Op weg terug in IJsland: dag 13, 14 en laatste dag

We starten ons verhaal over dat te schrijven waarmee we ons vorig blog afsloten. Op onze reis terug richting Rauđafell hadden we eerst een boottocht op het Jökulsárlónmeer. Met een amfibievoertuig zouden we een tocht maken over dit gletsjermeer. Wat was het mooi hier, grote stukken ijs in kleuren blauw, wit en zwart dreven op dit meer terwijl de nieuwsgierige zeehonden hun kopje af en toe bovenwater staken.

Gelukkig hadden we extra kleding aan getrokken want het was ijzig koud. Na deze prachtige stop reden we door om een stukje verder nogmaals even te stoppen. Nu bij een ander stuk meer waar ook enorme ijsblokken dreven, we konden nu aan de oever blijven staan. Echt heel dicht bij de ijsblokken kan je niet komen omdat 10% boven het water te zien is en 90% zit er onder.

Onze reis ging verder door het lava landschap en de eindeloze zwarte vlakten.

Het weer was beter op onze terugreis dan de heenreis zodat we meer zicht hadden op de besneeuwde bergen en de grote lange vlakten. 

Na een aantal uren gereden te hebben zijn we gestopt bij een minder leuke attractie, n.l. een vliegtuigwrak. Na 3,5 km gelopen te hebben kwam je aan bij een DC 3 die daar in november 1973 vanuit de United States Navy is neer gestort en nu een bezienswaardigheid is geworden. Het was bizar, maar heel wat mensen maakten daar foto-shoot-sessies. Trouwens het blijkt dat in 2012 een uitzending van"wie is de mol" daar ook is opgenomen.

Daarna zijn we naar onze één na de laatste overnachting gereden, een verbouwde boerderij die tegen een berghelling aan ligt in Rauđafell.
De volgende morgen hadden we een bezoek aan de Skogafoss watrrval staan, deze lag maar op 3 km van onze accommodatie af. Weer een enorme grote waterval, waarbij je niet alleen onder de waterval kon komen, maar met heel veel traptreden kon je boven een stuk wandelen. We hebben hier een stuk gewandeld en zijn toen naar een veerboot gegaan die naar de de Vestmannaeyjar gaat.

 Dit is een eilanden groep op ongeveer 11 km voor de zuidwestkust van IJsland. Gewoon om te kijken of het een leuk havenplaatsje zou zijn. Het bleek alleen maar een parkeerplaats met een ticketkantoor te zijn. Toch maar even gevraagd hoeveel het kost om een retour te te nemen. Terwijl wij besloten dit te doen, ging de boot al sluiten! Na contact met de kapitein te hebben gehad ging de klep naar beneden en mochten wij op de allerlaatste seconde nog mee. De boottocht voerde langs verschillende rotsformaties en ongeveer 17 eilandjes waarvan Heimæy het grootste en bewoond is door ongeveer 4000 mensen.

In de jaren 70 is hier nog een uitbarsting van de vulkaan Helgafell geweest.
Wij hebben deze vulkaan beklommen en niet alleen de vulkaangrond was heel bijzonder maar ook het uitzicht wat je had. Tevens moeten er hier grote kolonies papegaaiduikers te vinden zijn alleen......wij hebben ze niet gezien. De meeste komen half April om te broeden.
Na diverse plekken te hebben gezien, lekker uiteten geweest te zijn,  hebben wij 5 uren later de veerboot weer teruggenomen. Gelukkig was de zee voor Helen terug rustiger dan de heenreis, toen moest ze zich goed oriënteren op de horizon en werd ze wat bleekjes.

Vandaag is het alweer onze laatste dag op IJsland. Vanochtend zijn we via een mooie route naar Keflavik gereden. We hebben de route via de kust gedaan en kwamen zo nog een aantal mooie bezienswaardigheden tegen.

Wij zijn o.a. gestopt bij een mooi kerkje aan de kust, daarna naar het gebied Krýsuvik. Ook hier vind je kokende modderpoelen en ruik je de bekende zwavelgeur. Ja, en als je in IJsland bent kan je het natuurlijk niet maken om niet een bezoek te brengen aan de Blue Lagoon.

We zijn er niet in geweest maar een foto als afsluiting van onze mooie vakantie is hier wel op zijn plaats.
IJsland kan je omschrijven als het land met de duizenden watervallen, de grote zwarte stranden, de vulkanen en de prachtige uitzichten. Het was voor ons een geweldige ervaring!

Verder naar het zuiden van IJsland: dag 10, 11 en 12

Nadat we Hella achter ons hadden gelaten, waren we aan het praten dat er toch ook nog ergens een waterval moest zijn waar je achter kon lopen. Wat raar dat wanneer je het er over hebt er een bord komt met een bezienswaardigheid n.l. een grote waterval. We zijn er naar toe gereden en wat schetst onze verbazing dat het net die waterval is waar we over aan het praten waren, de Seljalandsfoss.

Één van de bekendste en werkelijk een prachtige waterval die van een 65 meter hoogte naar beneden stort. Het was prachtig, de zon kwam net boven de waterval uit en het was nog vrij rustig. Natuurlijk zijn wij er achter langs gegaan, oké we waren daarna wel wat nat, maar om er helemaal rondom te kunnen lopen is een machtig gevoel. Een 500 meter verder ligt een kleinere waterval de Gljúfrafoss deze ligt half verborgen in een kloof. Helen kon het niet laten om ook in de kloof te gaan en kwam er heerlijk met kletsnatte voeten weer uit.
Na dit prachtige schouwspel zijn we doorgereden naar het plaatsje Vik om even kop koffie te drinken en de bekende "Iceland wear" wolfabriek te bezichtigen. Jammer genoeg kon je er niet in, maar achter glas zag je de grote breimachines aan het werk.

Omdat we vandaag een stuk moesten rijden zijn we snel verder gereisd. Het landschap wisselde zich af,  van de door gletsjers en vulkaanuitbarstingen gevormd, tot aan met mos begroeide lavavelden en kale speolzandvlaktes. Het weer zat vandaag niet mee, het regende onophoudelijk en dat maakte de aanblik wel triest en zag je eindeloos mist. Na een aantal uren gereden te hebben stopten we op een bijzondere plaats. Hier zagen we in de verte gletsjers en vreemde ijsvormen.

Omdat het pad ook niet rijdbaar was zonder 4x4, een paar kilometer gelopen te hebben kwamen we dichtbij en zagen we blauwkleurige ijsmassa met diepe kloven en spleten komend van de Vatnajökull. Wat indrukwekkend, op donderdag gaan we ook dit schouwspel vanaf het gletsjermeer bekijken. (Komt in het volgend blogverhaal)
Wij moesten nog wel een dik anderhalf uur rijden om op onze volgende overnachtingsplaats (voor de komende 3 nachten) te komen n.l. Höfn.

De volgende dag was het weer nog niet echt geweldig laaghangende bewolking en wat druilerig. Maar met goede kleding mee zijn wij op pad gegaan naar het plaatje Stokksnes. Dit plaatsje op nog geen 10 km van Höfn staat een oude boerderij die in 2009 dienst deed als decor voor een film over de Vikingen. Met gevonden drijfhout hebben ze er nog wat "Viking-nederzettingen" bij gebouwd.

Op het moment dat wij er waren werd het wat beter weer en hebben we daar een flinke wandeling om de Vestrahorn gemaakt. Op de terugweg was er ondertussen flink mist van zee komen opzetten zodat we amper 15 meter vooruit konden kijken.  We volgden daarom maar de zwarte stranden langs de kust terug. Teruggekomen zijn we nog naar het NATO radarstation gelopen en de vuurtoren. Je zou hier zeehonden kunnen zien liggen, maar door de mist was er niet veel te zien en zijn we heerlijk moe en voldaan teruggegaan naar ons guesthouse.

Vandaag zijn we een stuk naar het oosten gereden, naar het plaatsje Djúpivogur, deze ligt op een 100 km van Höfn vandaan. Onderweg kwamen we rendieren tegen, de bekende IJslandse paarden en natuurlijk de schapen.
Halverwege zagen we een leuke vuurtoren, die zijn hier meestal fel oranje gekleurd, en hebben we een over het strand gewandeld. Hierbij kwamen we resten tegen van waarschijnlijk een stuk wervelkolom van een walvis. Ook prachtige schelpen die in zeewier vastzat en er uitzag als een tulp. Met wat mooie stukjes drijfhout op zak hebben we onze reis vervolgd.

Onderweg naar Djúpivogur zijn we nog bij een rif gestopt waar meeuwen nestelen en rotsen hoog uit het water toornen. Het plaatsje zelf is een oud vissersdorpje en vanuit de 16e eeuw al handel deed met kooplieden uit Hamburg. Er staat nog een heel oud gebouw uit 1788 wat nu dienst doet als museum. (Was jammer genoeg dicht).

We hebben ook de bekende 34 eieren bewonderd, die op ware vorm en verhouding van alle vogels uit de regio zijn gemaakt door een kunstenaar.
Hierna zijn we weer teruggereden.
Morgen gaan we weer terug richting het westen, maar stoppen we eerst voor een tour met amfibie-voertuig over het getsjermeer Jökulsárlón. Beloofd opnieuw een bijzondere dag te worden.