciteitsdoos komt te liggen, onder deze verdieping zit de deksel van de septic tank. De kippen er bij en het ziet er geweldig uit, al zeggen wij zelf.

 Ja, wat hebben we nog meer gedaan, sorry hoor het is misschien wat eentonig.... maar ondertussen heeft Helen in deze dagen meer dan 3 kilo blauwe bosbessen geplukt waar ze binnenkort jam van gaat maken. Vandaag ook nog aangevuld met bosaardbeien en rode/witte besjes en dit heerlijke mengsel zit nu in een plaatkoek die samen met Fryske dûmkes vandaag gebakken is. 

Harm zit bijna de hele dag in het hout. De laatste boom heeft hij opgemeten en deze was maar liefst 25 meter lang en in het begin 45 cm dik. Wanneer je dit allemaal zaagt en dan ook nog eens uit het bos moet tillen en dan nog moet kloven zit daar heel wat uurtjes in. Omdat we niet de gehele dag bezig willen zijn stoppen we vaak 's middags rond een uur of half 4 om dan lekker te lezen, breien en weer uithalen en opnieuw beginnen
, kipjes maken en niet te vergeten de sauna die wanneer er zoveel lichamelijk zwaar werk verricht wordt dan elke dag opgestookt wordt.

We hebben tenslotte toch hout genoeg de komende jaren.

De 3 B's , bezoek, bezig en bessen

Het is alweer vrijdag en dus bijna een week geleden dat we wat op ons blog geschreven hebben en moeten we goed nadenken wat er allemaal in de afgelopen dagen de Finse revue heeft gepasseerd.

Zo hebben we zaterdagavond onze gietijzeren poffertjespan in gebruik genomen. Nadat we een lekker vuurtje in de Kota hebben gemaakt, een beslagje klaar en ... dachten we "bakken maar". Maar de eerste poffertjes bakten erg aan omdat we niet goed genoeg ingevet hadden dus bij de tweede ronde iets meer vet gedaan en kregen we heerlijke poffertjes. Super leuk en echt iets wat we zeker in de winter vaker gaan doen.

Zondag was het een prachtige dag en zouden Marja, haar zus en zwager op de namiddag bij ons komen om te eten, maar voor die tijd hebben wij eerst een tochtje met onze boot gemaakt. 

In de namiddag kregen we dus het bezoek en hebben we erg gezellig met elkaar in de Kota gegeten. We hadden ook pindasaus gemaakt, de chutney van thuis en beide viel erg in de smaak. Trouwens het eigen gemaakte ijs met vruchtjes uit onze tuin ook.

De volgende dagen heeft Harm goed gebruik gemaakt van de geleende kloofmachine en is Helen creatief met vilt geweest. We hebben nu een "heuse" kip en komen er nog een paar bij.

Woensdagmiddag kwam  bezoek uit Nederland met de camper bij ons, Hermen en Nelleke maken een rondreis door Finland en vonden het natuurlijk erg leuk om bij ons op Hattusaari langs te gaan.

Jammer dat het weer niet echt mee zat, maar daar heb je geen last van wanneer je gezellig met elkaar in de Kota bij het vuur je Finse specialiteit (Makara-worstjes) klaar maakt en heerlijk natafelt. Op donderdag zijn we 's middags tussen de regenbuien door naar het Nationaal Park van Koli gereden en konden we toch een heerlijke wandeling, ondanks dat het af en toe best glibberig was, maken. Onderweg werd er af en toe een snoepje van de natuur gegeten (de blauwe bosbesstruikjes zitten vol) en hebben we de bekende uitkijkpunten zoals Akka-, Paha- en Ukko-Koli beklommen en bekeken. Bij thuiskomst de sauna en het vuur in de Kota weer opgestookt en hebben we een leuke en gezellige avond gehad. 

Omdat na het eten het weer echt opknapte en de zon prachtig onderging zijn we snel nog met z'n allen in de boot gegaan om hier nog een paar mooie opnames van te maken. 

Vandaag zijn onze gasten weer vertrokken voor hun vervolg van de trip en hebben wij onze werkzaamheden weer opgepakt.

 Zoals we schreven zijn de blauwe bosbessen struiken goed gevuld  zo ook bij ons rondom ons huis en na een uurtje langs de struikjes met een speciale kam te zijn gegaan is er een kilo besjes afgehaald. Deze zijn heerlijk om er jam van te maken en/of om ze zoals Harm, met een gedeelte heeft gedaan, voor in een plaatcake of muffins mee te bakken. 

Harm heeft vandaag alle stammen die hij in stukken had gezaagd door de kloofmachine gehaald, wat een uitvinding zo'n  apparaat !! Denk dat dat onze volgende aanschaf gaat worden want er liggen nog bijna 2 bomen die wachten om in stukken en gekloofd te worden. 

Hagel, zon en de wind door de haren

De dagen glijden rustig in elkaar over wanneer je lekker in en om het huis bezig bent. 

          

Dit bezig zijn varieert van zagen, lezen, breien, bakken, hardlopen, verven en niet vergeten de sauna.                   

Ook het weer is heel variabel, zo hadden we afgelopen dinsdag een aantal flinke hagelbuien waarbij de hagel warempel wel een goed uur bleef liggen. Nu terwijl we dit blogverhaal maken is het in de zon bijna 30 graden, heerlijk.

Afgelopen woensdag kwam onze Finse kennis Marja samen met haar zus en zwager met de boot op bezoek, om te vragen of wij het leuk zouden vinden om  met z'n allen op hun boot naar Lieksa te gaan.

Lieksa ligt aan de andere kant van het meer op zo'n 18 á 19 km bij ons vandaan en wanneer je hier met de auto naar toe wilt gaan ben je ongeveer anderhalf uur onderweg. Je moet dan namelijk om het meer heen rijden. Natuurlijk leek ons dat heel leuk en gister (vrijdag) was het qua wind en weer ook prachtig om te doen. Getogen met zwemvesten (die zijn verplicht ), ook voor Kyla hebben wij er één, zijn we die kant op gevaren.

In een half uur waren we op de plaats van bestemming, je hebt trouwens wanneer je per boot gaat wel een goede waterkaart met vooral dieptes er op of een navigatie die dit kan aangeven nodig. In het Pielinen meer liggen flinke rotsen waarvoor je zeker goed moet uitkijken, zo kan het in één keer meer dan 20 meter diep zijn terwijl een paar meter verder maar 2 meter of een rots ligt.

In Lieksa aangekomen hebben we heel wat "Kirppis" winkeltjes (kringloop) bezocht en diverse antiekzaakjes. Na een lekkere lunch en wat uren verder zijn we weer terug gevaren. Terwijl wij voor op de boot zaten werd er even uitgeprobeerd hoe hard deze nou eigenlijk kon. Nou dat was toch flink hard, we gingen op een gegeven moment ruim boven de 50 km per uur, ach lekker die wind door de haren.                                                   

Morgenavond komen ze bij ons om lekker in de kota te gaan grillen. O ja, en om poffertjes te komen proeven. Wij hebben een gietijzeren poffertjespan en wafelijzer meegenomen om deze dan op het open vuur te gaan gebruiken. We zijn benieuwd of het lukt. Eerst maar even proef bakken.

Van Marja hebben wij een kloofmachine in gebruik en vandaag hebben we deze uitgeprobeerd. Dit scheelt heel wat "man-vrouw kracht". Terwijl Harm weer met een boom bezig is om deze in stukken te zagen, is Helen bezig om deze daarna te kloven. Hier zijn we nog wel even mee bezig de komende dagen. En we hebben nog wel tijd deze vakantie. 

We zeggen dan vaak tegen elkaar het hoeft vandaag niet allemaal aan de kant !! 

Het is tenslotte vakantie, dus tegen drieën zijn we gestopt om na een frisse duik te genieten van het prachtige weer.

We kunnen het niet laten

Afgelopen week werd Helen 's ochtends rond 04.00 uur Finse tijd even wakker en was er zo'n mooie zonsopkomst waarvan hierbij enkele foto's.

Maar goed, zoals de titel het al zegt, we kunnen het niet laten .... om weer wat te bouwen.

Het is deze keer niet zo'n groot project, een houthokje.

We vonden het namelijk een leuk idee om naast de Finse kota een hokje voor het hout te maken. 

Dan ligt het lekker voor het grijpen, anders moeten we steeds een mand vullen. Het hout wat je voor de kota nodig hebt moet ook wat dunner zijn.

Van onze garage hadden we nog steeds hout over en dit lag onder de veranda, ook een pallet en een plaat multiplex was nog voorhanden.

De afgelopen dagen zijn we o.a. hiermee druk bezig geweest, de vloer is van een pallet gemaakt, de staanders en dwarse planken van rest hout en de plaat is bekleed met bitumen daksingels. Natuurlijk is alles keurig in de kleur van ons huis/garage geverfd en heeft Harm hem ondertussen ook bijna helemaal gevuld met mooie kleine stukjes gekloofd hout.

Terwijl Helen de ramen ging lappen, want die moet natuurlijk ook wel een keer gedaan worden, is Harm vandaag begonnen met het zagen van de omgevallen bomen. Wanneer er zo'n boom omgaat neemt deze heel wat grond  mee omhoog. Hier zie je dan tussen de wortels enorme keien liggen. Wat is het dan bijzonder dat wanneer je de stam vlak boven de grond afzaagt dat die grote stronk weer bijna helemaal terug op de grond valt. Het had trouwens wel wat voeten in de aarde hoor om die bomen te kunnen zagen. Maar er is een begin gemaakt en zal ook nog wel wat tijd duren voordat alle 4 bomen in stukken gezaagd zijn.

Dan nog uit het bos sjouwen en dan natuurlijk nog "even" kloven. Gelukkig hebben we daar nog wel wat tijd voor.

Het weer is de afgelopen dagen ook heel uit een lopend geweest, van dikke hoosbuien tot bijv vanochtend zodat we heerlijk op het terras hebben kunnen ontbijten, wel nadat we eerst onze ochtend duik hadden genomen. Dit proberen we elke ochtend wel te doen, al is het soms ook wel heel koud en blijft het bij gauw onderdompelen.

Vandaag is ook de grens tussen Finland en Nederland weer open voor toerisme en wat is het leuk dat wij binnenkort visite krijgen. Daar vertellen we een volgende keer waarschijnlijk over.

Thuis en ... er ligt al weer werk

We zijn weer op ons vertrouwde plek in Finland. Vrijdagmiddag heeft Rob, collega van Harmen, ons naar Schiphol gebracht. Hier aangekomen eerst een mondmasker voor gedaan en toen door een bijna verlaten vertrekhal naar de balie voor inchecken gelopen.
Heel bizar dat een normaal gesproken zo gigantisch druk Schiphol nu er zo verlaten uit ziet.
Het liep even wat anders met onze hond Kyla, de ene baliemedewerker zei dat we naar A moesten, daar aangekomen moesten we weer naar B maar gelukkig waren we mooi op tijd.
Na een snelle vlucht van twee uur landen we 's avonds om 22.00 uur in Helsinki.
Normaal mag je gewoon doorlopen, maar nu moesten de personen met een niet Fins paspoort zich melden bij de douane. Hier werd ons gevraagd wat we in Finland kwamen doen, nadat onze papieren, die wij gelukkig bij ons hadden, konden aantonen dat we naar ons huis gingen mochten we verder gaan. Ook Kyla hadden we weer snel bij ons en daarna zijn we naar het hotel in Helsinki gegaan.
De volgende dag, zaterdag, hebben we zoals gewoonlijk eerst even een wandeling richting de markt gemaakt en toen om 13.20 uur in de trein naar Joensuu vertrokken.
De shuttle taxi in Joensuu stond al op ons te wachten en na een goed uur rijden kwamen we dan eindelijk thuis.

Maar o, dit was toch wel even schrikken, er lagen namelijk 4 enorme grote bomen om, dus weer flink wat werk in het vooruitzicht. Ach en we hebben al zo weinig hout. We hoorden dat het verleden week dinsdag hier enorm gestormd heeft, dit hadden wij onderweg trouwens ook gezien. Bossen waarbij er heel wat bomen met wortel en al omgewaaid zijn. Ja en heeft deze storm ook flink bij ons huisgehouden. Gelukkig hebben we verder geen schade. Het nadeel is ook als je bijna een half jaar niet bent geweest dat het gras/onkruid een halve meter hoog is.
Na een goede nacht zijn we gelijk maar aan de klus geslagen, eerst mochten de spijkerbanden verwisseld worden voor de zomerbanden, mocht de pomp het overtollige water in de septic-tank legen en kwam de trimmer er ook al aan te pas. Deze maakt op dit moment behoorlijk overuren. Elke dag zijn we hier wel een paar uur mee bezig.

Waar we heel blij mee zijn is hoe onze hond Kyla haar weg weer vindt. Afgelopen maanden is zij door suikerziekte blind geworden en moeten we haar dagelijks 2x met insuline injecteren. We waren erg benieuwd hoe het hier met haar zou gaan. Heerlijk om te zien dat ze het water kan vinden, weer met stenen aan het spelen is, ze duikt ze op uit het water en dat ze probeert haar frisbee op reuk uit het water te vissen. Top.
Gisteren konden we ons pakket die we een dikke week geleden vanuit Nederland hadden opgestuurd bij het postkantoor ophalen. Tevens maar voor een goede week wat boodschappen ingeslagen omdat we eigenlijk toch in quarantaine moeten. Nou dat zitten we hier zeker wel.
Na een dag buiten aan het werk te zijn geweest, begint het er alweer mooi uit te zien.
En wat is het dan weer heerlijk, dit hebben we echt wel gemist, om daarna lekker in de sauna te relaxen. Het zijn weer de vertrouwde omstandigheden !!