Ice marathon en plafond zit er in.

Eerst maar even het verslag van Harmen over zijn "Tocht". 

Zoals we al eerder schreven zijn we dus afgelopen donderdag in Kuopio aangekomen. Vanaf 15.00 mochten we de sleutel op halen van ons appartement dat mooi in het centrum van Kuopio lag. Natuurlijk eerst even gekeken, prima ruim appartement met alle gemakken voorzien. Daarna het centrum even in geweest en wat boodschapjes gedaan. De volgende morgen kribbelde het mij natuurlijk enorm, ik moest het ijs even inspecteren, want ja, de volgende dag moest het gaan gebeuren. Dus mooi lopend richting het ijs, we zaten op 1,5 km van de haven waar ook de start van het evenement was. Er stonden al mooie grote tenten klaar op het ijs (een soort van kleedkamers) met bankjes en zelfs rekken waar je je kleding/tassen kon ophangen. Ze hadden een prachtige brede baan gemaakt van 7,5 km lang. Er zaten uiteraard wel flinke scheuren in maar ja, het blijft natuurijs. Toch mooi even deze dag 40 km geschaatst. Later op de dag hebben we mijn startnummer en transponder opgehaald. 

 Na een onrustige nacht waren we beide ruim voor de wekker van 06.30 uur al wakker. De start was om 08.00 uur voor de 100 km. Na een goed ontbijt zijn we naar de haven gelopen, nog even een beetje in geschaatst en toen werden we om 08.00 uur weggeschoten. De temp schommelde wat om het vriespunt en deden er aan de 100 km ruim 30 deelnemers mee waaronder 10 mannen uit Nederland. Eerste rondje wat aftasten hoe het ging (we moesten uiteindelijk 14 rondjes van 7,5 km schaatsen) Na 2 ronden kwam ik alleen te zitten en dat bleef uiteindelijk ook zo. Er waren stukken bij dat we een stevige tegenwind hadden, maar meestal na 1 a 2 km  hadden we weer voor de wind. Tot goed 80 km ging het super, daarna ging de batterij langzaam leeg. Maar ik ben super tevreden dat ik na 4 uur en 31 min moe maar zeer voldaan over de finish kwam. Een prachtige ervaring rijker en een mooie houten medaille in de vorm van een sneeuwvlok. Later in de uitslagen bleek dat ik 3e Nederlander was, toch wel bijzonder.

Voor ons, Lyka en mij, was het te koud om op het ijs te blijven staan. Gelukkig kon ik Harmen volgen via de transponder van de organisatie. Ik kon precies zien hoe lang hij over een ronde deed en toen hij nog twee ronden te gaan had ben ik ook weer naar de haven gelopen. Wat een verschil met 's morgens vroeg, toen was er bijna niemand en nu was het een gezellige drukte. Vanaf 10 uur was de groep die 50 km ging schaatsen gestart en weer een uur later mochten de mensen die 25 km gingen en de mensen die met de stepslee zich voor een afstand hadden in geschreven. De stepslee zie je hier in verschillende uitvoeringen, die waarmee ze de wedstrijd doen is gemaakt van aluminium en heeft geen zitplaats. Ik was mooi op tijd om hem te zien finishen. 's Avonds zijn we een leuk cafeetje in gedoken waar we ook wat konden eten om deze mooie dag af te sluiten. Zondags wilden we samen nog even gaan schaatsen maar toen Harmen eerst een rondje had gedaan om te kijken hoe het ijs was appte hij mij al dat het niet meer zo geweldig was. Het had gedooid en lag er dus veel water op het ijs, daarom zijn wij gezellig het centrum van Kuopio in geweest.

Maandagochtend na boodschappen te hebben gedaan zijn we weer naar huis gereden, wel hebben we voor een andere route gekozen i.v.m. de weg die zo bedekt was met ijs waar we op de heenweg zolang op hebben gereden. 

    

Natuurlijk zijn we na aankomst gelijk weer even in het huis gaan kijken en zagen/hoorden we dat de timmerman zondags ook bezig was geweest. Geweldig, hij had boven de wanden al met hout afgewerkt en was met het plafond in het woongedeelte bezig en nu terwijl we dit schrijven is hij klaar met alle plafonds in het huis. Ook de twee saunawanden zijn bekleed met een speciaal soort hout en zitten daar in het plafond 6 ienie mienie  led lichtjes alsof het sterren zijn, We zijn toch wel erg benieuwd hoe dat er straks uit komt te zien. 

De afgelopen dagen is de temperatuur hier steeds wat rond of net boven het vriespunt en kan je dus heerlijk buiten aan de klus. Wij zijn de afgelopen dagen dan ook bezig geweest met een klein projectje, ons bronhuisje. Van de bouw is er behoorlijk wat materiaal over waaronder ook heel mooi dik board. Nou hadden we het huisje al een keer met wat restmateriaal geïsoleerd en wat planken erin gemaakt zodat de kettingzaag, benzine en andere materialen daar mooi in de opslag lagen. Maar toen ze erbij moesten om een nieuwe waterleiding voor het grote huis aan te leggen werd ons gezegd dat er geen olie daar in de bodem terecht mocht komen. 

Vandaar dat wij het bronhuisje opnieuw onder handen hebben genomen en is deze helemaal afgewerkt met board. Zit er onder de vlonder die we gemaakt hebben isolatieplaten en hebben wij bij Ikea (ja, Kuopio heeft een Ikea waar we natuurlijk in deze dagen ook even geweest zijn) mooie grote bakken meegenomen waar nu alles net in zit en er niets meer kan lekken. 

Terwijl ik het huisje verder inrichtte is Harm heerlijk aan het bakken geslagen, want ja het is al weer bijna weekend.

Prachtige winterdagen

Omdat wij gisteren onderweg naar Kuopio waren is ons blog verhaal een dagje later en is Harmen nu ondertussen de baan aan het verkennen waarop hij morgen 100 km gaat schaatsen.  

   

Afgelopen vrijdag wilde Harmen het proberen om met de quad het ijs wat beter sneeuwvrij te krijgen, maar voordat hij op het ijs kon komen moest het pad wat breder gemaakt worden. Na flink scheppen had hij een pad waardoor de quad erdoor paste en hij het ijs op kon rijden. Jammer genoeg bleek het met de schuiver niet zo goed sneeuwvrij te krijgen omdat het ijs ribbelig was en het mooiste zou zijn dat je het met een borstel kon doen. Ach, wie weet bedenken en of maken we nog wel iets hiervoor.

Zondag zagen we dat een sneeuwscooter een langlauf track over het ijs maakte en terwijl ik met Lyka een wandeling maakte is Harm al langlaufend rond het eiland Hattusaari gegaan. Op live tracking kon ik hem volgen, zodat ik op een gegeven moment hem ook langlaufend tegemoet kon gaan. Het bleek dat de track niet rond het eiland ging en dat hij zelf ongeveer de helft zijn eigen spoor moest maken en was het rondje om het eiland precies 15 km.

Maandag werden we al vroeg wakker doordat de zon al zo heerlijk naar binnen scheen. Het was behoorlijk koud -22 graden en zag je prachtige ijskristallen schitteren. We merken dat het nu snel vroeger licht wordt, rond half 8 (Nederlandse tijd half 7) komt de zon al op en per dag gaat dat 3 minuten vroeger. Ook in de middag blijft het veel langer licht. Begon het tijdens de Kerst rond 3 uur te schemeren, nu is dat al dik 2 uren later.

Maar goed natuurlijk even wat mooie foto's gemaakt en is Harm op de fiets over het ijs naar de ijsweg gefietst om te kijken of hij daar kon schaatsen. Het was een prachtige, pittige maar vooral een koude rit, waarbij hij eigenlijk iets te weinig bescherming voor zijn buik had en die nu nog gevoelig is.
Hij had zijn oren nu wel met een driedubbele laag beschermd maar rest niet.  Met deze kou ga ik ook niet te ver met Lyka uit en hebben we wel een jasje voor haar al vindt ze dat maar niks.Ondertussen ben ik met een nieuw project begonnen, Freddie de vos.

Dinsdagmorgen was de timmerman er weer en is begonnen met de plafonds. Wat wordt het mooi en licht. Wij hadden de loodgieter bij ons huisje bezig. We wilden graag dat we het water wat hier naar toe gaat kunnen afsluiten en een nieuwe kleinere boiler onder de sauna banken.

Woensdagmorgen kregen we al vroeg een telefoontje van een vervoersbedrijf of wij thuis waren om een pakket in ontvangst te nemen. Een uur later werd bij ons alle tegels, verf en andere materialen bezorgd en hebben wij onze krachttraining daarna wel gehad. Al die pakketten moesten naar binnen getild worden. 

Gisteren zijn wij naar Kuopio gereden. Een rit van 168 km waarbij wij bijna 3 uur over gedaan hebben. Waardoor zo lang... de weg tussen Juuka en Juankoski ongeveer 60 km lang was bedekt met een laag ijs en mag/kan je niet sneller dan 60 km per uur. Wanneer de weg uit ijs bestaat hebben ze deze met een soort krabber bewerkt waardoor er in het lang gleuven in de weg zijn. Hierdoor en met de spikes onder de auto heb je beter grip. We hebben gehoord dat bij de autorijlessen hier standaard een slipcursus zit, dat is zeker geen overbodige luxe ervaren wij ondertussen.

In Kuopio hebben we ons appartement opgezocht en daarna natuurlijk gelijk naar de haven gelopen waar de komende dagen het ijs evenement plaatst vindt. Op het ijs staat een enorme tent waarin je je kan verkleden en spullen kan achterlaten. Er is een prachtige brede baan gemaakt en zagen we al heel wat mensen schaatsen. Veel zie je hier op ijshockeyschaatsen of op de Zweedse toerschaatsen zoals wij die noemen. Het was al wat laat anders hadden we zeker even een rondje geschaatst. Over dit evenement lees je in ons volgend blog.

Het kan zijn dat het blog er een beetje anders uitziet, dit ivm op de telefoon het verhaal maken. Zodra we weer achter de computer zitten zullen we de layout aanpassen.

IJzige taferelen

Wat hebben we een paar bijzondere dingen mogen zien en meemaken. Maar eerst een korte update over het huis.

Afgelopen dagen was het maar druk bij ons. Zo kwam natuurlijk de timmerman, die heeft zijn laatste werk buitenom gedaan waaronder de nieuwe pilaren op hun plek gezet(de andere waren te kort en stonden niet op de goede plaatst). Daarna heeft hij de steigers afgebroken, goh dat is wel even een ander gezicht, mooi hoor. 

Op dinsdagmiddag is Ekovilla gekomen en dit bedrijf heeft met blaaswol onder het dak geïsoleerd en boven de slaapkamer en keuken. Bijzonder hoe de wol via de grote buizen en een apparaat die in de vrachtwagen stond waar de samengeperste wol uit elkaar werd gehaald tussen de dakspanten werd gespoten. 

Terwijl het bedrijf nog bezig was kwam aan het eind van de middag de installateur om onze Nibe water/lucht pomp aan te sluiten. Woensdag heeft hij de klus afgemaakt. En nu is het rustig bij ons, de timmerman is met een andere klus bezig en komt volgende week dinsdag weer bij ons aan het werk.

Ja en nu over de ijzige taferelen:

Harmen is elke dag wel aan het schaatsen geweest, zeker 50 km per dag. Totdat hij op dinsdag nadat hij toch wel graag de 60 km wilde volmaken viel. Dus nu even een paar dagen in de rust. Maar goed terwijl hij maandag aan het schaatsen was, stopte een andere schaatser bij ons. Het bleek onze opzichter Jari te zijn die van Juuka naar ons toe was geschaatst, zijn vriendin Leena en haar zus waren onderweg vanuit Loma Koli en zag ik uit de verte ook aankomen. Harmen zag ze ook en hebben ze bij ons een "koek en zopie" stop gehouden. Wat bijzonder om op deze manier onverwacht even bij ons langs te gaan. Harmen is nog een stuk met ze mee geschaatst tot de ijsweg. (hierover vertellen we zo meer).

Gisteren was het een prachtige zonnige dag en hebben we een wandeling over het ijs gemaakt. Harmen had dinsdag zo iets bijzonders gezien dat wilde hij graag aan mij laten zien. We hebben de stepslee meegenomen zodat wanneer Lyka het te koud kreeg hier op in haar hondenzak kon zitten. Ik moet eerlijk bekennen dat ik het toch best spannend vond ook al weet ik dat het wel vertrouwd was. Maar dat je gewoon zo over een meer kan lopen die zo groot is. De eilandjes voor ons huis liggen op goed 1 kilometer en daar waar we heen wilden was nog eens dik 2 kilometer verder. Bij Orikivi (ooievaarssteen) was een immense schuur waardoor ijsbrokken naar boven kwamen. Een prachtig gezicht van hoe sterk ijs kan zijn. 

  

 

Vandaag zijn we naar Loma Koli gereden want de langste ijsweg van Europa is open. Laat deze weg nu vlakbij ons zijn.Wanneer het ijs 40 cm of dikker is kunnen ze deze weg maken en gaat hij van Loma Koli naar Vuonslahti. Wanneer je hier in de zomer naar toe wil moet je bijna 100 km rijden en nu ... is het 7 km over het ijs. Het was vandaag ook weer prachtig weer en hoe bijzonder is het om dit te doen. We kwamen natuurlijk tegenliggers tegen, mensen die langs de weg schaatsten, iemand met een stepslee en een trekker die een stuk van de weg schoon borstelde. Halverwege hebben ze een zitje en een hangmat waar je even pauzeren kan terwijl je schaatst of i.d. Met de auto mag je niet stoppen en heb je je aan een aantal regels te houden. Zoals: niet harder dan 50 km rijden en 50 meter afstand tussen de auto voor je laten. Nou hebben we 1 regel overtreden, we zijn namelijk even snel gestopt zodat ik een foto kon maken voor op het blog natuurlijk. Het was een hele bijzondere ervaring.

Puur genieten!

 

Wat is Harmen aan het genieten, ik ook, maar niet zo als Harmen. Zijn droom om over het grote meer te kunnen schaatsen is de afgelopen dagen uit gekomen. Sinds dinsdag stapt hij voor ons huis het ijs op en kan kilometers schaatsen zonder ook maar iemand tegen te komen. Hoe bijzonder! Wanneer het in Nederland begint te vriezen staan er heel wat mensen al klaar met hun schaatsen om op het nog soms te dunne ijs hun rondjes te kunnen schaatsen. Het ijs is hier nu zeker 40 cm dik en al hoewel je soms scheuren ziet is het zeker vertrouwd om kilometers lang weg te kunnen schaatsen.

Voor ons liggen op een goede kilometer afstand, 2 eilandjes en ook aan de andere kant liggen er een aantal eilandjes waar je omheen kan schaatsen. Harmen is zo heerlijk in training voor de ijsmarathon van Kuopio die over 2 weken gehouden wordt. Dan mag hij 100 km schaatsen en nu doet hij elke dag zo'n 50 km. 

Ook ik heb al een stukje geschaatst maar vandaag ben ik eerst via de hoofdweg en daarna via het ijs met Lyka rond een aantal eilandjes gelopen. waar je dan de ijsvorming rond en over de stenen ziet.  Het is heel bizar wanneer je dan op Garmin/Strava je activiteit ziet. 

Terwijl Harmen geniet van het schaatsen ben ik ook heerlijk bezig geweest met iets wat ik heel leuk vindt om te doen, lekker Fröbelen. Via een vriendin had ik een pakket van Tilda, de vogelverschrikker een pop van 50 cm hoog, op de kop getikt en deze is nu klaar. Wanneer er hier weer een markt is probeer ik hem te verkopen (of wanneer iemand na dit gelezen te hebben belangstelling heeft, laat het mij weten).

                

Ondertussen gaat de timmerman ook lekker door met het huis. Hij heeft bij de overkapping het plafond gedicht met de witte planken en om de uiteinden van de logs zitten nu sierlijsten zodat je dit niet meer ziet. 

Gisteren kwamen er weer een paar pakketten, dit keer hout voor in de sauna en allemaal mdf platen voor het plafond. Het was verstandig om deze pakketten in het huis te leggen i.v.m. vocht. Samen hebben wij dik 1100 kg aan materiaal in het huis opgestapeld. Wat is het dan lekker om daarna weer even in de sauna te kunnen zitten.