National park en Raften

Zoals we al eerder schreven op ons blog heeft Koli en omgeving heel veel te bieden. Zo zijn we vrijdag met Marja en een vriendin van haar, Tina, naar het National park van Koli geweest. Het National Park is vooral bekend om zijn drie toppen, waarvan de bekendste Ukko-Koli met zijn 347 m. is, dan heb je Paha-Koli (334 m.) en Akka-Koli (339m). Ukko-Koli is tevens bekend om zijn prachtige uitzicht over het Pielinen meer, Akka-Koli dit is de plaats waar ze een kruis hebben geplaatst en wat tevens als openlucht kerk wordt gebruikt. (Heilige plaats) Op de top van Akka-Koli werden vroeger mensen terecht gesteld. Vooral ‘heksen’ werden hier op de proef gesteld of ze wel of niet heks waren. Als ze nl. wel heks waren konden ze hier vanaf vliegen, en niet ja……dan vielen ze langs de enorme steile rotswand te pletter. We hebben genoten van deze prachtige overweldigende omgeving.


Zaterdag zijn we naar Ruunaa gereden alwaar we samen met Tina zijn wezen raften. Met 10 personen in een rubberboot, waarvan 8 personen moesten peddelen (hard werken dus), de gids die tevens stuurvrouw was en een melder van de stroomversnellingen die er aan kwamen die zat voor op de punt. Dat betekende Harm en Tina waren werkers en Helen mocht voor op de punt de eerste watergolven op vangen. Na uitleg (alles in het Fins, fijn dat Tina als tolk optrad) kregen we zwemvesten aan en een helm op. Er waren stukken bij die op de motor werden afgelegd maar kwam je in de buurt van een stroomversnelling moest er gewerkt worden. Geweldig, na 3 heftige stroomversnellingen mochten we bij de laatste die 1 km lang was ons uit de boot laten glijden en mee laten voeren in de stroomversnelling. Je moest op je rug gaan liggen en je voeten omhoog houden anders kon je onderwater je benen stoten aan de stenen. Super!!!!!!!!!! Jammer genoeg was het te snel voorbij. We zijn al met al anderhalf uur aan het raften geweest. Na het raften stond er een Finse lunch klaar met streekgerechten.
Op de terugweg zijn we via Lieksa met de veerpont over het Pielinen meer gevaren naar Koli. Deze route wordt dus in de winter met de auto gedaan. De overtocht duurde ruim anderhalf uur, maar was absoluut de moeite waard. Veel onbewoonde maar ook bewoonde eilandjes zagen wij voorbij komen. En wij maar denken…wat zou het mooi zijn omdaar………?????