Weer bijzondere momenten

Zondag zouden we het wat rustiger aan gaan doen want, zondag is tenslotte een rustdag maar goed de mannen waren alweer vroeg bezig, nu met het maken van een zaagbok. We hadden nl. van het thuisfront toch wat opmerkingen gekregen over dat hoe Helen stond te zagen niet helemaal volgens de Arbo regels was en dat hoort toch wel zo. We hadden afgelopen winter een vlizobak meegenomen maar niet gebruikt bij de trap naar boven toe. De bak had nog wat bruikbare attributen die heel geschikt waren voor de zaagbok. Trouwens de bak dient nu nog voor het verslepen van kleine stukjes hout naar de grillplaats. Het is dus een echte multifunctionele bak geweest.

Terwijl Rob de zaagbok aan het maken was, Helen de kweekkas verplaatste bakte Harmen een Mediterraans mosterd brood. De mannen hadden voor de vakantie een workshop broodbakken gehad en dat werd nu in de praktijk gebracht. Omdat we ’s avonds waren uitgenodigd bij Marja en haar familie wilden wij een zelfgemaakt lekkernij meenemen. Dus na 2,30 uur rook het heerlijk bij ons in het huisje naar dit brood waarin kaas zat, voordat het gebakken werd was het door de mosterd gerold en bedekt met zonnebloempitten. Omdat Harm 6 prachtige broden had gemaakt hebben we onze 3 buren een brood gegeven met de uitnodiging om dinsdagmiddag bij ons koffie te komen drinken.

’s Middags zijn we nog langs de Tulikivi groeve en werkplaats geweest om de prachtige kachels en mooie stenen te bekijken. ’s Avonds waren we rond de klok van 18.00 uur bij de familie Hokkanen. Daar waren de tafels al gedekt en werd juist de verse vis die ’s middags door de jongens waren gevangen gerookt. Omdat het kreeften seizoen begonnen was werd er aangevangen met een lied en een heerlijk drankje, Finse wodka, waarna je kon beginnen met het eten van kreeft. Ook was er rekening gehouden met personen die niet zo van vis hielden. (Helen was niet de enige)

Terwijl wij nog aan het eten waren ving één van de jongens een flinke vis en in het bijzijn van Harm en Rob liet hij zien hoe je zo’n vis schoonmaakt. Al met al was het ontzettend gezellig en het eten voortreffelijk. Maandag zijn we eerst naar Joensuu gegaan om bouwmateriaal te halen, ja we wilden namelijk een leuning langs de trap en daar hadden we niet genoeg hout voor. Tevens hadden we van Kari (zwager van Marja) wat handige tips gekregen voor onze bron. Dus de diverse bouwmarkten bezocht, daar zagen we nog een rookoventje en een fuik om zelf vissen te vangen. Bij thuiskomst werd er eerst de pilaren voor de leuning neer gezet. Deze pilaren hadden we nog van de bouw over
Bij Tulikivi hadden we een stoofpot gekocht voor op het vuur. Dus werd het koken uit de bush. Stukken vlees, groente en aardappel kwamen in de stoofpot en daarna goed het vuur opstoken en de pot er boven. De sauna op gestookt dus het programma bestond uit: Sauna, eten+wijntje en tussen door werd ook nog even de fuik te water gelaten. Maar tot op heden zit er nog niets in. Hmmm vergeten we wat of vinden de vissen het niet leuk dat we dit doen? O ja we hebben ondertussen ook nog de bron voor de tweede keer geleegd en het kleine gaatje wat er in zat met speciaal snelcement gedicht.

Maar goed ondertussen hebben we weer heerlijk kunnen genieten van het mooie weer en andere dingen. Dinsdag werd de leuning gemaakt en dat wilden we toch wel graag af hebben voordat de visite zou komen. Ook wilden we de visite trakteren op Hollandse lekkernijen, dus Helen ging een kwarktaart maken. Toen deze bijna klaar was heeft Harmen gevulde koeken gebakken. Om half drie kwamen de Finse buren, ze hadden bloemen en een fles wijn mee genomen. De buren kunnen redelijk goed Engels dus dat was heel prettig. We kregen weer handige tips en tricks en mochten zeker om raad vragen als we ergens mee zaten. Fijn!

Omdat het Rob zijn laatste dag was zijn we toen de visite weg was naar het Nationaal Park geweest. Een prachtig stuk natuur, het was redelijk helder zodat je heel goed heel wat eilandjes kon zien die in het Pielinenmeer liggen. ’s Avonds nog heerlijk bij het vuur gezeten en natuurlijk daar ons eten weer klaar gemaakt. Het rookoventje werd in gebruik genomen door een stuk zalm en de vis die we zondagavond hadden meegekregen bij Marja vandaan. Omdat Rob nog graag rendier wou proeven hebben we nog een stukje rendier in de pan gebakken. Heerlijk om zo wat te eten en natuurlijk een bijpassend wijntje erbij om het eten wat weg te spoelen.

Vanochtend zijn Harmen en Rob vroeg vertrokken, want Rob moest de trein van 06.15 hebben vanuit Joensuu naar Lappeenranta. Alwaar hij de vlucht van 10.30 naar Weeze terughad. Nadat Harmen terugkwam is hij nog maar even in bed gedoken. Het was trouwens ook niet meer zo mooi weer, wel warm maar het regende een beetje. Dus vandaag konden we niet zoveel doen. Wel hebben we nog van de zijingang de leuning kunnen schilderen en is Harmen bezig gegaan om nog wat rest hout in kleine stukjes te zagen. Rob vanuit Finland paljon kiitos voor je geweldige hulp en gezelligheid.

Productieve dagen

Afgelopen woensdag is Rob (collega van Harmen) gekomen. Hij had een vlucht van Weeze naar Lappeenranta en is daar met de trein verder gegaan naar Joensuu alwaar Harmen hem ’s middags van de trein heeft afgehaald. Rob vond ons stekje super mooi. En wat is het dan heerlijk om lekker met een biertje bij te komen bij de grill plaats. Later zijn we nog heerlijk in de sauna (Rob zijn 1e sauna doop ) geweest.

Donderdag is Rob, nu als klusjesman ,gelijk aan de slag gegaan, de handen jeukte om diverse zaken samen met ons aan te pakken. Een van de ideeën( ja, want wij hadden wel wat ideetjes voor Rob om mee bezig te zijn) was om een huisje rond de bron te maken zodat die ’s winters goed geïsoleerd is en tevens dienst doende als opberg hokje. Na wat schetsjes en overleg kwam er een prachtige huisje op papier. Al het hout wat wij nog steeds van de bouw overhadden werd gesorteerd op lengte etc. en daar ging Rob samen met Helen, want ja Harmen had een noodoproep gekregen of hij nog een keer wou helpen in het restaurant. Nadat Harmen aan het eind van de middag thuis kwam stond het mini huisje al klaar Echt geweldig wat wij in één dagvoor elkaar hebben gekregen. En dus allemaal nog steeds van het rest hout. Maar Harmen had ook leuk nieuws, mijn tentoonstelling van wandkleden en andere spulletjes van wol, was weer goed bezocht en er waren opnieuw twee wandkleden verkocht.

Vrijdag stond er een bezoekje aan de plaatselijke bouwmarkt op programma want op het huisje moesten wel echte daksingles komen. Voor Rob was dit gelijk de gelegenheid om naar materiaal te kijken voor ons bootje. Rob is nl. gek van zeilen en wilden natuurlijk van ons bootje een zeilbootje maken. Nadat wij thuis gekomen waren gelijk aan de slag gegaan met het dak van het huisje en terwijl Helen het huisje daarna schilderde is Rob aan de slag gegaan met het maken van een mast, gaffel, tuigje en natuurlijk het zeil. Nadat wij ons eten weer bij de grillplaats klaar hadden gemaakt ging het skûtsjesilen los.

Ja ook hier op het Pielinenmeer hebben wij onze wedstrijden. Het leuke is wij winnen altijd. De start ging wel wat moeizaam (dat hebben de echte boten ook) maar na wat extra roeiwerk ging toch het echt op zeilen lijken. Prachtig om op deze manier ons bootje om te bouwen tot een zeilboot. Nu hebben we drie boten nl, roei,zeil en vissersboot

Vandaag zaterdag stonden de volgende klusjes op het programma, een houthok maken en we zouden de bron nakijken. (het lijkt trouwens wel of we Rob alleen maar aan het werk willen hebben, maar dat willen wij echt niet, maar hij wil dat zelf heel graag doen). Maar goed onze bron geeft op dit moment niet schoon water en dat komt doordat er afgelopen jaar smerig grondwater in terecht gekomen is. Ook wisten we niet dat we de boiler moesten laten leeg lopen elke keer dat wij weer weg gaan, omdat wij dit niet hadden gedaan was er smerigheid in de boiler terecht gekomen. Na het hardlopen van de mannen en daarna een frisse duik ( Helen heeft ondertussen het huisje voor de tweede keer geverfd, zijn ze eerst bezig gegaan met de bron.

En hoe kom je in die bron als het huisje er op staat?

Ja, door dus eerst een echt touwladder te maken, en die dan in de bron hangen, Geweldig wat een teamwork. Eerst is Rob er in gedoken en heeft de wanden van de bron schoon gemaakt, een smerig werkje dat wel. Daarna is Harmen er in geweest en hebben we met een dompelpomp van Jogchum het laatste smerig water eruit gepompt. Ondertussen stroomde er weer nieuw water in de bron,en terwijl het water doorcirculeerde gingen de mannen bezig met het maken van een extra houthok.

 Er is zeker 6 meter houthok bij gebouwd. Ondertussen steeds kijken wat voor kleur water via de pomp uit de bron kwam. Het leek wel een laboratorium op onze veranda, steeds meer glaasje met verschillende kleur bronwater. Aan het eind van de middag was het water heel water schoner dan in het begin. Ja en dan is het nu afwachten of er weer voldoende natuurlijk gefilterd water in komt en hoe dat er dan uit ziet.

Vanavond waren er weer Skûtsjesil wedstrijden, dit keer stond er iets meer wind en was er een extra bemanningslid mee, Kyla wel met een zwemvest aan, want ja, het kan er heftig aan toe gaan. Het was weer van korte duur omdat de wind toch wat aan het draaien was zeilde het niet zo geweldig. En is de wedstrijd opnieuw afgeblazen. Hopelijk deze week iets meer wind, zodat het H2 skûtsje toch nog het ruime sop op kan.

Boom planten en zagen

Zaterdag was het boomplant dag. We hadden namelijk een heel jong eikenboompje mee gekregen die spontaan bij Helen haar ouders was gaan groeien uit een eikeltje.
Deze kleine boom hebben we een beschut plekje gegeven, nu maar hopen dat hij aanslaat.
Omdat er nog steeds gigantisch veel gezaagde stammen lagen moest er een nieuw houthok aan de bestaande gemaakt worden. Dit werd door Harmen gemaakt terwijl Helen ondertussen blauwe bessen ging zoeken voor de bekende Blueberry Muffins.
De verse besjes gingen in de muffin beslag, zodat het zondagochtend heerlijk naar vers gebakken muffins rook, klaar voor de te verwachte visite . Het was zondag jammer genoeg niet mooi weer om buiten te zitten dus de trap kwam omhoog en we konden gemakkelijk met z'n vijven lekker bij de kachel zitten. Ja, jullie lezen het goed, hier hebben we even de houtkachel aan moeten doen terwijl het in Nederland zo heet is. Een beetje een omgekeerde wereld, want in de maanden mei en juni was het hier heel warm. Gelukkig zien de vooruitzichten er heel goed uit, en kunnen wij ook genieten van prima temperaturen,
Het was erg gezellig, de 3 dames vonden ons huisje erg lief en heel handig ingericht, waarbij van alle ruimtes goed gebruik is gemaakt. Ook de werkstukken van Helen zoals de beren, het breien vonden ze erg mooi.

Maandag en dinsdag waren het zaag en kloof dagen. Helen zaagde de stammen op maat zodat Harm ze kon kloven.
Alle stammen/bomen die er lagen en die we met de meivakantie in stukken hadden gezaagd zijn door onze handen gegaan. Heerlijk hoe vaak dat we warmte krijgen van dit hout. Eerst door te zagen, kloven tillen en daarna lekker in de kachel of in de sauna.
Het weer hielp gelukkig een handje mee, niet te warm maar een lekkere werk temperatuur met een stevige wind.

Het resultaaat ziet er natuurlijk prachtig uit. een mooi nieuw houthok met drie rijen hout, laat de winter maar komen. Maar nog even niet.

Omdat er nog veel rest hout ligt van de bouw, doen we geregeld de grillplaats aan zodat dat afval hout daar kan branden.

Ja, terwijl wij dan in de sauna zitten, brand het vuur in de grillplaats zodat wij uit de sauna daar lekker onze warme maaltijd kunnen klaar maken.

Een worstje of lapje vlees, wat eigen gebakken brood, ja wie doet je wat.

Geluk

De afgelopen dagen hebben we weer bijzondere ervaringen opgedaan, en bijzondere mensen ontmoet.

Zo is Harmen gevraagd, i.v.m. een noodsituatie, om te komen helpen in restaurant Alamaja. Even het oude vak weer uit mogen oefenen. Alamaja is een mooi klein haven restaurant in Koli. Een echt seizoen bedrijf waar zo’n 50 gasten kunnen zitten. Omdat we Mika en Kateriina nu al een tijdje kennen,wilde Harmen hun wel uit de brand helpen. Drie dagen heeft hij geholpen, lekkere drukke lange werkdagen,en heel veel Muikku door de handen gehad. Muikku is een soort sardientje die hier heel veel wordt gevangen en gegeten. Hij vond het erg leuk om te doen.

De expositie van Helen wordt flink bezocht, er is veel belangstelling. Een aantal wandkleden zijn al verkocht. Aan een Finse familie en aan een mevrouw die Nederlands sprak maar van Finse origine, ze waren helemaal weg van de wandkleden. Voor vandaag hadden we met beide mensen een afspraak gemaakt in het restaurant omdat ze graag Helen wilden ontmoeten. Ze wilden graag de betekenis, verhaal achter de wandkleden horen.

Bij de laatste familie, drie dames, moeder en dochters was het zo gezellig dat ze ons hebben uitgenodigd om koffie te komen drinken in hun Möki deze middag. Eerst zijn we naar Joensuu geweest om een goede stofzuiger aan te schaffen en daarna zijn we dus later op de middag na enig speurwerk (de afslag was nl. moeilijk te vinden) op de koffie gegaan bij de dames. Bijzonder aardige mensen waarbij we heel gezellig en gemoedelijk hebben gezeten. Leuk om op deze manier weer nieuwe contacten te krijgen.

O ja, er groeide bij hun nog al wat klavertjes en ze vertelden ons dat je weleens een klavertje 4 kon vinden. Nou dat hoef je Harmen niet te zeggen, hij bukte…. En warempel hij vindt een klavertje 4. Die ligt dus nu te drogen tussen een boek. Hoeveel geluk kun je hebben

Nummer 14

De afgelopen dagen zijn wij weer eens ouderwets aan het klussen geslagen. Zo hebben we aan onze oprit ons huisnummer met brievenbus een plekje gegeven. Als je nu aan komt rijden zie je al gauw welk stekje van ons is. Omdat de buurman voor het maken van zijn hekwerk (wat er trouwens erg mooi uit ziet) een stalen grond pen in zijn bezit heeft, en die we goed konden gebruiken voor het maken van de gaten in de bodem, kwamen de buurtjes meekijken wat wij deden. Ze vonden het erg mooi en waren helemaal onder de indruk omdat wij het zelf gemaakt hadden. Het bord hebben wij met dezelfde verf als ons huis geverfd zodat het mooi bij elkaar past.

Ja, en de tuin, daar hadden wij al over geschreven dat die weer wat groter was geworden ten opzichte van het afgelopen jaar.

Daar hebben we nu dus meer houten treden gemaakt en natuurlijk niet te vergeten onze grote hobby… stenen sjouwen. Er is ons vroeger altijd geleerd om nooit met lege handen te lopen. Dus elke keer als we uit het meer komen hebben we stenen in onze handen. Er liggen nog genoeg bij de dammen die door Seppo en zijn mannen gemaakt zijn. Bijna is het stuk waar wij verleden jaar mee gestart zijn klaar. Het begint er steenrijk uit te zien.

Gisteravond was er een kleine plaatselijke feestavond bij het restaurant Alamaja. Elke zomer is er één avond dat de plaatselijke vissersclub een vis- en feestavond organiseert. Er zou een beach party gegeven worden met live muziek, nu… er stond wel geteld één meneer op een accordeon te spelen. Er waren ongeveer 35 mensen voor het vis eten maar om te dansen was er niet veel animo. In het restaurant mocht Helen spulletjes verkopen en eventueel workshop geven. Tijdens deze avond  heeft ze aan diverse mensen uitleg mogen geven over de wandkleden, De mensen die ze gezien hebben vonden ze erg mooi.

Harmen mocht de chef-kok helpen, omdat de plaatselijke visclub buiten vis verkochten gingen ze in het restaurant hamburgers verkopen, er werden echte Koli-burgers bereid.

Vandaag ging Harmen al vroeg met Mika te fietsen en te hardlopen, even oude tijden laten beleven. Ze hebben eerst een pittige tocht van bijna 28 km gefietst op veel verschillende weggetjes die natuurlijk absoluut niet vlak zijn. Mooie route en prachtige uitzichten, daarna hebben ze nog bijna 8 km hardgelopen in het Nationaal Park van Koli. Ook daar was het afzien, Harmen dacht dat hij een redelijke ervaren hardloper was maar hij voelde zich een groentje. En dat kwam niet door het groene shirt wat hij droeg. Maar door de vele hoogtes , dalen en de paden die met enorm veel wortels en stenen bedekt waren. Het was echt uitkijken geblazen. Thuis wordt er alleen maar op de weg gelopen, hier is het echt wat anders. Moe maar zeer voldaan en een heerlijk avontuur verder kwam hij weer thuis.

Verder hebben we vandaag de zon(rust)dag eer aan gedaan. Heerlijk gelezen en via internet de tour gevolgd. Later op de middag tussen de onweersbuien de sauna bezocht, ach wie doet je wat. De afgelopen avonden hebben wij na het vissen, lezen of lekker genieten van de natuur de serie Borgen bekeken die we mee hadden gekregen van Enne en Yteke. Een heerlijke intrigerende serie.

"Huwelijks" bootje

Zoals we al eerder schreven op ons blog waren we afgelopen maandag 19 jaar getrouwd en hebben we onszelf verwend met een (huwelijks)bootje. Afgelopen dinsdagmorgen is hij gebracht, een traditioneel Fins bootje. Want ja, als je 5 weken aan het water bivakkeert hoort daar natuurlijk wel een bootje bij.

Onze Finse buren waren dinsdagmorgen begonnen met een mooi hekwerk te plaatsen tussen onze kavels, natuurlijk wilden we graag helpen maar dat mocht niet van de buurtjes. In goed overleg hebben we dat maar geaccepteerd, als we wel hadden geholpen waren ze eerder klaar geweest en hadden ze niet zoveel werk meer te doen. De buren willen net als ons trouwens actief bezig zijn, daar blijf je jong bij zeggen ze.

 Dinsdagmorgen hebben we ons kweekkastje eindelijk af kunnen maken, Pa Gerrits had thuis voor ons een goed en degelijk deksel met plexiglas gemaakt en konden we dit er goed op monteren zodat hij nu precies eruit ziet zoals bij “Eigen huis en tuin”. In het begin van de middag zijn we voor het eerst met ons bootje gaan varen. We hebben hem niet gedoopt met een fles champagne, dat vonden we toch een beetje zonde van de lak en natuurlijk van de champagne.

In de namiddag was voor Helen heel speciaal, ze heeft namelijk op dit moment in restaurant Alamaja een echte expositie. Een achttal zelfgemaakte wandkleden (Ja wat neem je mee als je op vakantie gaat…) hangen daar nu in het restaurant. De reacties van de eigenaars (Kateriina en Mika )zijn erg positief het eerste wandkleed werd diezelfde middag al verkocht.

Woensdag was wat een regenachtige start van de dag (de vorige dagen zijn heerlijk geweest) een echte klusjes dag dus. Zo hebben we in de keuken een sierlijst onder de keukenkastjes geplaatst en in de sauna mooie verlichting opgehangen. We zijn begonnen met het maken van een echte brievenbus, we kregen namelijk nooit post en folders hier, maar we hebben nu sinds kort een straatnaam met huisnummer. Dus zijn we gestart met het maken van een bord met daarop een brievenbus en huisnummer, de Finse postbode kan dus langskomen.

Aan het eind van de middag konden we onze oude matras vervangen door onze nieuwe matrassen (ja…ook uit Nederland meegenomen). Natuurlijk zijn we ook dagelijks aan het stenen sjouwen, elke keer als we uit het water komen na de ochtendduik of uit de sauna nemen we stenen mee uit het water, voor in de voortuin. Omdat het water flink is gezakt hebben we er een flink stuk voortuin bij gekregen en die moet er natuurlijk wel een beetje strak bij staan. Gelukkig krijgen we volop hulp van Kyla, die helpt ons mee om stenen uit het water te halen. Een echte duik-zee-hond, heerlijk !!!

De reis

Onze vakantie waar we zo lang naar uit hebben gekeken is afgelopen vrijdagavond begonnen. Ook dit jaar hebben we er voor gekozen om via Zweden naar Finland te reizen, gezien de kosten van de overtocht Travemunde naar Helsinki.

Om 20.00 uur reden we naar Travemunde waar we tegen twaalfen aankwamen, jammer genoeg moesten we nog 2 uur wachten om aan boord te mogen van de Robin Hood (TT line) richting Trellenborg. Hier kwamen we de volgende ochtend om 10.45 uur aan, onze reis ging vervolgens door Zweden waar we diverse namen van steden uit de de boeken van Henning Mankell (en waarschijnlijk meer Zweedse schrijvers) tegenkwamen. Ook is er een Zweedse grootgrutter die veel Zweedse namen gebruikt voor zijn meubels. We kwamen ruim op tijd in Stockholm aan, hier namen we de boot Amorella van de Viking Line naar Turku. Zondagmorgen 07.30 uur Finse tijd  (Nederlandse tijd is één uur vroeger) kwamen we aan in Turku. De zon scheen alweer heerlijk, nu mochten we nog een goede 660 km rijden en tegen 16.00 uur kwamen we aan bij ons huisje. 

We waren erg benieuwd hoe ons strand erbij zou liggen, maar gelukkig het waterpeil is flink gezakt. Je ziet nu duidelijk waar de baai is gemaakt en de prachtige grote rotsen steken ook weer boven het water uit.

Na alles een plekje te hebben gegeven en de buren dag gezegd konden we genieten van het prachtige uitzicht. De werphengel werd al weer uit de schuur gehaald. Ja, dit is echt genieten.

Vanochtend hebben we eerst voor het ontbijt een frisse duik genomen. Harmen heeft zijn rondje alweer gelopen en daarna zijn we naar Juuka gegaan om inkopen te doen en op de terugweg hebben we onze Finse kennissen begroet. PS, vanavond hebben we een besloten feestje ivm ons 19 jarig huwelijksdag.

Wie toevallig in de buurt komt maar een borreltje halen.