Weer thuis na een bewogen week

Zoals we hadden geschreven waren we terug naar Nederland wegens het overlijden van Harmen zijn moeder, mijn schoonmoeder en kunnen we met een goed gevoel terugkijken op een mooie afscheidsviering.

Gistermiddag waren we rond half 5 weer terug op ons plekje. Om hier te komen vonden we erg spannend, we zijn namelijk vorige week vertrokken toen de weg een ijsbaan was. Ik heb de eerste 300 meter niet in de auto gezeten omdat ik bang was voor het wegslippen. Nee, ik had spikes onder mijn schoenen gedaan en was vooruit gaan lopen. Harmen vertelde later al dat hij moeite had en bij het huis al slipte. Maar we zijn zonder slippartijen, wel met de laatste 2 uur in een stuifsneeuwjacht naar Helsinki gereden om daar woensdagmiddag op de boot te stappen naar Travemünde. 

We hebben een hectische week gehad met verdrietige momenten en ook zeker fijne momenten waarin we familie, vrienden en kennissen weer hebben gesproken. Dat voelde goed !!

Afgelopen dinsdagmiddag zijn we weer op de boot richting Helsinki gegaan. In tussentijd hadden we bericht van onze opzichter gekregen of we zand wilden laten strooien omdat de timmerman (de weg nog steeds een ijsbaan was) niet bij ons kon komen om zijn werk te doen. Jullie begrijpen wel dat we veiligheid belangrijk vinden en dat er natuurlijk zand/steentjes gestrooid moest worden. Hiermee hopend dat het voor ons ook wat zou uitmaken wanneer wij zouden aankomen. De weg tot de afslag Hattusaari was schoon, daarna gaat de weg over in een onverhard stuk van 18 km die bedekt was met sneeuw, ijs en... slushpuppy sneeuw. Na af en toe wat licht slippen, glibberen en op het juiste moment een beetje meer gas geven zijn we de heuvel opgekomen en stonden we even later toch wel een beetje met trillende benen bij ons huis.

Ja, en dan ben je vanochtend (gisteravond was het te donker om alles goed te zien) wel heel nieuwsgierig wat er in de anderhalve week gedaan is in ons huis. Het eerste wat opviel was dat de houtkachel is geplaatst. Een prachtige kachel de Varpu V1 van Tullikivi. Hij zit nog in het plastic verpakt maar wat we kunnen zien vinden we prachtig.

Alle wanden van de verschillende ruimtes zijn zover klaar. De loodgieter is geweest en heeft de waterleiding met expansievat aangesloten. Volgende week komen platen voor het plafond en komt er isolatie tussen het dak. We zijn heel benieuwd hoe dat gaat.

       

Nog even een hele korte
terugblik op de dagen voordat we naar Nederland gingen. Die dagen hebben we kunnen schaatsen op de ijsbaan die Harmen gemaakt had. Heerlijk! 

Kregen we een prachtig zeldzaam natuurverschijnsel te zien namelijk parelmoer wolken en door de zon opkomst een prachtig plaatje van ijsschotsen. De natuur op zijn mooist!

Verdrietig nieuws

Afgelopen maandagavond kregen we verdrietig nieuws, Harmen zijn moeder is overleden.

Nu zijn wij  onderweg naar huis, dus deze week even geen blog verhaal.

Het kan vriezen en het kan dooien

Wat een enorme verschillen in temperatuur hebben wij de afgelopen dagen gehad. Zo vroor het een 3 dagen geleden nog -21 graden en nu staat de thermometer op +3 graden. En voor komende week zien we dat de temperaturen weer richting de -15 graden gaan. Het nadeel van dat het is gaan dooien en straks weer vriezen dat de wegen zo glad worden als een spiegel. Gelukkig hebben we onze Toyota RAV4 afgelopen dinsdag laten keuren en is die er goed door heen gekomen. Ja, het wagentje gaat richting de 28 jaren oud maar af en toe even aan de acculader wanneer het een aantal dagen heel koud is geweest en hup daar start hij weer. Met deze auto rijden we op spijkerbanden en hebben we 4 wiel aandrijving, dat geeft een zekerder gevoel.

Afgelopen vrijdag was er een pakket met gipsplaten niet bij ons huis bezorgd maar aan het begin van de weg. De vrachtwagen kon of durfde niet verder omhoog te rijden. Onze buren attendeerde ons er nog eens extra op, wij hadden het zelf ook gezien toen we gingen wandelen en hardlopen. Jari had voor afgelopen maandag een tractor geregeld met hefvork en deze kwam het maandag mooi bij ons brengen. Jari en Leena kwamen zelf maandag ook om voor ons met een aanhangwagen weer even naar de stort te gaan.

 We kregen het advies om de gipsplaten naar binnen te tillen, nou dat hebben we geweten en wat zijn die krengen, zwaar en onhandig. Wij hebben ongeveer 45 platen van 2 meter lang bij 1,20 breed stuk voor stuk naar binnen getild. Het heeft wel wat uurtjes geduurd, een blauwe voet (ik kreeg een plaat op mijn voet) en pijnlijke spieren maar ze liggen droog en voor onze spieren was de sauna een weldaad.

Dinsdag kwamen er 2 jongens om het hele elektriciteitsplan in het huis aan te leggen. Een wirwar van kabels liggen nu over het plafond en langs de wanden maar straks zie je er niets meer van. Een meterkast binnen waar alle draden naar toe lopen en gekoppeld zitten elk aan een eigen aan en uit knop en dan nog een meterkast buiten (dat is hier heel gewoon).

De opzichter van Finnlamelli is gisteren ook nog even langs geweest om te kijken hoe de vorderingen op de bouw zijn en of wij nog wat dingen hadden. Wij zijn erg tevreden, al hadden we wel een paar kleine kanttekeningen. Zoals dat er veel van bepaalde materialen over is die niet meer gebruikt worden. Bijvoorbeeld er liggen nog wel 10 platen van betondraadwerk en van elektrisch veel koppeldoosjes. Isolatiemateriaal etc. Natuurlijk kunnen we zeker daar zelf wat van gebruiken maar niet voor al het materiaal hebben we een oplossing. We gaan met Jari kijken wat we ermee kunnen doen.

                                           

Ja, en onze ijsbaan hoe is het daar nu mee vragen jullie je misschien af. Harmen heeft de afgelopen dagen de baan 's avonds voorzien van water. Hoeveel emmertjes water hij naar de baan heeft gesjouwd, ik weet het niet, maar veel in ieder geval. Gister heeft hij het anders aangepakt, met de ijsboor die we hebben heeft hij in het midden van de baan een gat geboord. Dat dit heel gemakkelijk gaat is niet het geval zoals je ook wel op het filmpje kan zien, kost het best wel wat kracht. Maar het is gelukt, toen van hieruit emmertjes water gehaald. Dit ging al wat sneller maar... uiteindelijk na 3 verlengsnoeren aan elkaar gekoppeld kon de pomp er in en kon hij het water nog beter over de baan verdelen. Af en toe de trekker (uit de douche erover) en hopen dat het mooi glad ijs wordt. Tja en toen dooide het, maar voor het ijs is dat geen probleem, nee wanneer het overmorgen weer gaat vriezen hebben wij een prachtige ijsbaan voor het huis. Natuurlijk heeft hij vandaag al wel even de baan verkend en hier en daar al schaatsend wat bij gewerkt. 

Zo, spannen we samen buiten of binnen wat om met o.a. breien en vandaag heb ik even de hondenmand gerepareerd. Lyka vindt het af en toe erg fijn om hier op te bijten met als gevolg dat de stof stuk gaat. Nu had ik uit Nederland de naaimachine meegenomen en een stuk teddystof, dus de teckelslaapzak is voorzien van een nieuwe rand. Hij is ook goedgekeurd, ze ging er gelijk weer in liggen. 

Staan er in de oven weer twee broden te bakken en liggen de Fryske dûmkes al weer af te koelen. Heerlijk!

Verrassing in Nederland en ruimtes zichtbaar!

Zo, wat een bijzondere twee weken hebben wij gehad. Dat we verleden week geen blogverhaal hebben geschreven had een reden, wij hebben namelijk een flitsbezoek aan Nederland gebracht. We hadden dit bezoek al heel lang gepland maar geheim gehouden om mijn moeder die 31 december jarig was te verrassen. Nou, en dat is heel goed gelukt. "All you need is love" was er niets bij.

Wij vertrokken 27 december uit Koli, een dag eerder dan gepland, omdat er ijzel op zaterdag werd verwacht hadden we een extra nachtje in Helsinki geboekt. We zaten in Hotel Mats, een mooi hotel vlakbij een enorm winkelcentrum en met de metro op nog geen 100 m waren we in 20 minuten in het centrum van Helsinki. Vrijdagavond ben ik nog naar een Finse kapper geweest en zaterdag hebben we heerlijk in Helsinki rond gekeken.

Zondagmiddag konden we vanaf 13.00 uur op de boot en rond 14.30 vertrok de boot. Ik had al gemerkt dat de boot best deinde en toen na een kwartier ook de kaptein vertelde dat hij i.v.m. de storm een alternatieve route zou varen om zo de ergste storm te vermijden was de pret voor mij compleet. Harmen had nergens last van, terwijl het bed voor mij de beste plek was. Gelukkig had ik wel een reistabletje ingenomen en hoefde niet over te geven maar toch om naar het toilet te gaan was wel even een dingetje. Na 30 uur varen kwamen we rond 21.00 uur aan in Travemünde en na nog een uurtje rijden waren we bij ons hotel. Wat super dat de gastheer op ons gewacht had, de inchecktijd was namelijk al verstreken. 

De volgende morgen na een goed ontbijt, wat inkopen in Duitsland zijn we afgereisd richting Joure waar we nog een afspraak hadden bij de dierenarts. Na dit bezoek kwam onze reden van het flitsbezoek. Terwijl ik achter de bosjes stond als paparazzi, belde Harmen aan bij mijn moeder. Och, wat stond die te kijken, geweldig, ook mijn broer die nergens van wist. We hebben een gezellige ouderwetse oudjaarsavond gehad met een sjoelcompetitie.  

Wij wensen een ieder...

Na wat geplande bezoekjes zijn we zaterdag weer richting Finland gegaan. 

Op de film zie je de binnenkomst bij Helsinki. Langs diverse eilandjes en door het ijs.

Deze overtocht was een dag en nacht verschil met de heenweg. Na een heerlijke rustige vaart kwamen we maandag een uurtje later dan gepland weer aan in Helsinki. Het had in de dagen ervoor gesneeuwd en reden we door een prachtig wit landschap. Het laatste stuk was pittig omdat we bijna 90 km achter een lange vrachtwagen reden (nee, we konden deze niet inhalen) die door de zuigkracht het sneeuw zo deed opstuiven dat af en toe het zicht flink belemmerde. Maar we zijn goed, nou ja bijna goed aangekomen. De laatste heuvel op zo'n 300 m. voor ons huis hadden we te weinig grip om naar boven te rijden. Dus de auto op de oprit van één van de buren laten staan en dat stukje maar gelopen. Harmen heeft daarna met de Toyota Rav die op spijkerbanden staat de boodschappen uit de auto gehaald en de volgende dag met daglicht en een lichtere wagen kwam hij gelukkig wel omhoog. Zo zie je maar weer dat spijkerbanden hier geen overbodige luxe is.

Wij waren erg nieuwsgierig wat er ondertussen in het huis was gedaan. Nou de timmerman heeft niet  stil gezeten. In het huis staan ondertussen de raamwerken voor de wanden op hun plek. Nu begin je duidelijk al de verschillende ruimtes te zien. We hoorden dat volgende week de elektriciteit wordt aangelegd en de week erna isolatie wol wordt ingespoten.

Vanochtend kwam er een andere vrachtwagen het erf op rijden. Deze mannen maken de regengoten en de metalen sneeuw barrières op het dak. Ook  komt er een ladder aan de zijkant van het huis. De regengoten worden gelijk op maat gemaakt en komen uit een machine. Weer heel bijzonder allemaal.

          

Ja, en Harmen kan het toch niet laten. Zo'n groot bevroren meer voor je en dan niet kunnen schaatsen omdat er een dik pak sneeuw op ligt. Dus is hij toch maar weer opnieuw begonnen om er een ijsbaan in te maken en ondertussen bakt er in de oven weer een plaat ontbijtkoek.

Jullie lezen het wel, we zijn weer thuis.