Nummer 14

De afgelopen dagen zijn wij weer eens ouderwets aan het klussen geslagen. Zo hebben we aan onze oprit ons huisnummer met brievenbus een plekje gegeven. Als je nu aan komt rijden zie je al gauw welk stekje van ons is. Omdat de buurman voor het maken van zijn hekwerk (wat er trouwens erg mooi uit ziet) een stalen grond pen in zijn bezit heeft, en die we goed konden gebruiken voor het maken van de gaten in de bodem, kwamen de buurtjes meekijken wat wij deden. Ze vonden het erg mooi en waren helemaal onder de indruk omdat wij het zelf gemaakt hadden. Het bord hebben wij met dezelfde verf als ons huis geverfd zodat het mooi bij elkaar past.

Ja, en de tuin, daar hadden wij al over geschreven dat die weer wat groter was geworden ten opzichte van het afgelopen jaar.

Daar hebben we nu dus meer houten treden gemaakt en natuurlijk niet te vergeten onze grote hobby… stenen sjouwen. Er is ons vroeger altijd geleerd om nooit met lege handen te lopen. Dus elke keer als we uit het meer komen hebben we stenen in onze handen. Er liggen nog genoeg bij de dammen die door Seppo en zijn mannen gemaakt zijn. Bijna is het stuk waar wij verleden jaar mee gestart zijn klaar. Het begint er steenrijk uit te zien.

Gisteravond was er een kleine plaatselijke feestavond bij het restaurant Alamaja. Elke zomer is er één avond dat de plaatselijke vissersclub een vis- en feestavond organiseert. Er zou een beach party gegeven worden met live muziek, nu… er stond wel geteld één meneer op een accordeon te spelen. Er waren ongeveer 35 mensen voor het vis eten maar om te dansen was er niet veel animo. In het restaurant mocht Helen spulletjes verkopen en eventueel workshop geven. Tijdens deze avond  heeft ze aan diverse mensen uitleg mogen geven over de wandkleden, De mensen die ze gezien hebben vonden ze erg mooi.

Harmen mocht de chef-kok helpen, omdat de plaatselijke visclub buiten vis verkochten gingen ze in het restaurant hamburgers verkopen, er werden echte Koli-burgers bereid.

Vandaag ging Harmen al vroeg met Mika te fietsen en te hardlopen, even oude tijden laten beleven. Ze hebben eerst een pittige tocht van bijna 28 km gefietst op veel verschillende weggetjes die natuurlijk absoluut niet vlak zijn. Mooie route en prachtige uitzichten, daarna hebben ze nog bijna 8 km hardgelopen in het Nationaal Park van Koli. Ook daar was het afzien, Harmen dacht dat hij een redelijke ervaren hardloper was maar hij voelde zich een groentje. En dat kwam niet door het groene shirt wat hij droeg. Maar door de vele hoogtes , dalen en de paden die met enorm veel wortels en stenen bedekt waren. Het was echt uitkijken geblazen. Thuis wordt er alleen maar op de weg gelopen, hier is het echt wat anders. Moe maar zeer voldaan en een heerlijk avontuur verder kwam hij weer thuis.

Verder hebben we vandaag de zon(rust)dag eer aan gedaan. Heerlijk gelezen en via internet de tour gevolgd. Later op de middag tussen de onweersbuien de sauna bezocht, ach wie doet je wat. De afgelopen avonden hebben wij na het vissen, lezen of lekker genieten van de natuur de serie Borgen bekeken die we mee hadden gekregen van Enne en Yteke. Een heerlijke intrigerende serie.