vrijdag 31 december 2021

Een stralend 2022!!!

 Zo, nog gauw even een mini verhaaltje op ons blog.

De afgelopen dagen was het niet zo koud en viel er veel sneeuw, zoveel dat vanochtend de sneeuwschuiver langs kwam om ons pad en de weg naar de hoofdweg sneeuwvrij te maken.

Wij waren nog niet aan het langlaufen geweest en Harm wilde dit wel graag doen. Gistermiddag heeft hij het parcours 2x gedaan. De verlichte loipe ligt ongeveer 10 km bij ons vandaan en is Helen tot 5,5 km met hem meegereden om vanaf dat punt naar huis te lopen.

Vandaag is het de traditionele kwarkballenbakdag. Nadat we samen 5 km gewandeld hebben (ondertussen nog wat verlate kerstkaarten uit de brievenbus gehaald, het blijft leuk om hier kerstkaarten te ontvangen ) heeft Harm het beslag gemaakt en binnen een half uur waren er heerlijke kwarkballen. Nu rest ons alleen nog iedereen een heel fijn, gelukkig en bovenal gezond 2022 te wensen. Of te wel op zijn Fins ...

                                                                   Hyvää uutta vuotta

 

dinsdag 28 december 2021

Toch sportief bezig

Wat is het heerlijk koud bij ons, op sommige dagen gaat de temperatuur richting de -20 graden en zelfs lager. Wanneer we deze kou in Nederland zouden hebben, staat menig schaatser met de schaatsen klaar, om waar dan ook maar een plaat ijs ligt, er op te gaan schaatsen. Nou is dat hier voor ons ook niet anders, dus is Harm  op Eerste Kerstdag aan de slag gegaan om een baan voor ons huis op het ijs te maken. Dat betekend dus met een sneeuwschuiver heel wat sneeuw, er ligt ongeveer 30-40 cm op het ijs, aan de kant te schuiven. Na tientallen meters kwam er een niet zo mooi stuk ijs te voorschijn, maar goed toch maar weer verder met schuiven. In totaal heeft Harm een baan van bijna 200 meter geschoven. 

Ondertussen heeft Helen wat geprobeerd met een zeepsop bel. We hadden een filmpje gekregen wat er met een zeepbel in de winter gebeurd. Na heel veel zeepbellen, die allemaal knapten, kwamen twee kleine belletjes die op de sneeuw bleven liggen. Nou, wat er op het filmpje te zien was zagen wij niet, maar er zijn wel een paar hele leuke foto's gemaakt. 

Omdat het zonnig is en er sneeuwkristallen in de lucht zweven ontstaat er soms een horizontale regenboog, een bijzondere verschijning. Het is gelukt om deze vast te leggen. 

Het is mooi te zien hoe sneeuwkristallen zich vasthechten aan takjes en rietpluimen, een betoverende wereld om vast te leggen.

Rond 15.00 uur  begint het hier al te schemeren en werd het te donker om de ijsbaan nog uit te proberen. Dus hebben we buiten alle olielampen en waxpotten weer aangestoken, zodat het samen met de kerstverlichting er mooi uit ziet, en zijn lekker binnen gaan lezen en breien.

De volgende ochtend stond Harm na nog even geveegd te hebben er klaar voor om zijn rondje te gaan schaatsen, maar wat toch op een teleurstelling uitliep het ijs was te ribbelig, er lag een laagje bevroren sneeuw dus na twee rondjes en het advies aan mij om niet te gaan (It ken net) zijn we beide maar anders sportief bezig geweest. Harm is gaan hardlopen en heeft Helen de sneeuwschoenen onder gedaan en is tegenover ons de heuvel op gaan lopen. Poeh een pittige klus, maar prachtig om al die sporen die daar zijn te zien in de sneeuw. Na een uur kwamen we voldaan thuis.

Gisteren hebben we na een uur wandelen er weer een heerlijk schoolwerk (thuiswerkdag) lees en in de middag een breidagje van gemaakt, natuurlijk ook even naar het schaatsen in Heerenveen gekeken.

Vandaag hebben we een heerlijke relax dag gehouden, wel heeft Harm eerst zijn training gedaan en ondertussen heeft Helen 1 sok af kunnen breien.

Het eten doen we vanavond in de kota, even gemakkelijk een worstje grillen, heerlijk!

vrijdag 24 december 2021

Back home

Yes, we zijn weer thuis, eerder dan gepland zijn we naar ons huis in Finland vertrokken.

Doordat de scholen vervroegd dicht gingen i.v.m. corona, Harm en ik met dagen konden ruilen en thuiswerken (waar thuis dan ook is) mogelijk was, hebben wij onze vlucht van vrijdagavond kunnen omzetten naar dinsdagmorgen. Wat zijn wij hier ons werk en collega’s  zeer dankbaar voor, we waren er echt aan toe om even tot ons zelf te kunnen komen. Eind november hebben wij namelijk van ons allerliefste maatje Kyla afscheid moeten nemen en na 28 jaar een hond te hebben gehad is het nu wel even wennen. (Er komt zeker weer een hond)


Maar goed wij zijn dinsdagmorgen om 6.45 uur het vliegtuig in gestapt om rond half 11 te landen in Helsinki, door de vroege vlucht konden we de trein van 13.15 uur naar Joensuu nemen zodat wij rond 18.00 uur door de shuttle taxi  opgepikt konden worden en kwamen wij om 19.30 uur aan bij ons huis. Snel de houtkachel aan gestoken, het elektrisch aangezet zodat het water en andere zaken weer draaien. Harmen was benieuwd of de auto wilde starten en na kort aan de acculader te hebben gehangen startte de auto zonder problemen. Een ritje naar de brievenbus leverde gelijk leuke post op.

Na een goede nacht zijn we rondom het huis bezig geweest met sneeuwschuiven, olielampen vullen en alle decoraties die in de winter buiten zijn opgehangen zodat het er weer heel gezellig uitziet. We hadden nu ook een nieuw klusje, een fairybell installeren. Afgelopen zomer hadden we al een vlaggenmastvoet in de grond gezet en daar kwam nu de mast met een 6 meter hoge fairybell in. Poeh, wel een werkje bij -14 graden, maar het resultaat is prachtig, wat staat dit mooi en wat is het dan lekker om in de sauna te gaan en goed op te warmen.

Donderdag zijn we naar Joensuu gereden omdat onze auto weer in de verzekering moest en dan moet je dit bij een autokatsastus (auto inspectiebedrijf) doen. Fijn dat ze ons hierbij helpen.

Hierna gelijk maar even boodschappen voor een hele week gehaald en snel weer naar huis omdat we beide een vergadering/afsluiting  in Teams hadden. Aan het eind van de middag, het begint hier trouwens om 15.00 uur schemerig te worden, zijn we in het donker met de stepslee naar de brievenbus gelopen/gegleden. Daar waar we de heuvel afgaan is het natuurlijk geweldig om met zijn tweeën naar beneden te glijden en dan maar hopen dat je de bochten goed neemt en niet in de berm over de kop gaat. Bij thuiskomst een glas glühwein, mensen wat voelen we ons dan helemaal gelukkig.

Vandaag konden we ons pakket (doos die wij opgestuurd hadden) in Koli ophalen. Ik zou hem ophalen terwijl Harm zijn hardlooptraining deed, maar vond het toch wat eng om hem alleen op te halen, er ligt namelijk veel sneeuw en de wegen zijn onder de sneeuw ijzig.  Dus deden we het alsvolgt Harm reed op de heen weg en zou de terugweg lopend doen zodat ik (moet per slot toch doen) terug reed. Het ging goed en eigenlijk vond ik het best wel stoer om over de heuvels en landweg te crossen.

Het is ook heel Hattusaari  bakdag voor Kerst en terwijl ik alvast dit verhaal typ is Harm ondertussen deeg aan het maken voor de verschillende kerstkoekjes. Een traditie die we al heel wat jaren doen. Jullie lezen het wel we zijn weer lekker bezig.

Nu zijn we klaar, zie het prachtige resultaat, is de sauna ondertussen lekker op temperatuur, is het buiten -20 graden gezakt en wensen wij jullie:

 Hele fijne Kerstdagen toe!


maandag 16 augustus 2021

Brood uit de oven en de laatste klusjes

 De laatste dagen van onze vakantie zijn aangebroken, een vakantie waarin we weer het één en ander gemaakt, gebouwd hebben,  maar ook heerlijk hebben genoten van het prachtige weer en de leuke bezoekjes.

Donderdagmorgen nadat Harmen zijn fietsrondje gemaakt had zijn we begonnen met een soort van trailer voor onze boot te maken van hout. 

Op internet hadden wij iets gevonden "Ranturi" die duidelijk was en die zeker door ons nagemaakt kon worden. 

Hiervoor hadden wij het materiaal al aangeschaft en na goed kijken, meten, zagen, schroeven, toch weer de wieltjes aan de binnenkant schroeven i.p.v. zoals we eerst hadden aan de buitenkant is er een prachtige ranturi gekomen. Hiermee kunnen wij onze boot gemakkelijker het land op lieren en hebben we er ondertussen een passende boom opgezet met een dekzeil erover zodat onze boot er winter klaar bij ligt.

Vrijdag was de dag dat we de oven zouden gaan gebruiken, maar voordat we dat deden hebben we eerst nog een klusje geklaard. Uit Nederland hadden we namelijk een 6 meter deelbare vlaggenmast meegenomen voor onze Fairybell. Deze moest goed in de grond gezet worden, dus een mooie plek uitgekozen en opnieuw weer cement aangemaakt en nu staat de beginkoker in een betonnen voet. Het overgebleven cement hebben we nog mooi in het hokje kunnen storten zodat echt alles daar voorzien is van een betonvloertje. Onze buurvrouw Eija kwam langs en had eekhoorntjesbrood gevonden waarvan wij ook een paar kregen. Deze paddenstoelensoort groeien vlakbij ons en zijn voor de Italianen een delicatesse. Nou Harmen heeft deze paddenstoelen samen met een uitje gebakken, wat kruiden en crème-fraîche erdoor geroerd tot dit heerlijk prutje ook voor ons echt wel een delicatesse werd.

Hierna was het tijd voor Helen om de oven op te stoken terwijl Harmen ondertussen 2 soorten deeg klaar maakte, nl. een brooddeeg en een pizzadeegje. Toch wel spannend hoor, hoe zou de oven gaan branden, wordt het wel warm genoeg en lukt het bakken ook. Het was niet moeilijk om de oven aan te krijgen, maar omdat hij toch nog flink vochtig was kwam er heel wat rook uit de schoorsteen. Maar goed, na een dik anderhalf uur werd de rook wat minder en begonnen de stenen aan de buitenkant ook al warm aan te voelen. Eerst ging het fozzia deeg er in, maar o jee, de oven was zo heet en toch nog wat te veel vuur erin, dat de broden al gauw aan de buitenkant een beetje zwart werden. Er weer uitgehaald, vuur eruit geschept en opnieuw brood er in, nu ging het al veel beter. Dit brood samen met het culinaire paddenstoelen prutje was het smullen geblazen... heerlijk !!.

Daarna ging de pizza de oven in en deze kwam er niet veel later ook top uit. Jongens wat was dit leuk, oké we moeten nog wel wat leren, ook heeft de oven een paar scheuren opgelopen en hebben we wat zaken opgezocht m.b.t. vuur op Tulikivi stenen. Omdat onze stenen de warmte erg goed vast kunnen houden maar dat het nog beter is een binnenoven te maken van chamotte platen. Deze vuurvaste stenen worden ook in kachels geplaatst. Een volgende keer dat we hier zijn gaan we daarnaar kijken. Gisteren hebben we nogmaals de oven opgestookt, want ja, oefening baart kunst en zijn er heerlijke stokbroden gebakken. 

Vandaag zijn we dan echt begonnen met de dingen op te ruimen voor het vertrek. Zo zijn de sneeuwstokken weer langs de weg geplaatst, de kamer alvast weer in kerstsfeer gebracht, het buitentoilet aangestampt, kota schoongemaakt, hout alvast klaargelegd voor aankomst in de winter en zijn de houthokken daar waar noodzakelijk afgedicht met zeil voor de enorme sneeuw die hopelijk valt. Zelfs onze schaatsen liggen scherp klaar om te gaan gebruiken. 

Morgen rijden we naar Turku en gaan dan op de boot naar Stockholm. Woensdag rijden we dan door Zweden naar Malmö, en daar weer op de boot naar Travemunde en zijn we als alles meezit donderdagmorgen rond half 6 weer thuis.



woensdag 11 augustus 2021

Het speciale project ... Tulikivi speksteen-oven

 Dit blogverhaal gaat over het speciale project van Rob waarbij Helen flink heeft geholpen.


Zoals we al eerder schreven hadden Rob en Harmen een "kirppis" bezocht oftewel  een rommelmarkt. Hierbij had Rob het één en ander op de kop getikt, waaronder een ovendeurtje en een paar platen speksteen. Dit speksteen komt hier vlakbij uit de buurt namelijk bij de Tulikivi mijn. Tulikivi betekent vuursteen.

Rob had in zijn hoofd om bij ons een steen/pizzaoven te bouwen en daarbij kwamen deze speksteenplaten en deurtje goed van pas. Met elkaar hebben we een plek gevonden tussen de grote stenen die er liggen. Hier was door een paar kleinere stenen te verplaatsen een prachtige ruimte waar deze oven gebouwd zou kunnen worden. Het houthok was bijna klaar maar hiervoor hadden wij nog 1 pak bitumensingels te kort, waardoor we toch even naar Juuka moesten. Rob wou eigenlijk nog wel een keer naar de man van het speksteen omdat hij wat meer spekstenen nodig had.

Zo zijn Helen en Rob maandagmorgen vroeg naar Juuka gereden en hadden het geluk dat Timo, de man van het speksteen, nog thuis was. Hij herkende Rob en zo konden we heel wat mooie stenen in laden. (De auto kwam achter steeds lager te liggen). Het leuke van dit verhaal is, dat Timo eigenlijk nooit eerder een rommelmarkt had gehouden, dit was namelijk de eerste keer.. Maar goed, snel het ander materiaal ingeslagen zodat we thuis gelijk goed aan de slag konden.

Geweldig, terwijl Harmen het houthok af heeft  gemaakt zijn Helen en Rob aan de slag gegaan. Een buitenoven was iets waar Helen het ook weleens overhad en nu is haar wens ook uitgekomen. 

Tjonge jonge wat een gouden handen heeft Rob. 

Met de speksteenplaten, waarbij sommige zeker 5 cm dik zijn hebben we een binnenwerk/oven gemaakt en alles is met andere stenen/keien tot een prachtig geheel gevormd. Ondertussen begon het te regenen en hebben we er een provisorisch tentje boven gebouwd. 

Na diverse keren inwassen en schoonpoetsen moet het nu nog uit harden en kunnen we zeer waarschijnlijk zaterdag de oven in gebruik nemen. Wij vinden het er zo geweldig uitzien, het valt niet echt op. Aan de achterkant zie je grote enorme stenen en loop je eromheen zie je de oven die heel natuurlijk in de omgeving opgaat. Echt top! Marja die bij ons even langs kwam was zo ervan onder de indruk dat ze zelf ook wel zo iets wil.

Maandagavond zijn we met z'n drietjes heerlijk uit eten gegaan. Dinsdag was het alweer de laatste dag van Rob en zijn de mannen gaan wandelen in het Nationaal Park terwijl Helen het houthok heeft geschilderd.s' Avonds was het het water heel rustig en dus heerlijk weer om met de boot een tochtje te maken. 

Vanochtend heeft Harmen Rob om 04.15 uur naar Joensuu gebracht zodat hij met de trein naar Helsinki kon en vanmiddag terug vloog. Wij hebben vandaag het houthok van binnen afgetimmerd en ingericht.

zondag 8 augustus 2021

Werk aan de winkel


In ons afgelopen verhaaltje hadden wij geen nieuwe dingen te vertellen, des te meer nu. Omdat Rob dus zou komen (collega Harmen) en die graag samen met ons wat wil doen, zijn we maandag naar Juuka geweest om hout op te halen voor ons nieuw verbouw project. Ja hoor we gaan weer wat bouwen cq verbouwen.


Toen we 10 jaar geleden met de bouw van ons huis startte bleef er veel resthout over. Van dat rest hout hebben wij toen een stukje schuur en een gedeelte van het houthok gemaakt en nu na 10 jaar is dat wel aan vervanging toe. Vandaar dat wij hout hadden besteld en dat werd afgelopen woensdag gebracht. Dinsdag was het hier namelijk heel slecht weer, het was een echte herfstdag met regen en harde wind.


Woensdagavond heeft Harmen Rob van de trein uit Joensuu gehaald, bij het vuur van de kota en ondertussen een worstje klaarmakend heerlijk bij geklets en natuurlijk alle dingen laten zien die er in de afgelopen 5 jaar na zijn laatste bezoek zijn bij gekomen. 

Na een korte nacht, een duik in het meer en goed ontbijt konden de heren niet langer wachten om het houthok te bekijken, te slopen en moest er heel wat kuub gekloofd hout er eerst uitgehaald worden zodat er opnieuw iets kon komen. Maar o wat vervelend .... er stond een boom in de weg, deze werd omgezaagd en bleef hangen in een andere boom dus ....deze ook om. Jongens en we hebben al zoveel hout!!!

Met ons drieën zijn we flink aan de slag gegaan en stond er aan het eind van de middag al een framewerk klaar van een flink hok. Het is heel fijn om natuurlijke materialen die in het bos liggen te gebruiken. Zo zijn de staanders en leggers van boomstammen gemaakt. Na deze noeste arbeid was het was het voor de eerste dag wel welletjes en werd de sauna en kota klaargemaakt.

De volgende dag werden de platen hierboven op gelegd, wordt het geheel met bitumen daksingels bedekt en met witte lijsten afgewerkt. Zodat het er straks hetzelfde uitziet als ons huis en garage. Marja had ons voor de middag uitgenodigd om bij haar te komen eten, omdat de dag ervoor al zoveel gedaan was en het zeker niet alleen een werkvakantie voor Rob moet zijn, stopten we op tijd. In de namiddag hebben we gezellig bij Marja gegeten en mochten de mannen toch nog even aan het werk, maar dan met de grill.

Woensdag zijn Harmen en Rob eerst naar Juuka gereden omdat we toch nog wat te weinig hout hadden en Helen is met Marja naar Lieksa gegaan. Lieksa ligt op ongeveer 1 uur en 15 min. hier vandaan. Ga je via het water dan ligt het bijna precies tegenover ons en is het maar 18 km, maar met de auto rijdt je om het Pielinen meer heen. De heren hebben een ochtend gehad, waarin ze op de sneup zijn geweest naar hout, een rommelmarkt hebben bezocht, waarbij Rob nog wat leuke dingen op de kop heeft getikt voor een projectje hier, maar daar later meer over.Bij thuiskomst zijn ze gelijk het dak op gegaan en is het dak bijna af.

Na een leuke middag winkelen hadden Helen en Marja wat minder geluk, op de terugweg bleek een voorband van de auto lek te zijn, Marja had hier de dag ervoor ook al een probleem mee gehad en was deze gemaakt d.m.v. een prop. Nu vertrouwde ze het niet en werd de Volvo hulplijn gebeld. Om een lang verhaal kort te maken heeft het, dit komt door de afstanden, ongeveer 3 uur geduurd voordat er een andere auto gebracht werd en de dames richting huis konden rijden. Gelukkig was het mooi weer en waren ze met z'n tweeën zodat het lange wachten niet vervelend was. Maar waren ze wel erg blij om weer terug te zijn.