Rust op de bouw en de eerste sneeuw!

Ja, de eerste sneeuw is vandaag gevallen en ... blijft ook liggen. Het is niet veel maar net genoeg om alles even een zacht laagje te geven. Prachtig, we genieten!!!

Maar eerst even over de bouw. Afgelopen vrijdag was het een af en aan rijden van vrachtauto's vol met steentjes en werd er zowel in het huis als erom heen isolatie gelegd en kwam daar weer een flinke laag steentjes boven op. Maandag hebben ze dit afgemaakt en wanneer je nu kijkt lijkt het net als of het huis op een terp staat.  

De man die de graafmachine bestuurt heeft de stenen die uit de grond kwamen prachtig rondom het huis geplaatst en ziet het eruit alsof ze altijd zo hebben gelegen. Omdat er zoveel zijn hadden we ook een tekening gemaakt om stenen langs de garage en links van het huis zo neer te leggen dat het een markering wordt van de weg. Er is een opening tussen de stenen vrijgemaakt omdat we op den duur wel een tuinkas willen hebben waar dan dus een pad naar de kas kan komen. 

Dinsdagochtend zijn de laatste werkzaamheden afgemaakt, zoals nog steentjes naast de garage waar we zelf een carport willen maken en om 12 uur vertrok iedereen omdat voor hun de klus geklaard was. Woensdagmorgen is de graafmachine weer opgehaald en tot 11 november is er nu rust op de bouwplaats, ook wel even lekker! 

Ja, en wat hebben wij o.a. gedaan, wij zijn ondertussen aan het bakken gegaan omdat we zaterdag onze eerste 'buurt' bijeenkomst hadden en we het leuk vonden om iets mee te nemen.

Zaterdag zijn we rond 13.00 uur naar de Juha en Brigitte gegaan waar de bijeenkomst was. Na een welkom in het Engels en een koffietafel waarop door Brigitta een eigengemaakte vossenbestaart stond ging de vergadering in Fins verder. Gelukkig werden door Seija in het Engels bij gepraat. Als afsluiting werd speciaal tegen ons gezegd dat wanneer wij ergens mee zaten, we gerust bij één van de buren mochten aankloppen. Ze zijn allemaal betrokken en vinden het heel mooi wat wij aan het doen zijn. (Onze meegenomen 'gezonde' koek mochten we wel vaker bakken) Na de bijeenkomst zijn we nog even met de auto op pad gegaan. We wilden nog wat mooie jonge kerstboompjes scoren uit het bos om ze daarna een nieuw plekje te geven waar bomen tussen de beide buren in zijn weggehaald.

Omdat het hier kouder begint te worden, echt in bijna elke winkel vindt je hier nu zakken met vogelvoer en andere lekkernijen voor de vogels, heb ik vetbollen gemaakt en slingers van besjes met gepofte mais. Omdat we nog wat oude kopjes en wat lege blikjes hadden kon ik deze mooi gebruiken om daar vet e.d. in te doen. Een boom naast het huisje is nu één lekkere voederboom geworden en vliegen de koolmeesjes af en aan. Harm is ondertussen maar weer eens aan het zagen en kloven gegaan, want ja de bomen die we hebben gehouden, willen we voor de winter wel graag wat weg werken.

Vandaag hebben we na het wandelen en hardlopen de sneeuwstokken in de grond gezet. Precies op tijd, want nog geen uur later is het licht gaan sneeuwen.

                           

De vorm is zichtbaar!

Ongelofelijk wat is er weer wat gebeurd bij ons op het erf afgelopen week. Even een wat chronologische volgorde hiervan.

Vrijdag kwamen de bouwinspecteur Dhr. Jorma Sarkinnen uit Lieksa, de bouwopzichter Jari en zijn vriendin langs om het hele bouwproject door te nemen. Bijvoorbeeld: wie waarvoor verantwoordelijk is, en welke stappen wanneer etc. Dit vindt de gemeente namelijk erg belangrijk, om zo ook op de hoogte te blijven betreffende de vorderingen.

Verder was het deze dag rustig op de bouw en konden wij in het weekend wat leuke andere bezigheden doen. Zo heeft Harmen weer gezaagd, gekloofd, heb ik 16 potten blauwe bosbessen jam en 8 potjes met vossenbes compote gemaakt alles uit eigen tuin. Heerlijk om alles later in het jaar te kunnen gebruiken.

Op zondag zijn we naar Marja gefietst, het was een heerlijke zonnige herfstdag en dan is zo'n tochtje heerlijk om te doen.

Maandagochtend waren de mannen al weer vroeg aan het graven, omdat de waterleiding en de elektriciteitskabel naar het huis gelegd moesten worden. Dit betekende dat de graafmachine achter de garage langs over 'mijn' moestuin naar de bestaande waterbron moest graven. 

We hadden alle bomen en bessenstruiken er al weggehaald, ook de moestuinbakken moesten er weg. Ondertussen kwam er een grote vrachtwagen waarop de bekisting lag voor het huis. Even na 12 uur kwamen er 2 mannen van een bedrijf dat gespecialiseerd is in het maken van funderingen en zo ontstond er voor onze ogen de omtrek van het huis. Die de volgende morgen afgemaakt werd.

 Niet veel later arriveerden er twee betonwagens en een speciale wagen die het beton in de bekisting kon spuiten. Ja, en wij staan er natuurlijk met onze neus bovenop, om maar niets te kunnen missen.

De bekisting is maar liefst 90 cm hoog en er komt een betonrand van 20 cm dik, met daar tegen aan 30 cm dik isolatieschuim, dat zit dan weer aan de binnenkant. We zitten er dus warmpjes bij.

De volgende morgen, woensdag, kwamen de beide mannen weer en kon de bekisting er al afgehaald worden. Geweldig, nu zie je pas echt de vormen van het huis. Heel bijzonder om er in te lopen en je dan voor te stellen waar het één en ander komt. Ook best wel lastig hoor!

Vandaag was er volop bedrijvigheid. Het begon al vroeg met vrachtwagens die af en aan reden met steentjes. We schatten dat er nu ongeveer 20 vrachtwagens vol met steentjes zijn gebracht. De kraanmachinist schept al die steentjes weer in het huis en erom heen. Twee mannen die aan de buitenkant van de betonrand plasticbescherming timmerden en ondertussen kwam de drainage rond het huis die later weer aangesloten worden op de regenpijpen. 

Ook Jari kwam langs en konden wij mooi even een paar vraagjes stellen zodat ook wij aan de slag konden. Na onze wandel en loopsessie zijn wij begonnen om berkenboompjes die heel veel in het wild groeien een nieuw plekje te geven. Omdat er nogal is huisgehouden achter de garage hebben wij daar vandaag dus wat nieuwe boompjes geplant en hopen dat ze aanslaan. Ook de appelboompjes staan weer op een plekje wat wij denken dat goed voor ze is. Het ziet er nu nog wel wat triest uit, maar wanneer in het voorjaar daar gras gezaaid wordt krijgen wij een mooi mini boomgaardje.

Toen aan het eind van de middag iedereen behalve de kraanmachinist weg was, heeft deze voor ons een enorme steen naar de plek gerold waar we hem graag wilden hebben. Deze steen ligt nu bij de stenen waarin ook de buitenoven zit. Zo top dit.

Wat is het bijzonder fijn, wanneer iedereen weg is en ondertussen de sauna wordt opgestookt, om dan even over de bouwplaats te lopen. We verwonderen ons iedere keer weer opnieuw! 

En terwijl ik nu de laatste foto's op het blog plaats, zijn we in de sauna geweest en ruikt het hier heerlijk naar het vers gebakken brood wat Harmen gemaakt heeft. Wat een "rijkdom"!

 

Op de bouwplaats

Tjonge, jonge wat wordt er hard gewerkt bij ons op de kavel. Elke morgen tussen half 8 en 8 uur komen er werklui om aan de slag te gaan. Meestal liggen wij dan nog even boven met een bakje en een broodje.

Vrijdag is onze visite weer richting Nederland vertrokken, het waren leuke dagen met als afsluiting gezellig uit eten in het dorp.

Vrijdagmorgen hadden we ook een teams sessie om ons elektriciteitsplan door te nemen. Het komt natuurlijk best wel nauwkeurig omdat er door de dikke balken in de fabriek al vast de gaten voorbereidt worden. Gelukkig kregen we goede tips en hulp van Jari en Leena, die zelf hun huis hadden gebouwd, en we kunnen nu beter 1 of 2 stopcontacten meer laten aanleggen dan als het huis klaar is.

Op zondag zijn we voor een kort uitstapje naar Oulu gereden. Hier hadden we op maandag een afspraak om de saunabanken etc. door te nemen. Het was een lange rit met onderweg prachtige verkleurde bomen. Vooral de lariks die we zagen was zo mooi goudgeel. Terwijl we op de route bij een meertje stopten was de weerspiegeling in het water prachtig. Deze tijd noemen de Finnen 'de Ruska'.

En ja, dat er bij ons nu echt wel veel rotsen/keien liggen ervaren we ondertussen maar al te goed. Eerst het plateau bij de plek waar het huis komt te staan en werd er een tweede plateau ontdekt terwijl de graafmachine een gat aan het graven was voor de septictank. 

Ook daar kon niet op de gewenste diepte gegraven worden i.v.m. een rotsplateau. Gelukkig kon de septictank wat verder wel op de goede diepte de grond in. We hebben ontzag voor de graafmachinist, want dat is echt af en toe millimeter werk.

Wanneer de graafmachine nu aan het graven is om de elektriciteit en waterleiding in de grond te krijgen, deze moeten op 1,5 meter diepte liggen, houden we af en toe ons hart vast wanneer we het schrapende geluid op steen horen. Maar het eind is in zicht, er moet nog ongeveer 10 meter gegraven worden. Dan zit alle drainage, leidingen, koperdraad, af en toevoer van buizen in de grond. We vinden het alle twee wel heel bijzonder om dit allemaal van dicht bij te kunnen volgen. Ja, we zijn ook wel blij dat er in het weekend niets gedaan wordt.

Elke morgen de frisse ochtendduik komt door de week een beetje in de knoei met de werklui, maar zodra ze weg zijn gaat de sauna aan en na elke saunagang gaan we heerlijk het water in. Het wordt nu echt wel steeds wat frisser en de watertemperatuur zakt ook behoorlijk.

Ook zakt het waterlevel nog steeds, we hebben ondertussen wel gehoord wat daar nog meer de oorzaak van is, buiten de weinig regenval die we tot nu toe hebben gehad. Het Pielinenmeer loopt over in het Saimaameer en aan dit meer liggen fabrieken die het water gebruiken als krachtbron. Ze laten nu vanuit het Pielinenmeer water lopen naar het andere meer zodat de fabrieken goed kunnen blijven draaien. Het heeft zo voor ons wel zijn voordelen, een groter strand is echt wel fijn.

Morgen hebben wij een belangrijk moment, dan komt de bouwinspecteur van de gemeente Lieksa, onze supervisor en zijn vriendin als start voor de officiële bouw langs. Dat schijnt hier een feestelijke gebeurtenis te zijn en hebben wij hiervoor de voorbereidingen klaar. We hebben namelijk appeltaart gebakken.

Maandag gaan ze met de fundering van start, weer een nieuwe stap in het proces.

H2 Bouw wordt vervolgd!

Er is gestart met .....

Het is alweer twee weken geleden dat wij een verhaal op ons blog hebben geschreven. Dit heeft diverse redenen gehad. Maar nu hebben we dan ook heel wat te schrijven.

Laten wij bij het begin beginnen. Onze wens, die al heel wat jaartjes in ons hoofd zat, was om op onze kavel een groter huis te kunnen laten bouwen. 

Na diverse stappen, opties, onderzoeken, praten en overleggen is het nu zo ver, ons droomhuis komt er!

We vonden bij Finnlamelli een huis die bijna aan al onze wensen voldeed maar gelukkig nog een  mogelijkheid bood om in het huis nog diverse aanpassingen te realiseren. Samen met Jukka de vertegenwoordiger hebben we de Katve 109 zo getekend dat wij er ontzetten content mee zijn. 

Toen was het zoeken naar een opzichter die ook Engels sprak en hebben we Jari en zijn vriendin Leena, een fijn stel, gevonden die ons op alle fronten helpt. 

Op dit stuk van het eiland staan veel vakantiewoningen en wij wilden
graag de mogelijkheid hebben om er ook permanent te kunnen wonen. Hiervoor moesten er een aparte vergunning aangevraagd worden en zijn er ook aan de isolering strengere eisen verbonden.

Twee weken geleden hebben wij alle vergunningen binnen gekregen die we voor ons huis nodig hadden en mocht er een start gemaakt worden met het bouwrijp maken van de kavel. Wij hebben in de tussentijd een keuken uitgezocht, apparatuur die we erin willen hebben en zijn we bij een interieurstyliste geweest. Bij de laatste hebben we alle tegels, vloeren en verf uitgezocht die in ons huis komen.

Zo startte de werkzaamheden op een regenachtige zondag met Enska de houthakker, wat een vak apart. In één dag heeft hij zeker 25 tot 30 bomen om en op lengte afgezaagd. Het was af en toe een flink geraas van vallende bomen die soms wel een lengte hadden van 30 meter.

De volgende dag kwam er een trekker die alle dennenbomen ophaalde, i.v.m. verkoop hiervan. Toen hij daarna alle berken op een grote stapel legde, die we in eerste instantie zelf zouden houden, schrokken wij van de hoeveelheid. In overleg met Jari hebben wij ervoor gekozen een aantal zelf te houden en de rest ook te verkopen. Nu liggen alle bomen van ons aan een doorgaande weg en worden ze door een houtfabriek opgehaald en betalen die ons hier geld voor. 

Hierna heeft de bouw even stil gelegen en ben ik voor een flitsbezoek van 5 dagen naar Nederland afgereisd om bij mijn moeder te logeren. Tussendoor gezellig met Jet en Tet de traditionele op zondagavond de kermis bezocht, waarbij er altijd een knuffel voor de hond wordt gegrepen en een oliebol gegeten. Ook even naar mijn schoonmoeder, ex collega's en de kinderen op school gedag gezegd. Dit voelde wel even heel apart. De dagen vlogen om en zo ben ik afgelopen vrijdag na een autorit, vlucht en treinreis van het station in Joensuu door Harmen opgehaald. Heerlijk om even in Nederland te zijn geweest maar wat is het fantastisch om dan hier in de rust thuis te komen.

Zondag kregen we bezoek van mijn nicht Clari die samen met haar dochter Gabi een kleine week hier vlakbij in een huisje verblijven en ze waren nog nooit eerder in Finland geweest. Dus zijn we in de kota gestart met een Finse traditie namelijk een makara oftewel een worstje boven het vuur grillen, heel gezellig. 

De volgende dag werd er bij ons een grote graafmachine en wat materialen gebracht. Toen Clari en Gabi 's avonds na het eten naar hus huisje zouden gaan kregen we een prachtige schouwspel van Noorderlicht te zien. Wat super gaaf dat zij hier dit schouwspel hebben kunnen zien.

Dinsdag ging het hier echt los, de graafmachine heeft het hele stuk afgegraven en ondertussen kwamen er af en aan vrachtwagens aanrijden vol met stenen. Deze diverse soorten steentjes zijn voor de drainage en fundering.

Dat we hier op rotsachtige grond zitten, werd al snel duidelijk bij het afgraven. Er zijn weer heel wat grote keien opgegraven en opgegeven moment kon de graafmachine niet meer verder. 's Avonds kregen we bericht van de opzichter dan er een enorme rotsplaat in de grond lag en dit inhield of met springstof kapot maken of het huis met 20 cm verhogen. Wij hebben voor de laatste en is de  goedkoopste optiegekozen. Nu komt ons huis dus 20 cm hoger te staan dan gepland was. Och, een trede extra naar het terras toe en een nog beter uitzicht, is niet gek.

Terwijl ze hier lekker bezig waren zijn wij met ons viertjes en drie honden naar het Nationaal Park gereden en hebben hier heerlijk gewandeld en bij het Sokos hotel gezellig gezeten. Elke avond eten de beide dames gezellig bij ons en zo kregen we het over zagen wat Harmen de volgende dag wilde gaan doen. Gabi had dit nog nooit gedaan dus de volgende dag had Harmen een extra hulp die ging zagen en ondertussen kloofde hij de gezaagde blokken.

Dat het hier flink kan waaien weten we, zeker wanneer  het oostenwind is. Maar voor gisteravond was er een stormwaarschuwing met flinke windstoten en kans op tijdelijke stroomuitval afgegeven. Wij hebben heerlijk geslapen maar toen de werklui aankwamen werd verteld dat er door de storm een aantal bomen bij ons omgewaaid waren (wij hadden dit nog niet gezien) en dat er één onze auto licht geschampt had. Gelukkig valt de schade erg mee maar er ligt wel een stuk boom op een elektriciteitskabel. Jari onze opzichter is langs gekomen en heeft diverse instanties opgebeld zodat alles geregeld wordt. Wij volgen de werkzaamheden op de voet en vinden het heel bijzonder om alles van zo dichtbij te kunnen en mogen mee maken.