vrijdag 31 juli 2015

Rustige dagen

De afgelopen dagen hebben we geen spectaculaire dingen mee gemaakt, dus dit stukje zal niet zo lang worden. Natuurlijk zijn we elke dag wel even rondom het huis bezig, dat is nou een keer zo, als je een grote tuin hebt, er is gewoon altijd wel wat te pielen.
Nadat ook hier de storm langs is geweest hebben we twee redelijk mooie dagen gehad, vooral 's avonds als de wind gaat liggen en het water rustig is krijg je prachtige weerspiegeling van de mooie luchten. De zon gaat achter ons huis onder, dan schijnt hij vervolgens eerst nog op de twee eilandjes voor ons, die hierdoor vaak mooi in het licht gezet worden. Een bijzondere lucht op de foto, zeker wanneer daar dan ook nog eens de rook uit de sauna van de buren langs komt zweven.
Gelukkig konden we ook weer eens buiten koken, we hadden al eerder geschreven dat we dat eigenlijk elke dag wilden doen, maar het weer heeft dat niet vaak toegelaten.
Woensdag zijn we bij Marja en haar zus op visite geweest. In de middag werd het weer herfstachtig dus Harm is weer aan de jager-studie gegaan en Helen heeft een rivierkreeft van vilt ontworpen. Die daarna een plekje kreeg op de vis-stok. Augustus is de maand dat er veel rivierkreeften worden gevangen en gegeten. Bij het vangen zijn ze grijs maar zodra ze gekookt worden. . . veranderen ze van grijs naar rood.

Gister heeft Harm i.p.v. zijn hardloop rondje een stuk met de Mountainbike gefietst, hij is in de richting van de uitkijktoren Rasavaara gegaan. Je kan hier prachtig Mountainbiken en er zijn leuke klimmetjes, maar daar waar je omhoog gaat ga je ook weer lekker snel bergafwaarts.
Er is een kaart van Koli en omgeving waarin de
fietsroutes vermeldt staan en je door de prachtig natuur  kan fietsen.

 Onze "nieuwe Finse schutting"  heeft ook weer een andere plek gekregen, daar waar hij eerst stond kon hij aan een kant geen steun krijgen van een boom dus een nieuwe plek gevonden en weer opgestapeld.
Bij ons bronhuisje hebben we maar eens wat stenen neer gelegd die we "vonden". Wanneer we buiten bezig zijn valt het met de muggen wel wat mee, maar zodra je stil zit is het echt nodig om je zelf te wapenen met een vliegenmepper, wierook en anti-neef-gaspatronen/ geur apparaat. Jammer, toch proberen we af en toe  's middags achter en 's avonds voor buiten op onze veranda te zitten en/of een hengeltje uit te werpen.
Vandaag zijn we naar Joensuu gegaan, we waren namelijk nog niet in het centrum geweest. Een bezoek aan de Taitokortelli (handwerkcentrum) stond ook op het programma zodat Helen wat materiaal had om mee aan de slag te gaan, ze is nu aan het muizen haken voor school (haar kleutergroep heet volgende jaar "de pienter muisjes"). We hebben gelijk inkopen gedaan zodat we een goede week vooruit kunnen qua boodschappen.
Voor vanavond hadden we een afspraak om in het restaurant Alamaja te gaan grillen zodat we ook kunnen bijpraten met Mika en Katheriina, gezellig. Mika had zalm, worstjes en gepofte aardappels bij de grill en binnen kon je van het salade buffet nemen.
Ondertussen even bij gekletst en afgesproken dat ze ons volgende week bezoeken.

maandag 27 juli 2015

Steen en natuurlijk hout

Vrijdag waren we al weer zover bij gekomen dat we het niet konden laten om weer bezig te gaan in de tuin met hout en natuurlijk stenen. Er lag sinds dat wij de kavel gekocht hadden een enorme grote boom om die halverwege onze kavel en die van de buren lag. Ooit was Harm er al eens mee begonnen om hem door te zagen maar met een stompe ketting lukte dat niet, nu had hij een goede scherpe ketting en is hij begonnen met stukken eraf te zagen.
Helen had een giga grote, mooie steen uit gezocht om te verplaatsen. Hiermee zijn we zaterdag aan de haal gegaan. Een kei die zich heerlijk in de grond had vastgezogen, maar. . . . met veel trekken, sjorren, kreunen, flink wat zweetdruppels en zelfs met bijl en schep erbij hebben we hem los gekregen. Toen nog even verplaatsen, ook dat heeft heel wat zweetdruppels gekost, (en de volgende dag veel spierpijn) hij ligt nu zeker nadat we er wel een uurtje of twee, drie mee zoet zijn geweest op een mooie plek.
Ondertussen had onze hond Kyla zich ook een nieuw plekje eigengemaakt. Er was namelijk een grote boomstronk verplaatst en laat ze daar nu onder een hol hebben gemaakt. Ze stamt toch wel van de wolf-vos af, zeker als ze daar naar ons kijkt lijkt ze wel een wild dier. Na het gesleur  met de steen heeft Harm de laatste resten van de grote boom gezaagd en hebben we er weer een mooie "Finse schutting" van gemaakt.


Ook heeft Harm er nog een berk uitgehaald die ons uitzicht wat belemmerde, het voordeel van Finland is dat je niet eerst een vergunning hoeft aan te vragen. 's Middags heerlijk vakantie gehouden, Helen wat freubelen en Harm radio tour luisteren, zalig.....
Terwijl het zaterdag in Nederland stormde kwam die storm gistermiddag (zondag) bij ons langs. Eerst viel het nog wel mee en konden we na de sauna nog heerlijke in de grote golven duiken, maar later op de avond werd het echt wel even bar en boos. Grote schuimkoppen, bomen die flink heen en weer gingen, ja het was echt even herfst.
We hebben zelfs de auto maar dicht tegen ons huis aangezet, zodat er geen boom op kon vallen. Vanochtend zag het er nog wat triest uit en zijn we naar Kuopio geweest om te shoppen. Heerlijk even naar Ikea en natuurlijk kon Helen het niet laten om daar haar zo geliefde geurkaarsjes en servetjes te kopen. Want ja, deze zijn natuurlijk veel mooier dan in Nederland!!
Verder hebben we elke een paar heerlijke boeken uitgelezen en kijken we af en toe naar een mooie Scandinavische serie, op dit moment is dat Irene Huss, genieten!

donderdag 23 juli 2015

Hutjes en schatten

Onze trip zit er op, wanneer we onze blogverslagen terug lezen kunnen we echt zeggen “Wat hebben wij een prachtige indrukwekkende reis gehad”.
We zijn vast dingen vergeten om op te schrijven die we gezien hebben, maar voor ons heeft alles een plekje gekregen in ons hart en hoofd.
Vaak zeiden we onderweg “wat is het toch mooi” of “wauw, wat een prachtige uitzichten, en watervallen” en “moet je eens kijken” Jullie begrijpen het zeker wel dat er voor bepaalde gevoelens gewoon geen woorden zijn, dat kan je niet uitleggen, dat moet je zien en beleven.
Wat zeker leuk is te melden zijn al onze verschillende overnachtings-hutjes. De één wat mooier en groter dan de andere, maar allemaal met hun eigen charme en romantiek
Het eerste huisje was de studio in Levi. Met van alles erop en eraan, duidelijk gemaakt voor wintersporters. Het had een sauna-douche-toilet, wasmachine, koelkast en droogkast.

Ons tweede hutje in Storstlett was echt een hutje, met een tafel, twee stoelen, koelkast en natuurlijk het stapelbed.

In Skarsvåg hadden we keuze uit een hutje met een stapelbed of één met twee losse bedden. Wij kozen voor de luxe, met de losse bedden dus. Hier stond ook weer een tafel, twee stoelen en een koelkast.

De volgende hut in Tana bru had zelfs twee stapelbedden, tafel, stoelen en natuurlijk de koelkast weer. Jullie lezen het goed, nergens is een toilet of douche, daarvoor moest je( soms ) midden in de nacht naar een hokje verder op de camping.
In Vadsø sliepen we bij mensen in huis. Zij verhuurde dus gewoon een slaapkamer. 
Onze laatste nacht was een huisje met een hout gestookte sauna, keukenblokje, en twee losse bedden. Hier moest je dus ook weer naar de toiletten die ergens anders gelegen waren.

En natuurlijk alle dieren, het begon bij Koli al met twee supikoira (wasbeerhonden), daarna de rendieren, de poolvos, (is wel even zoeken, maar hij staat echt op de foto)
steenmarter, de vele schapen, en weer kuddes met rendieren. O ja, niet te vergeten de kwallen, pootjes van de Koningskrab


We zijn woensdag nog naar Salla gereden, de plek waar het eigenlijk allemaal begonnen is, verliefd worden op Finland.
Daar aangekomen, het was ondertussen behoorlijk vies weer, stond een oude kennis van ons al niet meer in het restaurant en was er een nieuw Pan Pan Village bij het rendieren park gekomen. Het voelde niet goed, en nadat we hadden gekeken op onze navigatie hoe lang/ver het nog was om naar huis (Koli) te rijden, hebben we besloten om door te rijden naar huis.
Waarschijnlijk waren we ook al zo vol van al die opgedane indrukken dat we graag naar Koli wilden. Het was een lang stuk, met een stop in Kajaani om voor een lange periode weer wat boodschappen in te slaan, maar tegen 23.00 uur en 12 ½ uur in de auto gezeten te hebben kwamen we moe maar zeer voldaan weer op onze eigen plek veilig aan. In totaal hebben we 3711 km gereden met onze top wagen en zijn we "heel wat schatten" rijker.

dinsdag 21 juli 2015

Een wereld van uitersten

Nadat wij ons verhaal zaterdagnamiddag op ons blog hadden gezet zijn we naar de Nordkapp gereden, dat was nog 13 km en het was nog steeds prachtig weer. Oké het waaide er flink en het was ook wel wat koud, maar daar hadden wij ons op voorbereid. Mensen het was echt prachtig, een straalblauwe lucht en nog niet veel bezoekers. Na de fotosessies heerlijk daar rond gestruind, ondergronds kapelletje bezocht en een prachtige korte filmimpressie gezien over de vier jaargetijden, cultuur, natuur en het licht daar op de Nordkapp. Er was ook prachtige muziek bij. We hebben er tot goed 23.00 uur gezeten, je zag de zon soms goed en soms vlogen er wolken voorlangs. Het weer veranderde echt om de 5 min, je kon er geen peil op trekken. We merkten dat de wolken steeds meer kwamen dus was de kans om op 24.00 de zon in volle glorie te zien nihil. We hebben daar dus ook maar niet opgewacht en zijn teruggegaan naar ons verblijf in SkarsvågLangs de route terug was het weer uitkijken geblazen voor de vele rendieren, ze blijven mooi om naar te kijken.
De volgende morgen heeft Harm zijn rondje hardlopen gedaan op de Nordkapp want ja, als je daar zo dicht bij zit kan je dat als hardloper natuurlijk niet laten lopen. Het was zwaar maar een mooie ervaring, wie kan dat zeggen getraind op de Nordkapp. Hierna zijn we verder richting het oosten van Noorwegen gereden, we wilden graag naar het uiterste puntje Hamningberg aan de Barendszzee. Dit was voor 1 dag te ver, rijden dus zochten we naar een plekje halverwege de rit om daar te kunnen overnachten. Maar eerst de prachtige toeristische rit, langs de Porsangenfjord. 
We genoten van al die mooie uitzichten. Maar de weg van Borselv naar … was een oneindige lange slingerweg, waarbij we soms echt dachten wanneer stopt hij. We hebben het weleens over de toendra gehoord maar wanneer je hierdoor rijdt is dat echt onvoorstelbaar. Bij Laksefjord en Tanafjord zagen we de hoge bergen weer waar nog steeds sneeuw opligt. De weg tussen Ilfjord en Rustefjelbma is in de maanden oktober-mei zelfs gesloten. Aan het eind van de middag kwamen we aan in Tana- bru, hier konden we weer een trekkershut huren. Voor vandaag hadden we er 430 km opzitten in een tijd van bijna 7,5 uur. 

Gister (maandag) zijn we naar Vardø gereden, dit is een eiland in de Barendszzee ook wel IJszee, Artic Oceaan. Om op Vardø te komen moet je dus door een tunnel van 3 km die op 88 meter onder de zee door loopt. Omdat we heerlijk op tijd waren zijn we tot het uiterste puntje van Noorwegen gereden Hamningberg. Het ligt nog 40 km ten noordwesten van Vardø en is een verlaten vissersdorpje. Hier stopt echt de wereld. De trip er naar toe was heel bijzonder, het is alsof je door een puntig maanlandschap rijdt met enorme steenmassa 's.
Onderweg zagen we nog een poolvos en een steenmarter. En natuurlijk ontzettend veel rendieren, daar kijken we al bijna niet meer van op zoveel hebben we ondertussen gezien. Toen de weg ophield zag je op een rots nog een vuurtorentje staan en daar zijn wij nog als berggeiten naar toe geklauterd.  Natuurlijk ook met Kyla onze echte berggeit, wat een heerlijk maatje om mee te hebben. Wanneer we eerlijk zijn was dit punt toch mooier dan op de Nordkapp, nl. de zee en een weidse blik, schitterend. De Nordkapp heeft de naam maar dit...overtreft alles. Je voelt je hier zo klein bij deze overweldigende natuur.
Terug in Vardø hebben we de vestiging het Vardøhus bezocht, een soort vestiging/slot die deze plaats tijdens de 1460 kreeg als bescherming tegen de vele Russische en Karelische plunderaars. Hij is later in de 1700 eeuw weer her en verbouwd. Het plaatsje heeft vanaf 1800 tot de W.O. I veel handel gedreven met de Russen. o.a. met vis, graan hout en huiden. Aan deze Pomorhandel dankt het stadje zijn stadsrechten. Aan de handel kwam een eind na de Russische Revolutie. Na het einde van de koude oorlog wam de handel weer opgang. Elk jaar wordt er van 23 - 26 juli het Pomorfestival gehouden ter nagedachtenis aan die tijd, een festival met veel muziek. Ook was de plaats Vardø tijdens W.O. II een belangrijke plaats voor de Duitsers omdat de ligging erg gunstig was m.b.t. het volgen van de geallieerde vloot uit Moermansk.


Na deze bezichtiging zijn we door een heel bijzonder kunstwerk-gebouw gelopen, een soort grote zaag met lichtjes erin. Het bleek het Heksenmonument te zijn. Je kon er doorheen lopen en achter 91 ramen branden lampjes die stonden voor de 91 vrouwen die tijdens de middeleeuwen, rond 1598-1642 ter dood zijn gebracht omdat ze beschuldigd werden voor hekserij. Aan het eind van dit bizarre en toch indrukwekkend monument stond nog een kunstwerk nl. een vlammende stoel.



's Avonds hebben we nog een bunker bezocht die in de tweede wereld oorlog dienst had gedaan. Ook hierin kon je lopen, gelukkig was er een Noors stel die met ons bij mee liepen want die hadden zaklantaarn bij zich anders was het niet te doen geweest. Er door heen lopend gaf het een raar onderbuik gevoel en waren we blij het daglicht weer te kunnen zien. Bij vertrek uit het stadje kwamen we een prachtig stukje vogelbroedgebied tegen.

Vandaag ging onze reis weer richting Finland. Onze volgende stop is Ivalo, hier hebben we in 2009 op een camping gestaan. We hebben de toeristische route via Varangerbotn weg E6 naar Naiden genomen. Bij Naiden werden we nog verrast door een prachtige wildwater rivier. Daarna hebben we weg nr. 971 genomen die ons voerde weer door het groene Finland. Het grootste verschil vinden wij wel dat Noorwegen kenmerkt zich door de bergen en de gekleurde huizen, terwijl Finland zich gelijk over de grens aankondigt met de vele bossen en meertjes.


Vanmiddag kwamen we aan op de Camping waar we dus eerder geweest waren, maar nu hebben we een huisje met …. sauna. Die hebben we wel een beetje gemist afgelopen dagen. Dus vanavond heerlijk weer de sauna in geweest. Morgen (woensdag) rijden we naar Salla, daar over later meer.  

zaterdag 18 juli 2015

Op weg naar de Nordkapp


Afgelopen donderdagmorgen zijn we rond 08.30 uur op reis gegaan. We willen de komende week een rond reis gaan maken met als 1 van de hoogte punten de Nordkapp.
We waren benieuwd of we ook “wild” zouden tegenkomen en ja, hoor we waren nog maar net Koli uit of daar staken twee wasbeerhonden de weg over. Prachtige beesten om te zien.
Deze dag voerde onze reis door het bosrijke en natuurlijk langs de prachtige meertjes die
Finland rijk is naar de volgende plaats Kajaani, via weg nr. 78 richting Rovaniemi. Hier liepen al de eerste rendieren langs de kant van de weg. Het lag in de bedoeling om elke dag rond 500 km te rijden maar dat liep bleek later toch wel een beetje anders. Rovaniemi ligt op de poolcirkel en ook de enige echte Santa heeft hier zijn huis staan, dus net als de zovele toeristen zijn wij natuurlijk even bij hem in zijn dorp wezen kijken.
Het leek Helen een goed plan om nog een klein stukje door te rijden en dan een trekkershut te boeken. Nou dat door rijden werd toch nog wel een 220 km verder nl. bij het grote skigebied van Levi. Hier hebben we een prachtige studio voor 1 nacht kunnen boeken.
De volgende morgen heeft Harm samen met Kyla een klein stukje van het skigebied bekeken, een enorm gebied waar voor wel 24000 personen bedden zijn. Echt een wintergebied in de zomer is het uitgestorven.
Na de wandeling van Harm zijn we om 10.00 uur verder getrokken, ook vandaag was het de bedoeling om niet al te ver te rijden, maar het reed zo lekker en hebben we dus een 450 km gereden naar het volgende plaatsje Storslett in Noorwegen. Het was adembenemend mooi onderweg, watervallen, de fjorden echt geen woorden voor. We zagen bergen nog bedekt met sneeuw waaruit die prachtige watervallen dan weer tevoorschijn kwamen. Af en toe moesten we gewoon stoppen om langs het stenen strand te jutten of om mooie foto's te maken.
We voelden ons erg “rijk” en bevoorrecht om dit te kunnen en mogen meemaken.
In Storslett konden we een kleine trekkershut huren met een “geweldig” klein gammel stapelbed. In het stadje zelf hebben we heerlijk bij een restaurantje gegeten en een een prachtig oud kerkje uit de 18de eeuw bezocht. Bij het verlaten van het kerkje kwam er juist een regenboog te voorschijn die vanachter de berg naar de hemel toe ging (misschien een voorteken?)

Achter de camping zag je een grote waterval met een verval van 64 meter, hier liep een pad naar toe en 's avond om half 10 zijn wij dat pad nog op gegaan. Een geitenpaadje met alleen maar klimmen en af en toe klauteren, maar goh wat was dit de zweetdruppels waard. We kwamen geweldig dicht bij en zagen dat de zon het water raakte en weer opging, grandioos.
Na een wat kort nachtje zijn we vandaag naar de Nordkapp getrokken. Het weer was onderweg prachtig, vooral ook langs de fjorden krijg je elke keer weer een ander kijk op het water. En nu terwijl we dit verhaaltje schrijven zitten we ongeveer 10 km van de Nord Kapp af. 
Een reis van ongeveer 430 km. 
Het weer is prachtig dus dat wordt vanavond vast en zeker een mooi schouwspel.
We hebben in Skalsvag een leuke trekkershut gehuurd, stijf tegen de bergen aan.

Dat wordt vast vanavond lekker slapen, ook is het hier een behoorlijk stuk frisser.

woensdag 15 juli 2015

Lekker actief bezig.

Zondag hebben we een mooie wandeling door het Nationaal Park van Koli gemaakt. Afgelopen winter heeft Helen hetzelfde stuk met sneeuwschoenen gelopen. Na gedrieën met de stoeltjes lift omhoog te zijn gegaan gingen we op pad. Na een tijdje te hebben gewandeld kwam het pad toch niet overeen met dat wat Helen in de winter had gelopen, ze had dus klaarblijkelijk een andere route gelopen dan die was aangegeven.
Is ook niet zo raar wanneer alles bedekt is met een meter sneeuw zie je het ook niet meer zo goed.
Onderweg kwamen we een lavu tegen dit is een plek waar je kunt grillen, het hout ligt droog en staat vrij om te gebruiken. De wandeling eindigde bij het restaurant Alamaja alwaar we genoten hebben van een lekker kopje koffie met een pulla (broodje). En gezellig even met Kateriina (eigenaresse) bijgekletst.
's Middags heeft Helen advocaat gemaakt en Harm ging weer aan de studie.
Gister was het heerlijk weer, de zon scheen en het was gelijk een stuk aangenamer, we hadden nl. de dag ervoor de houtkachel in de namiddag even aan moeten hebben omdat het toch wel fris buiten en binnen was.
Maar op zo'n heerlijke zomerdag genieten we volop van het uitzicht en relaxen we door bijv. te vissen, Fryske dûmkes bakken, muisjes haken, ach van alles wat.
Helen kreeg vandaag een sms'je van Sari een Finse, die had 2 jaar geleden een bruine berenkop van Helen gekocht en wilde hierbij graag een berenvel hebben. Helen zal deze voor haar vilten.
Na onze trip hebben we met haar een afspraak gemaakt.
Vanmiddag kregen we bezoek van twee werkmannen. Omdat het (grond) water is onze bron zo hoog staat en hierbij het elektrisch onderwater kwam werd er vandaag een afvoerslang uit onze bron naar het meer gelegd. Hierbij heb je zeker hulp nodig van een kraan. Het is van belang dat de slang een meter diep komt te liggen i.v.m. de vorst in de wintermaanden. Ja en als je dan gaat graven kom je nogal wat stenen  of boomstronken tegen. Zo werd er eerst naast het bronhuisje gegraven(hier moest nl. door één van de betonringen een gat geboord worden, zodat daar de afvoerslang doorheen kon).  Gelukkig is dat voor zo' n kraan geen probleem en voor ons alleen maar mooi dat hij die enorme stronken eruit wilde halen. Het ruimt gelijk een stuk van de "tuin" op.
Harm had 's morgens net verse kaneelbroodjes gebakken en konden wij natuurlijk voor de inwendige mens zorgen.
De koffie en broodjes smaakten de heren prima en onder het toeziend oog . .werd er verder hard gewerkt. Soms konden wij ook hier en daar ons "steentje" bijdrage. Na een kleine drie uurtjes was de klus geklaard en hadden ze de "tuin" prima achter gelaten. Nu loopt voortaan het overtollige water uit de bron door een slang op 1 meter diepte zo het Pielinen meer in.
Daarna hebben we nog een boomplant middag gehouden zodat het geheel weer een beetje kan gaan groeien. Ook het eikenboompje heeft weer een nieuw plekje gekregen.