Zo, wat een bijzondere twee weken hebben wij gehad. Dat we verleden week geen blogverhaal hebben geschreven had een reden, wij hebben namelijk een flitsbezoek aan Nederland gebracht. We hadden dit bezoek al heel lang gepland maar geheim gehouden om mijn moeder die 31 december jarig was te verrassen. Nou, en dat is heel goed gelukt. "All you need is love" was er niets bij.
Wij vertrokken 27 december uit Koli, een dag eerder dan gepland, omdat er ijzel op zaterdag werd verwacht hadden we een extra nachtje in Helsinki geboekt. We zaten in Hotel Mats, een mooi hotel vlakbij een enorm winkelcentrum en met de metro op nog geen 100 m waren we in 20 minuten in het centrum van Helsinki. Vrijdagavond ben ik nog naar een Finse kapper geweest en zaterdag hebben we heerlijk in Helsinki rond gekeken.
Zondagmiddag konden we vanaf 13.00 uur op de boot en rond 14.30 vertrok de boot. Ik had al gemerkt dat de boot best deinde en toen na een kwartier ook de kaptein vertelde dat hij i.v.m. de storm een alternatieve route zou varen om zo de ergste storm te vermijden was de pret voor mij compleet. Harmen had nergens last van, terwijl het bed voor mij de beste plek was. Gelukkig had ik wel een reistabletje ingenomen en hoefde niet over te geven maar toch om naar het toilet te gaan was wel even een dingetje. Na 30 uur varen kwamen we rond 21.00 uur aan in Travemünde en na nog een uurtje rijden waren we bij ons hotel. Wat super dat de gastheer op ons gewacht had, de inchecktijd was namelijk al verstreken.
De volgende morgen na een goed ontbijt, wat inkopen in Duitsland zijn we afgereisd richting Joure waar we nog een afspraak hadden bij de dierenarts. Na dit bezoek kwam onze reden van het flitsbezoek. Terwijl ik achter de bosjes stond als paparazzi, belde Harmen aan bij mijn moeder. Och, wat stond die te kijken, geweldig, ook mijn broer die nergens van wist. We hebben een gezellige ouderwetse oudjaarsavond gehad met een sjoelcompetitie.
Wij wensen een ieder...
Na wat geplande bezoekjes zijn we zaterdag weer richting Finland gegaan.
Op de film zie je de binnenkomst bij Helsinki. Langs diverse eilandjes en door het ijs.
Deze overtocht was een dag en nacht verschil met de heenweg. Na een heerlijke rustige vaart kwamen we maandag een uurtje later dan gepland weer aan in Helsinki. Het had in de dagen ervoor gesneeuwd en reden we door een prachtig wit landschap. Het laatste stuk was pittig omdat we bijna 90 km achter een lange vrachtwagen reden (nee, we konden deze niet inhalen) die door de zuigkracht het sneeuw zo deed opstuiven dat af en toe het zicht flink belemmerde. Maar we zijn goed, nou ja bijna goed aangekomen. De laatste heuvel op zo'n 300 m. voor ons huis hadden we te weinig grip om naar boven te rijden. Dus de auto op de oprit van één van de buren laten staan en dat stukje maar gelopen. Harmen heeft daarna met de Toyota Rav die op spijkerbanden staat de boodschappen uit de auto gehaald en de volgende dag met daglicht en een lichtere wagen kwam hij gelukkig wel omhoog. Zo zie je maar weer dat spijkerbanden hier geen overbodige luxe is.
Wij waren erg nieuwsgierig wat er ondertussen in het huis was gedaan. Nou de timmerman heeft niet stil gezeten. In het huis staan ondertussen de raamwerken voor de wanden op hun plek. Nu begin je duidelijk al de verschillende ruimtes te zien. We hoorden dat volgende week de elektriciteit wordt aangelegd en de week erna isolatie wol wordt ingespoten.
Vanochtend kwam er een andere vrachtwagen het erf op rijden. Deze mannen maken de regengoten en de metalen sneeuw barrières op het dak. Ook komt er een ladder aan de zijkant van het huis. De regengoten worden gelijk op maat gemaakt en komen uit een machine. Weer heel bijzonder allemaal.
Ja, en Harmen kan het toch niet laten. Zo'n groot bevroren meer voor je en dan niet kunnen schaatsen omdat er een dik pak sneeuw op ligt. Dus is hij toch maar weer opnieuw begonnen om er een ijsbaan in te maken en ondertussen bakt er in de oven weer een plaat ontbijtkoek.
Jullie lezen het wel, we zijn weer thuis.
