Blijft bijzonder

Nog een blogstory van mij alleen want vanaf zondag is Harmen ook weer bij ons. Lyka kijkt geregeld door het raam of hij er al aankomt, zeker wanneer wij een videogesprek hebben gehad. Ze vindt het wel wat lang duren, gelukkig vindt ze het wel leuk dat ik ook voor haar aan het bakken ben. Onder toeziend oog en naderhand het keuren zijn de hondenkoekjes goed gekeurd. 

Wat heb ik een bijzondere week gehad qua weer. Zo is het op dit moment heel erg aan het dooien en valt er regen. En afgelopen vrijdag vroor het nog flink zodat het meer voorzien was van een laagje ijs. 

Terwijl de zon opkwam en het -11 graden was heb ik wat mooie plaatjes kunnen maken. En 's avonds werd ik ook nog eens getrakteerd op het Noorderlicht. Het blijft zo'n fantastisch schouwspel en werd ik helemaal blij, toen ik zag hoe mooi de camera op mijn nieuwe telefoon dit kon vast leggen. 

Ook de volgende dagen bleef het koud maar kwam vaak in de middagen mistflarden over het ijs.

De wereld is dan klein, maar de bomen zien er met hun berijpte takken prachtig uit. Wanneer je dan van dichtbij die sneeuwkristallen ziet is dat heel bijzonder. 

Een ander issue was natuurlijk de auto waarvan ik de motorkap niet open kreeg. Hannu de buurman heeft het ook nog geprobeerd en lukte hem ook niet. Gelukkig kwam Martti en die kon d.m.v. een lichtje zien wat het euvel was en met een lange priktstok is het gelukt. Hierna alles van wat olie voorzien en nu werkt het weer, top. Ondertussen heeft de accu aan de lader gestaan en start de auto zoals tevoren. Top wagentje die Toyota Rav 4 uit 1997.

Het is fijn dat Hannu en Seija er zijn zo zijn we afgelopen zaterdag even naar Koli gereden om daar wat boodschappen nog te halen en zijn we naar Kolisatamatupa, het havenrestaurant, geweest om een Finse glögi te drinken. Een soort glühwein zonder alcohol maar waar ze een lepeltje rozijnen en amandelschaafsel in doen. Opgewarmd van binnen en van buiten zijn we weer teruggereden.

Ik ben er weer!

 Ja hoor ik ben er weer, dit keer zijn Lyka en ik een kleine 2 weken eerder naar Finland vertrokken.

Harm heeft ons zaterdag aan het eind van de dag naar de boot in Travemünde gebracht waar ik de eerste 30 uren van mijn reis opzat. Omdat de boot een uur vroeger dan gepland aankwam en mijn treinticket nog kon omboeken was ik 3 uren eerder in Joensuu. Daar stond Leena samen met haar zus Kateriina al te wachten om mij na een stop voor boodschappen thuis te brengen, zo super fijn! Er was nog even een extra stop bij Leena haar huis om wat te drinken en heb ik haar de eigen gebreide kerstballen, tulpenbollen en wat van de Rituals gegeven.

Onderweg had ik al gezien dat alles bedekt was met een laagje sneeuw, zo sprookjesachtig. Het huis was een beetje warm en nadat de meegenomen spullen een plekje hadden gevonden gauw de houtkachel aangestoken. Heerlijk!

Dinsdagmorgen eerst alles maar eens bekeken, de accu van de auto mag aan de oplader (krijg alleen de motorkap niet open, mijn kracht is weg, dus even wachten op een buurman) dat komt vast goed. 's Middags begonnen met de vlag in de mast te hangen en ook de fairybell, hmm de lichtjes deden het eerst niet, tot ik de volgende dag erachter kwam dat er geen stroom op het contact stond. Gelukkig heb ik wat technisch inzicht.

In de keuken ben ik bezig geweest met gezonde koek te bakken. Zo een bananenkoek zonder boter en suiker en kwarkbolletjes gebakken. Ook voor een paar dagen warm eten gemaakt.

Vanochtend werd ik wakker doordat er een sneeuwschuiver bij ons aan het schuiven was, het had vanaf gisteravond flink gesneeuwd. Dus was dat vandaag ook 1 van mijn bezigheden, buiten elke dag hout halen voor de kachel, een pad naar het huis sneeuw vrij maken. Vanmiddag ben ik bij Hannu en Seija voor een kop koffie op visite geweest en was dat heel gezellig. Morgen zal Hannu kijken of hij de motorkap omhoog krijgt.

's Avonds kijk ik meestal een Kerstfilm terwijl ik lekker voor de brandende houtkachel zit.

Heerlijke en bijzondere dagen

Goh wat vliegt de tijd. Onze laatste vakantiedagen hier zijn aangebroken, we kunnen met trots terugkijken op een heel bijzonder mooi jaar waarin we ook fijne contacten hebben gekregen.

Zo werden we afgelopen zaterdag uitgenodigd om bij Leena, Kristiina en Jari te komen voor de koffie bij een ander zomerhuis dan waar we eerder waren geweest. Ook dit huis lag prachtig bij het water al was het water hier zo laag dat het bijna een probleem voor de watervoorziening ging geven. Maar zo leuk om de geschiedenis van dit huis te horen, het was vroeger namelijk een onderkomen geweest voor de houthakkers die in het bos aan het werk waren. Nu hadden ze waar eens een doorgeef luik voor het eten was een sauna gemaakt. En waar de stapelbedden stonden de woonkamer. Prachtig, alles voorzien van schaaldelen uit Russisch hout. We werden o.a. getrakteerd op de echte Karelische broodjes die van rogge gevuld met rijst zijn en waar je eiersalade op doet. Blauwe bosbessencake en daarna werden nog eens flensje gebakken waar diverse eigengemaakte jammetjes en ijs bij kwam. Je begrijpt wel, wij hoefden geen eten meer. We werden nog uitgenodigd om mee te gaan naar een concert op zaterdagavond in Helsinki, maar helaas, zijn wij dan onderweg naar de boot. 

Zondag terwijl Harmen aan het fietsen was, ben ik weer aan het bosbessen plukken geslagen. Dit keer zou ik er geen jam maken van maar sap. Van Seija mocht ik de sappan lenen en nadat ik in totaal 5 kilo bessen had, zijn deze hierin gegaan. Na een dik half uur hoorde je het al druppelen en na een uurtje heb ik de eerste flessen kunnen vullen. Uit 5 kilo bessen kwam ongeveer 3,5 liter puur geconcentreerd sap. Van de pulp die overbleef is toch nog jam/compote gemaakt.

Op de andere dagen zijn we o.a. een keertje met de boot weggeweest, heeft Harmen heerlijke kaneelbroodjes gebakken en zijn we bezig geweest in de "tuin".

Omdat er zoveel bomen zijn omgegaan zijn er natuurlijk kale plekken gekomen. Op ons land groeien niet alleen heel veel bessenstruiken maar zijn er ook veel jonge kleine berkenboompjes te vinden. Wij hebben 12 boompjes van een nieuwe plek voorzien en hopen dat ze, ondanks dat we ze uit de grond moesten trekken en scheppen, aanslaan. We geven ze nu elke morgen flink wat water en we zien wel dat blaadjes een beetje raar worden, maar wie weet komen ze volgend jaar fris weer aan de bomen.

Vanmiddag kregen we onze 'laatste' (voor dit jaar) Finse les bij Hannu en Seija. Wij hadden van te voren al aangegeven dat wij wat zouden bakken voor bij de koffie maar ook zij hadden weer voor diverse eigengemaakte lekkernijen  gezorgd. Seija haar moeder was er op bezoek en hielp mee bij de les. We vinden het zo leuk dat Seija al die lessen uitdraait en ook deze keer hebben we plaatjes gekregen en een papieren klok waarmee we de tijd leren. Nu moeten wij natuurlijk thuis wel doorgaan met de lessen want we begrepen al dat we met Kerst een "examen" krijgen. Maar zonder gekheid, we hebben veel plezier ondanks dat het behoorlijk pittig is en zullen deze lessen met hun zeker gaan missen. 

Schrik... en werk aan de winkel

Afgelopen zaterdag zijn wij behoorlijk geschrokken. De laatste dagen waren ook echt heel warm en dan kregen we in de avond nog weleens wat onweer. Maar goed, wij zaten zaterdagmiddag lekker buiten toen we de donkere lucht zagen aankomen en hoorden we het in de verte rommelen. Al snel begon het daarna te stortregenen en trok de wind flink aan. Nou dat flink aantrekken van de wind hebben we gezien, hij ging over in zo'n kracht dat een aantal bomen niet meer overeind konden blijven staan. 

Eerst gingen er twee bomen om die op de grens tussen onze buren en ons stonden. We draaiden ons om en schrokken zo enorm want, daar viel een hele hoge boom en de top kwam voor op ons terras terecht. Kort daarna ging er weer een aantal om en toen we na de storm aan de andere kant van ons huis keken lagen daar nog eens 3 á 4 bomen om die ook over de weg lagen en in hun val de elektriciteitskabels hadden mee genomen. Een boom kon niet verder vallen omdat hij tegen een ander aanhing.

 

In totaal zijn er bij ons zeker 10 bomen omgegaan, bij de buren ook wel 5 en bij andere buren kwam er ook 1 tegen een elektriciteitspaal aan die mee omging. Wij hadden gelukkig nog wel stroom maar deze mensen niet. Ook over de hoofdweg lagen her en der bomen. Het leek veel op mikado alleen dan met enorme bomen. En dit gebeurde in een tijdsbestek van een half uur waarna de zon weer volop straalde. Wat fijn dat de buren kwamen en na een berichtje aan Jari en Leena kwamen zij ook, die hadden ondertussen contact gehad met Enska de houthakker en kwam hij even later ook. De ergste bomen werden gelijk af (om) gezaagd maar er stonden nu ook een aantal bomen solo. En een risico voor een volgende storm dus. Ja, en we waren net klaar met zagen en kloven! 

We hebben besloten omdat het toch wel veel bomen zijn ook deze bomen weer te verkopen. Dus is Enska vandaag weer bezig geweest om de risico bomen om te zagen. Een andere man met een grote trekker heeft de meeste takken opgehaald. Wat waren wij zaterdag blij met zoveel hulp en wat is het dan fijn dat we goede buren en fijne contacten hebben waarop we een beroep kunnen doen! echt geweldig !

Dat de schrik er bij mij goed inzat merkte ik de afgelopen dagen. Want wanneer het wat begon te waaien kon ik alleen maar naar de bomen kijken die er toen nog stonden, of die niet zouden omvallen. Gelukkig zijn die er vandaag allemaal uitgehaald, en kan er niets meer op ons huis vallen. Ze zeggen elk nadeel heeft zijn voordeel en ook bij ons is dat zo want... we hebben nu nog ruimer zicht op het meer.

De temperaturen zijn ook naar normale waarde voor hier gezakt en is het heerlijk rond de 20-22 graden. Prachtig weer om lekker te fietsen maar ook om zoals ik vandaag gedaan heb jam te maken. Terwijl ik dit blogverhaal schrijf staat de derde pan met blauwe bosbessen en aardbeien zachtjes te pruttelen en wanneer deze ook in de potten zit, staan er zo'n 30 potten gevuld met lekkere jam klaar voor gebruik.

Harmen is ondertussen de takken die zijn blijven liggen bij elkaar aan het harken en gaan die straks aan de overkant van de weg het bos in. Ja we blijven ook deze laatste week nog lekker bezig.

Tropische Finse dagen

Het wordt even een wat kort blog verhaal i.v.m. het warme weer.

Want zoals jullie waarschijnlijk ook wel op het Nederlandse nieuws hebben kunnen lezen of gehoord is het hier ongekend warm. We hebben al bijna 3 weken lang temperaturen die hier lang niet gemeten zijn. Doordat het zo warm is en amper wind staat worden we behoorlijk loom van dit weer. We zijn dan ook heel blij dat we geregeld even in het water kunnen om af te koelen. Maar goed, even een kort overzicht van afgelopen week:

Vrijdag was het voor Steven, Eveline en de jongens ook de laatste dag dat ze bij ons waren en hebben we een gezellig pannenkoek festijn als afsluiting gedaan. We zijn dit keer niet we in de kota gaan zitten maar hebben wij de vuurschaal vlak bij het water op het strand gezet. 

Wat kleine houtjes er in, het rooster er op en bakken maar. We hebben lekker gegeten van de pannenkoeken en ondertussen genoten van het het uitzicht. En tussen het bakken door heerlijk afgekoeld in het water.

In het weekend zijn we nog even bezig geweest om de tweede ring van het hout te stapelen. Er liggen nog 3 stammen van ongeveer 4,5 meter lang die nog in stukken gezaagd en gekloofd mogen worden. Maar daar hebben we nog ruim 2 weken de tijd voor.

Dinsdag moesten we nog even naar de garage in Joensuu i.v.m. de melding van de ABS die er niet uit wilde. Na bijna 2 uur aan de computer te hebben gestaan (gekalibreerd)  is alles nu weer in orde.  

De dagen vullen we met in de ochtend besjes plukken en af en toe fietsen, 's middags en 's avonds liggen we heerlijk in een ligstoel oefenen onze Finse woordjes en hebben we al heel wat boeken gelezen. Vandaag geeft de thermometer weer over de 30 graden aan en is Harm nog even met de sup een rondje om de eilanden geweest terwijl ik nog blauwe bosbessen heb geplukt. (er ligt nu bijna 5 kilo in de diepvries te wachten tot ik er jam van maak). Lyka wilde ook wel even afkoelen en durfde van de sup af te springen en naar de kant te zwemmen.

In de middag komen Hannu en Seija bij ons en krijgen we weer Finse les. Van Sija hadden we ook heel wat op gekweekte zaadjes gekregen en deze zijn uitgegroeid tot prachtige bloemen die onze bloembakken opfleuren. De aardappels die ik een paar maanden geleden gepoot heb zijn gerooid en kunnen we ook bijna dagelijks wat aardbeien van onze plantjes plukken. 

Gezellige drukte

Vrijdagmorgen kwam er al vroeg een enorme takelvrachtwagen bij ons op het erf, niet om iets te takelen maar de chauffeur ging onze kachel verven. Zeer waarschijnlijk gebruikt hij de wagen om zoals bij ons de kachels van Tulikivi in het huis te takelen. Omdat wij kleurverschil hadden tussen de schoorsteen en de kachel kwam hij nu de kachel opnieuw verven. We vonden het een komisch gezicht dat hij met een klein emmertje uit die truck kwam en 45 minuten later weer vertrok, nu zonder emmertje, dat mochten wij met wat inhoud wel houden.

Zaterdag, natuurlijk voordat de visite kwam, gauw door het huis en nog de vaasjes met veldbloemen gevuld. Toen Harm bericht kreeg van zijn collega Haye en vrouw Janke (die met de camper op pad zijn) dat zij op een half uur afstand van Koli waren is hij daar naar toe gereden om ze, bij het laatste stuk naar ons toe, de weg te wijzen. Nadat de camper een goed plekje voor de garage had gekregen wilden ze graag een rondleiding. Ze keken hun ogen uit en waren erg onder de indruk van onze prachtige plek en de huizen die erop staan. 

Wij vinden het heel bijzonder dat mensen de moeite nemen om hier helemaal naar toe te komen en willen ze laten meegenieten van wat wij hebben opgebouwd. Het raakt ons dat ze ons complimenten geven met de dingen die wij allemaal zelf hebben gedaan. Natuurlijk zijn wij er ook supertrots op.

Twee uren later arriveerden ook Steven en Eveline met hun kids bij ons, zij hebben een huisje op 5 km afstand van ons gehuurd, en hebben we gezellig met elkaar gegeten. 

De volgende dag was het zo prachtig weer om lekker met de boot te varen, bepakt en gezakt hebben we een tochtje gemaakt totdat we een prachtig eiland tegen kwamen waar we heerlijk hebben gezeten, gezwommen en voor Haye een bekende "de Boertje" kunnen doen. In de namiddag kwamen S, E en de kids weer gezellig borrelen en eten en ben ik met Janke en Eveline gaan wol verven waarvan Janke sokken gaat maken.

Maandagmorgen zijn H en J vertrokken richting Kuusamo nadat wij ze nog een paar leuke tips hadden gegeven op te bekijken. Harm is daarna gaan houtzagen omdat Steven hem wel wilde helpen bij het kloven. Dinsdag zijn de mannen bezig gegaan met het stapelen op Noorse manier en staat er al een mooie ring van gekloofd hout.

Hierna gingen ze nog met z'n allen in de boot naar het eilandje tegenover ons en bleef ik (wat maar goed was ook) met Lyka hier. Toen ze na een tijdje weer terug wilden varen bleek dat de motor het niet meer te doen. Gauw heb ik de roeispanen op de sup gelegd en ben samen met Lyka naar hun toe gesupt zodat ze terug konden roeien. Bij thuiskomst bleek dat de benzine op was! Daarna prima hulp gekregen met het maken van de pizza's

Gisteren moesten we met onze auto naar de garage om een nieuwe ABS te laten installeren. Dat nam nogal wat tijd en omdat het buiten erg warm was, we hebben de laatste weken hier ook temperaturen boven de 26 graden, werd het wachten in de garage. Na 3 uren bleek dat alles werkte alleen de melding is niet uit het systeem gegaan. Ze hadden al contact gezocht met de importeur maar was deze helaas niet bereikbaar. Vanochtend zijn we gebeld en hoorde we dat het systeem opnieuw gekalibreerd moet worden. Dus gaan we volgende week nog een keer naar de garage.

De warme zomerse dagen houden aan en liggen we geregeld in het water om af te koelen. Ook vandaag gaat de temperatuur richting 29 graden en is het voor hier ongewoon hoog. Voordeel..... we hebben amper last van mosquitos en ben ik al begonnen met het plukken van blauwe bosbessen die op ons land groeien. Zaterdag vertrekken Steven, Eveline en kids weer en hebben wij nog 3 weken voordat we richting Nederland vertrekken. Het gaat nu wel heel snel!

Heerlijke zomerse dagen

De schoolvakantie is begonnen (dus zit Harmen zijn sabbatical er officieel op) en hebben wij prachtige zomerse dagen gehad en krijgen we nog meer heerlijke warme dagen. Wanneer het dan zo lekker warm is zijn we heel erg blij met het grote meer voor ons en duiken er dan ook regelmatig in. Het water is een beetje aan het opwarmen, maar wanneer je wat verder zwemt voel je een koude laag. Wij zijn nu 's morgens niet meer aan het dippen maar zwemmen baantjes en doen oefeningen.

Zondagmiddag zijn we naar Hannu en Seija geweest voor onze eerste les Fins. Ik had er eens samen met Seija overgehad en zij had juist aan ons gedacht toen er een klein jaar geleden in Joensuu iets door het Rode Kruis georganiseerde was. Nu had ze het lesmateriaal gedownload en appte ze of wij zin hadden om onder het genot van een kop koffie les te krijgen. Dat vonden we een top idee en zo hebben we onze eerste les gehad en krijgen we vanavond onze tweede. Wij hebben de afgelopen dagen wat woorden en korte zinnetjes geoefend, best lastig hoor. Maar we vinden het erg leuk om dit met hun te doen.

Maandagmorgen kwam om half 8 de schoorsteenveger voor het kleine huisje en nadat hij vertrokken was zijn wij naar Juuka gegaan om nog een paar dingen te kopen voor de carport. Want ja, de grote klussen zijn klaar en de carport bijna. Na wat metalen lijsten en hout gekocht te hebben zijn we gelijk begonnen om deze nu ook af te maken. De witte planken steken prachtig af bij het grijs geverfde hout.

Lekker gevoel dat er geen "grote" klussen meer liggen en zitten we 's middags heerlijk op het terras met een goed boek. Zaterdag en zondag krijgen we het weer visite want dan komen vrienden en een collega van Harm bij ons bezoek. Gezellig!

Vanochtend kregen we een berichtje van Marja of we mee wilden naar het restaurant in de haven van Koli voor een lunch. Tegen half 12 pikten ze ons op met de boot en na een heerlijke uitwaai boottocht hebben we gezellig in het restaurant geluncht en zijn we weer teruggevaren. Wanneer je op het Pielinen meer gaat varen is het erg verstandig om een dieptemeter te hebben. We zagen dat de diepte van 30 meter in één keer naar 1 meter ging. Ja, er liggen enorme rotsblokken verspreidt op de bodem en mag je dus goed op je buitenboordmotor passen. Nog even het huis laten zien aan haar zus en man voordat die weer verder gingen.

En terwijl ik nu het blogverhaal maak is Harm nog even een rondje om het eiland tegenover ons geweest met de sup en gaan we vanavond naar onze 2e Finse les. Nu nog even de les oefenen. Heerlijk dit vakantie leven.