Laatste bezienswaardigheden

Zo vandaag is het de laatste dag en vertrekken we vanavond met de boot van Helsinki naar Rostock. Gister hebben wij nog enkele leuke dingen bekeken en bezocht. Zo wilde Helen graag nog naar het plaatsje Toijala, waar ze weefgetouwen maken en weefattributen verkopen. Op de terugweg zijn we via Iittala gegaan, het plaatsje waar het bekende glas en keramiek gemaakt wordt. We hebben de glasfabriek bezocht en gekeken hoe ze d.m.v. met de mond geblazen vazen maakten. Ook hebben we het één en ander op de film gezet. Achteraf bleek dat we helemaal niet mochten fotograferen (daarom keken ze ons waarschijnlijk ook zo aan), maar ja ons Fins …(trouwens het was een pictogram wat we gemist hadden,fototoestel met een streep erdoor bij de ingang). Leuk en interessant om te zien hoe het in zijn werk gaat, en ook erg warm. Alles wordt dus nog met de hand/mond gemaakt. (Is het daarom zo duur ?) We vervolgden onze reis naar de plaats Hämeenlinna . Deze plaats is bekend om zijn hele oude burcht. Kasteel Hämeen Linna is middeleeuwse burcht in de stad Hämeenlinna. Het is op de kust van Lake Vanajavesi. Oorspronkelijk stond het op het eiland. Het werd vermoedelijk gebouwd in het midden van de 13e eeuw. Het oorspronkelijke kasteel werd gebouwd van grijs steen en baksteen. Aan het einde van de 16e eeuw verloor het zijn kasteel verloren zijn militaire betekenis. In de 18de eeuw, werd het kasteel herbouwd en is het uitgebreid door verschillende bastions. In de 19e eeuw werd het kasteel gebruikt als gevangenis tot 1953. Na dit jaar is er begonnen met een uitgebreide reconstructie van het kasteel. In 1988 werd het als museum geopend. Het was erg indrukwekkend, muren van bijna 2 meter dik, het ademde echt nog een stukje historie uit. Na 1 dag op de boot van Travemunde naar Malmö, 2 dagen in het huis van Marleen en Ulf te Nissafors, 1 nacht in een trekkershutje in Kappelskar, 6 dagen op een camping op Äland, 1 nacht in een duur hotel te Jyväskylä, 4 dagen op een camping in Tornio, 8 dagen op een camping in Salla, 9 dagen op een camping in Koli, 1 nacht bij Marja in Pertunmaa, 5 dagen Helsinki en 1 dag/nacht op de boot van Helsinki naar Rostock, en goed 6000 km rijden is deze vakantie nu weer voorbij. We hebben een prachtige tijd gehad, veel gezien en beleefd. Leuke en nieuwe contacten gelegd. (je weet maar nooit waar het goed voor is, de bekende c-tjes). Ook hebben we het erg getroffen met het weer, volgens de Finnen is het nog nooit zo warm geweest als dit jaar. De dagen met een regenbuitje zijn dus ook op één hand te tellen. Vanuit Helsinki willen wij een ieder weer bedanken die ons gevolgd hebben via ons blog. Groetjes Harmen en Helen.

Helsinki Marathon

Toen we vanmorgen de gordijnen van ons hotelkamer open deden regende het pijpenstelen. Een enorme hoeveelheid water met veel donder en bliksem. Niet voor te stellen dat het vandaag 28 graden zou gaan worden. Vanmorgen waren we eerst nog even naar de treinen gelopen om te kijken hoe laat die richting Helsinki gingen. Daar hoorden we dat er een aantal treinen waren geannuleerd i.v.m. inslagen door de bliksem. Helen werd nog geïnterviewd door de plaatselijke omroep of we hadden gehoord van het uitvallen van de treinen, en hoe we dat dan hadden gehoord. Er werd wel steeds iets omgeroepen op het station maar ons Fins en Zweeds is nog niet zo denderend. Het was ondertussen alweer droog en benauwd geworden. Samen ( Kyla bleef in het hotel, die heeft Helen later opgehaald ) zijn we met de trein naar Helsinki gegaan die maar 15 min duurde. Na een kleine 2 km lopen waren we bij het Olympische stadion. Daar heb ik me eerst omgekleed en mijn kleren voor na de marathon afgegeven. Toen zijn we richting de startvakken gelopen, daar hoorden we dat er ruim 6.500 deelnemers waren en daarvan ruim 800 buitenlanders.

De start was dus om 15.00 uur en de zon scheen al flink. De planning was dat ik rustig aan zou beginnen en dat heb ik op zich ook wel gedaan, maar het ging vanaf het begin gewoon al lekker. Ik genoot van de omgeving en de mooie gebouwen, ook het publiek was erg enthousiast. Waar ik zelf niet zo van genoot is dat er een flink aantal heuveltjes en bruggen in het parcours zaten. Dus voor een snelle tijd moet je niet de Helsinki marathon gaan lopen. (voor de lopers onder ons !!) Tot het 32 km punt ging het lekker en liep ik op een tijd van 3.20, maar vanaf dat punt was ik meer met mezelf bezig dan met de omgeving. Daar kwam het even op karakter en doorzettingsvermogen aan. Dat waren 10 hele zware km met daarbij nog een aantal behoorlijke klimmetjes, daar heb ik ook wel wat tijd verloren. Maar ik had zoiets van blijven genieten en gezond over de finish komen dat was het belangrijkste. De tijd die ik liep was 3.26.28 (247 ste)en daar ben ik super tevreden mee. Prachtige zware ‘gouden’ medaille gekregen, het was namelijk de 30 editie van de HCM en weer een schitterende ervaring rijker, zo zie ik het maar !!! Het is toch totaal iets anders als je in de vakantie een marathon gaat lopen, de voorbereiding lijkt totaal niet op de voorbereiding die ik anders heb. De uitslagen staan denk ik wel vrij snel op www.helsinkicitymarathon.com mijn startnummer is 3268.

Bezoek mökki in Pertunmaa en Hotel Sello in Espoo

Gister zijn we dus vertrokken voor de laatste kleine week vakantie. We troffen het erg goed met het weer, het was mooi en we hebben de tent goed droog mee kunnen krijgen. Marja had ons ook voor haar andere mökki in Pertunmaa uitgenodigd wat ongeveer nog 300 km rijden was maar wel in de richting van Helsinki. We vertokken om 12.00 uur van de camping en kwamen rond 16.30 uur aan bij Marja. Weer een mökki gelegen aan het water waar Kyla gelijk weer indook. (p.s. Opa en Oma ik durf al van de hoge duikplank - steiger te duiken, wel 1 meter hoog. Zie filmpje)
's Avonds weer heerlijk gebruik mogen maken van de sauna en de traditionele Finse worstjes gegeten, geweldig dat we dit aanbod hebben gekregen. We hebben sinds 4 weken weer eindelijk eens op een gewoon bed kunnen slapen, want zoveel weken op een luchtbed is niet altijd een pretje, je rolt vaak naar binnen of hij is weer langzaam leeg gelopen en moet er weer wat lucht bij gepompt worden. Vanochtend zijn we om 11.00 uur vertrokken richting Helsinki alwaar we eerst naar het Olympisch stadion zijn gereden. Harm heeft hier zijn startnummer opgehaald en daarna zijn we naar ons hotel Sello in Espoo gegaan. Een prachtig eigentijds hotel, nabij een enorm groot winkelcentrum. Nou, morgen is het dan zover, zaterdag 14 Augustus de Helsinki City Marathon. In de vakantie heb ik om de dag getraind. Meestal tussen de 12 á 20 km en in een tempo van 12 km p/u. Ik hoop dat dat genoeg is geweest. De start is hier om 15.00 en het wordt morgen een (te) warme dag om te lopen. Namelijk 28 graden en de vochtigheidsgraad 69% dus Spaans benauwd in Finland. Ik heb besloten om het morgen echt rustig aan te doen, en ik ga lopen op een tijd van 3.30 uur. Lekker genieten van de uitzichten, en sfeer snuiven het schijnt zo te zijn dat je onder het lopen constant het water ziet. Misschien duik ik er onderweg wel even in als ik te warm heb. Mijn startnummer is 3268 en uitslagen en andere info van de marathon staat op www.helsinkicitymarathon.com Morgen schrijven we wel even hoe het afgelopen is.

Laatste kampeerdagen !!

Jammer genoeg zit het kamperen met onze tent er voor dit jaar op. We hebben genoten van het kamperen met onze tent, wat een heerlijk "woonhuis" hij is lekker ruim en wat ook niet onbelangrijk is waterdicht. We hebben op hele mooie tot prachtige plekjes en campings gestaan. En komen op een aantal volgend jaar zeker terug.!!!! Morgen 12 Augustus vertrekken we richting Mikkili, dat ligt ongeveer 200 km vanaf Heslinki. Marja heeft in Mikkili ook een Mökki ( vakantiehuis ( je ) en daar mogen we een nachtje blijven slapen. Maandag hebben we een bezoekje gebracht aan de stad Joensuu, want ja, Helen wou graag naar weef spulletjes kijken. Het bleef natuurlijk niet bij kijken dat snappen jullie natuurlijk wel. Dus werd er van alles ingekocht ( hoe we het mee krijgen zien we wel ) Dinsdag zijn we weer naar het National Park gegaan alwaar we een bezoek brachten aan de Pirunkirkko of te wel ( Devil’s church), dit is een grot/spelonk in de vorm van een Z. Hij is 34 meter lang en heel smal waar je elkaar bijna niet kon passeren. Ook moest je goed uitkijken voor je hoofd en waar je je voeten neer zette. Erg spannend allemaal dus. De legende gaat dat de duivel daar waar de rotsen zich sluiten in het hol zijn eigen kerk heeft. Natuurlijk hebben we foto’s gemaakt, maar ze zijn bijna allemaal bewogen. ( duivels werk ???? ) Vervolgens zijn we nog met de stoeltjes lift naar Ukko-koli berg gegaan ( ruim 300 meter hoog ). Kyla mocht op eigen risico ook mee. Een prachtig uitzicht onderweg naar de top van de berg. In de winter schijnt dit een prachtig ski gebied te zijn. Vandaag hebben we nogmaals een bezoek gebracht aan het “ Stone-center “ , omdat we zelf ook een aantal stenen hebben gevonden wilden we daar graag wat informatie overhebben.. Want ja,we dachten natuurlijk dat wij hele bijzondere stenen hadden. Jammer genoeg waren de mensen van het laboratorium niet aanwezig, dus moeten we zelf opzoeken via internet of volgend jaar maar weer mee nemen deze kant op . wat absoluut geen straf is. Ook konden we de afgravingen van Tulikivi kachels zien. Wat een enorme diepe afgravingen. Geweldig om te zien. Hoe ze daar met grof materiaal de rotsen in stukken zaagde om er vervolgens spekstenen kachels van te maken. Tot slot wil Kyla nog graag even wat blaffen. Die baasjes van mij zijn ook een lekker stel zeg. Van de week gingen ze raften met een grote boot het water op. Ik gelijk helemaal blij natuurlijk, maar die blijdschap duurde niet zo lang. Ik hoorde namelijk dat ik niet mee mocht ( te gevaarlijk !! ) Ik werd aan een hele grote boom vast gemaakt. Zat ik daar wat alleen in het grote bos maar gelukkig was er een vreemde meneer in de buurt die zo nu en dan even met me kwam spelen. Hij praatte wel tegen mij maar ik verstond er niet zo veel van. Het duurde niet zo lang toen waren mijn baasjes er gelukkig weer. Verder wil ik jullie graag een filmpje laten zien wat mijn baasjes hebben opgenomen. Zoals jullie wel weten ben ik gek van water, ik wilde graag deze vakantie het duiken onder mijn hondenknieën krijgen. En heb hier dus flink op geoefend. En ik moet eerlijk zeggen dat het me redelijk gelukt is. Hieronder is het resultaat te bewonderen. Een poot van Kyla

National park en Raften

Zoals we al eerder schreven op ons blog heeft Koli en omgeving heel veel te bieden. Zo zijn we vrijdag met Marja en een vriendin van haar, Tina, naar het National park van Koli geweest. Het National Park is vooral bekend om zijn drie toppen, waarvan de bekendste Ukko-Koli met zijn 347 m. is, dan heb je Paha-Koli (334 m.) en Akka-Koli (339m). Ukko-Koli is tevens bekend om zijn prachtige uitzicht over het Pielinen meer, Akka-Koli dit is de plaats waar ze een kruis hebben geplaatst en wat tevens als openlucht kerk wordt gebruikt. (Heilige plaats) Op de top van Akka-Koli werden vroeger mensen terecht gesteld. Vooral ‘heksen’ werden hier op de proef gesteld of ze wel of niet heks waren. Als ze nl. wel heks waren konden ze hier vanaf vliegen, en niet ja……dan vielen ze langs de enorme steile rotswand te pletter. We hebben genoten van deze prachtige overweldigende omgeving.


Zaterdag zijn we naar Ruunaa gereden alwaar we samen met Tina zijn wezen raften. Met 10 personen in een rubberboot, waarvan 8 personen moesten peddelen (hard werken dus), de gids die tevens stuurvrouw was en een melder van de stroomversnellingen die er aan kwamen die zat voor op de punt. Dat betekende Harm en Tina waren werkers en Helen mocht voor op de punt de eerste watergolven op vangen. Na uitleg (alles in het Fins, fijn dat Tina als tolk optrad) kregen we zwemvesten aan en een helm op. Er waren stukken bij die op de motor werden afgelegd maar kwam je in de buurt van een stroomversnelling moest er gewerkt worden. Geweldig, na 3 heftige stroomversnellingen mochten we bij de laatste die 1 km lang was ons uit de boot laten glijden en mee laten voeren in de stroomversnelling. Je moest op je rug gaan liggen en je voeten omhoog houden anders kon je onderwater je benen stoten aan de stenen. Super!!!!!!!!!! Jammer genoeg was het te snel voorbij. We zijn al met al anderhalf uur aan het raften geweest. Na het raften stond er een Finse lunch klaar met streekgerechten.
Op de terugweg zijn we via Lieksa met de veerpont over het Pielinen meer gevaren naar Koli. Deze route wordt dus in de winter met de auto gedaan. De overtocht duurde ruim anderhalf uur, maar was absoluut de moeite waard. Veel onbewoonde maar ook bewoonde eilandjes zagen wij voorbij komen. En wij maar denken…wat zou het mooi zijn omdaar………?????

Koli

Afgelopen dinsdag zijn we later dan gepland vertrokken, dit omdat het om 08.00 uur flink regende en onze tent dus niet konden inpakken. Dus konden we onverwachts een uurtje langer blijven liggen. Kent (chef van restaurant Maja) had ons uitgenodigd om bij hem nog even een kop koffie te halen voordat we vertrokken. Dit om 10.00 uur gedaan (hij had ook nog wat moois voor ons) en ondertussen klaarde de lucht op en toen wij om 11.00 uur bij de tent kwamen was deze al bijna droog.
Om 12.15 uur vertrokken we richting Koli, een reis van dik 500 km en dat betekende zo’n 6,30 uur rijden.
Om goed half 7 kwamen we op de camping “Future Freetime” aan, deze camping ligt aan een klein meertje dat parallel loopt aan het Pielinen meer. Dit meer is één van de oudste meren van Finland (10.000 jaar) en is op zijn langst 90 km en op zijn breedste punt 28 km. Er liggen 1259 eilandjes in. Bijzonder is dat in de zomermaanden er een veerdienst is tussen Koli en Lieksa gaat, maar tijdens de wintermaanden rijden de bewoners deze route met hun auto over het ijs. Koli heeft een National Park waar je beren, wolven en elanden kunt vinden.
's Avonds werden we gelijk getrakteerd op een prachtige zonsondergang.Het leek alsof de lucht in brand stond, geweldig.
Gister (woensdag) kregen wij een uitnodiging van Marja om bij haar een hapje te gaan eten en gebruik te maken van de sauna. Marja en haar familie hebben een vakantiehuisje (Mökki) op een schiereilandje in het Pielinen meer. Het was super leuk, een prachtige plek en heel gezellig. We hebben genoten van een echte Finse sauna met bijpassende gerechten.
Vandaag hebben we het Finse steencentrum bezocht. Op deze locatie staat o.a. de Tulikivi fabriek ( een bekende Finse spekstenen kachel), een steenmuseum, keramiek en andere stenenwetenswaardigheden. Het was interessant en we hebben weer prachtige kachels gezien
De omgeving van Koli is erg mooi. Je kan hier in de buurt raften en ook zitten we dicht bij de plaats Joensuu waar ik afgelopen jaar mijn kleed heb geweven.
Jullie begrijpen wel, wij zijn hier nog niet weg.

Salla vanaf de top

Zo als we eerder hebben geschreven wilden we nog een paar dingen hier in Salla doen, nl. naar de top van de berg en een bezoek aan het rendierenpark i.v.m. het verkrijgen van een gewei. Gistermiddag hebben we de berg beklommen, natuurlijk niet via de officiële route maar rechtstreeks via de zwarte piste. Een hele klim en een echte kuitenbijter. Af en toe vond ik (Helen) het wat eng om niet achterover te vallen want dan zou je zo naar beneden rollen. De top ligt op 475 meter en hier komen diverse skipistes bij elkaar. Maar het was echt de moeite waard, wat een uitzicht, fantastisch. Je had enorme vergezichten en ook hier waren er natuurlijk weer rendieren. We hoopten een stuk gewei te vinden, maar nee hiervoor moesten we toch echt naar het rendierenpark Jotos. ’s Avonds alle twee weer even lekker in de sauna geweest, dat is toch wel fijn dat je hier net als in Tornio elke avond tot 20.00 uur gratis in de sauna mag. Ja en als er dan zo weinig mensen op de camping staan heb je dus bijna altijd de sauna voor jezelf. De sauna is niet gemengd, er is dus een aparte voor de vrouwen en één voor de mannen. Je kan hem wel af huren en dan kan je samen gaan. Maar wij gaan om de beurt zodat er ook steeds iemand bij Kyla is. Vandaag zijn we dus even naar het rendierenpark Jotos geweest. We mochten zelf weer in de schuur zoeken naar een gewei wat wij mooi vonden. Ach ja en dan wordt Helen wat hebberig en heeft dus niet 1 maar 3 stukken meegenomen.
Hierbij een filmpje van Kyla met haar nieuwe waterspeeltje.